Uzun bir aradan sonra ilk defa yazıyorum. Siyah berelilere ara vereli baya oldu. Aslında bir ara yazmaya küsmüştüm ancak tekrar döndüm. Sağolsun okuyucularım her zaman yanımda oldu. Yalnız' a bu aralar arka arkaya bölüm yükledim ve BAYH'a hiç bölüm yazmadım. Bu yüzden tekrar yazmaya başladım.
Diğer bölümlerde saçma yazılan yerler, yanlış kullanılan sözcükler vardı. Kendimce onları da düzelttim çok şükür.
Bu bölümü benim için önemli olan bir kişiye ithaf ediyorum. ZelihaAksakal8 Kendisi benim kuzenim olur ve burada yenidir.
Ve şimdi uzun zamandan sonra ilk defa yazıyorum.
Keyifli okumalar!
¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤▪¤
10. BÖLÜM : BARIŞMA SARILIŞI
Her seferinde yüzünü görmek istemediğiniz ama bir o kadar da yanında durmasından memnun olduğunuz insanlar olurdu. İşte Erva' da da durum böyleydi. Genç doktor Eren' in yüzünü ne kadar görmek istemese de bir o kadar yanında olduğu için memnundu.
Vatana hiç şüphesiz kanını akıtan herkes cennetlikti. Ayrıca gurur vericiydi. Ancak birde endişe ve korku vardı. Alışkanlık ve bağlılık vardı genç ablada. Eğer o da göreve gitseydi şimdi canından çok sevdiği kardeşi de bu yatanlar arasında tedavi olacaktı.
Uzun bir iç çekip kardeşinin yanına gitti. ''Yatakta yatan neyin oluyor?'' Erva sorma gereği duymuştu. Kardeşi yatakta yatan askerin, yaralandığı zamandan beri başından ayrılmamıştı. Bu da genç kızın dikkatini çekmişti. Eren gözlerinde ki sönüklükle şaşkınca ablasına döndü. Nihayet susma protestosuna bir kerelik son vermişti. ''Bana yalnızlığımda ağabeylik eden birisiydi'' dedikten hemen sonra ekledi. ''Acemi birlikteyken görmüştüm Kenan ağabeyi. Saltuk Komutan, Zeynel Komutan' ı ziyaret etmeye geldiğinde Kenan ağabey de gelmişti. İlk o zaman tanışmıştık. Daha sonra ise bir daha görmedim.'' Uzun bir iç geçiren genç siyah bereli ablasında olan gözlerini, saygı duyduğu askere çevirdi. ''Sadece bir kere gördüm ve beni sadece birkaç sözü ile etkiledi'' Erva kardeşine baktıktan sonra yatan yaralıya dikti gözlerini.
Eren' in gözlerinde gördüğü hayranlığı bir anlık kıskanmıştı. Küçük kardeşi her zaman Erva' ya 'Senin gibi insanlara faydam olan bir meslek edinmek istiyorum' derdi. Şimdi ise dediğini yapmıştı. Koskocaman bir adam olan kardeşi küçükken söylediği sözlerin arkasında durmuştu.
Erva kendinden bağımsızca elini kardeşinin omzuna koydu. ''Merak etme. O iyi olacak ancak sen böyle yaparak hiçbir şey elde edemezsin'' Eren bir anlık titredi. Ablası uzun zamandır kendisine öğüt vermiyor, onunla konuşmuyordu.
Şimdi ise böyle yapması tuhaftı. Kendisi gibi açık kahveliğe sahip gözlere bakarken ablasının son sözlerini işitti. ''Senin şuan itibari ile üzerine düşen şey; Ona bunu yapanlara cezasını vermek. Tabi bunun içinde çok çalışman ve bir an önce acemi birlikten çıkman gerek'' Eren gözleri ışıl ışıl olurken ayağa fırladı.
Omzuna konan ablasının elini de avucuna hapis etmişti. ''Bu beni affetiğin anlamına mı geliyor abla?'' Umutla sorduğu soru Erva' nın içini cız ettirmişti.
Kardeşine asla küs kalamayan bir insandı. Varı yoğu küçük kardeşiydi. Diğer kardeşlere nazaran onlar can ciğerdi. Asla kavga etmeyiz diyemezler çünkü etmişlerdi ancak çok uzun süreli değildi. Öyle ki bu seferki olay küs kalmanın yanında kırgınlığı da getirmişti beraberinde.
Genç doktor buruk bir gülümseme ile beyaz doktor önlüğünün cebindeki elini çıkarıp kendi gibi beyaz tenli olan kardeşinin yanağına koydu. ''Ben affettim affetmesine ama...'' dedikten hemen sonra saniyelik okşadığı yanaktan elini çekti. ''...sen kendini affedebilecek misin?'' Ablasının oraya attığı soru üzerine gözleri dolmuştu acemi askerin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Asker Yareni Hikayesi
HumorDünyayı sarsan bir virüs, iki ülke arasında çıkacak olan savaşa katılan dünya, kötü şartlara maruz kalan bir ülke ve bu ülkeyi kurtaracak iki kişi. Bir doktor. Bir asker. Ve o asker ölü bilinen bir asker, o asker kimselerin bilmediği bir komutan...
