Merhaba asker yarenlerim! Kitirella' dan selamlar.
Uzun zamandır yazmayışıma sinir olan arkadaşlarımın daha bugün mesajlarını okudum. Üzgünüm ama sizde beni anlayın YGS öğrencisi ve LYS öğrencisi olmak kolay değil.
Bu arada yorumlarınız beni gülümsetti. Hikayeyi benimseyişinize kurban olurum 😘
_Soo-Lin_ Bu bölümü her bölümde destek olarak yorum yapıp, hatalarımı söyleyerek bana güzelce destek olan küçük korecanıma gelsin ♡
Neyse fazla laf yaptım. İyi Okumalar !
¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤
9. BÖLÜM : YENİDEN GÜLÜMSEME
Her insan yeni bir güne umutla başlardı. Erva ne kadar güneşli günleri sevse de güneşli günlerin bir ayrıcalığı vardı. Yağmurlu havayı da severdi ancak güneş açılan hava kendisinin içini ferahlattığını her zaman dile getirirdi.
Malesef ki o zamanlardan birinde değildi. Hava güneşliydi ancak Erva' nın içi huzurlu olamayacak kadar acılıydı.
Yine de bütün bu hallerine nazaran bismillah çekip işine başlamıştı. ''Ay! Allah' ım bu sıcak ne böyle? Nasıl bir yerdeyiz de çöl gibi sürekli suya muhtacız'' Cerrah asistanı Jale, yine isyan bayrağını çekmişti.
Eren' in sahte mezar olayından bir hafta geçmişti. Erva tam bir haftadır yediği yemeğin, içtiği suyun tadını alamıyordu. Acısı vardı. Eren' i de sürekli görmek genç kadının durumunu zorlaştırıyordu.
Son iki gündür etrafta bulunan insanları tedaviden geçiriyorlardı. Üç gün önce Saltuk ve ekibi göreve gittiği için de içi bir huzursuzdu. Çaylaklara ise yemek işlerine bakan Timur, yatakhane görevlisi Eser bakıyordu.
Kendinden geçmişcesine etrafına donuk bakan Erva' yı, tekrar dünyaya bağlayan Timur' du. Asker selamı verdiğinde Erva kendine gelmiş ve aynı askerin yaptığı selamı kendince kendisi de yapmıştı. ''Buyur Timur, bir sorun mu vardı?'' Kadının ruhsuz konuşması askeri bir hayli rahatsız ediyordu. İlk geldiğinde sürekli yüzü gülen kadın ne hale gelmişti öyle?
Timur yine de gülümsedi. ''Bulunduğumuz yerde bir sürü küçük kasaba var. Bu kadar insanları tedavi ederken bir de yürümeye kalksanız işin içinden hiç çıkamazsınız. Bu yüzden komutanımda sizlere birkaç araç tahsis edilmesini istedi. Genel Kurmay Başkanı da onaylayınca bugün geldiler. İşiniz yoksa, sizlere araçlarınızı teslim etmek istiyoruz'' Timur' un dediklerine bir hayli şaşırmıştı genç kadın.
Arabayla gitmek daha kolay ve daha az zaman alacaktı. Dediği gibi küçük küçük kasabalar vardı ve her gün bir kasabayı gezmek haricinde, bir de geri dönüşü olacaktı.
Saltuk yine herşeyi düşünmüştü. ''Harika!, nihayet bu gelişmemiş kasabada bir eğlencem olabilecek'' Neriman da sıkılmıştı. Hastanede boş zamanlarında, hastanenin etrafında bulunan cafelere arkadaşları ile gider, gezerdi. Kendine has eğlenceleri de olurdu ancak burada yapabileceği hiçbirşey yoktu.
Askeriyeye yakın bir yere çadır kurup etrafta dolaşan küçük çocukları tedavi etmişlerdi. Çadırın içine giren diğer bir asker ise Eser' di. ''İsterseniz size eşlik edeyim. Aslında burada gezilmesi gereken onca yer var. Bunun yanında kasabaları da göstermiş olurum.'' Neriman sevinçle ellerini çırpmış ve askerin teklifini kabul etmişti.
Erva uzun bir nefes alıp diğerleri gibi ayaklandı. Herkes Timur ve Eser' i bir müddet takip ettiğinde karşılarına çıkan sırasıyla dizilmiş küçük, spor arabalara dikkat kesildiler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Asker Yareni Hikayesi
HumorDünyayı sarsan bir virüs, iki ülke arasında çıkacak olan savaşa katılan dünya, kötü şartlara maruz kalan bir ülke ve bu ülkeyi kurtaracak iki kişi. Bir doktor. Bir asker. Ve o asker ölü bilinen bir asker, o asker kimselerin bilmediği bir komutan...
