Mucize - #AlNaz

Bir Ömür

Nazlı soyunma odasına geldiğinde ilk önce sandalyede oturdu bir süre. Nöbet onu fazlası ile yormuştu. Hemen eve gidip uyumak tek isteğiydi şuan. Ali ise çoktan gitmişti bile. Şimdi Alinin yanında olmasını çok isterdi. Her zaman olduğu gibi yine eve beraber yürümelerini çok isterdi ama neyse ki evde onu karşılayacak kişi yine Ali'ydi. Bu gerçek ile hızla oturduğu yerden kalktı genç kadın heyecanla. Hızla eve Ali'nin yanına gitmek istiyordu. Üstünü değiştirmek için dolabının kapısını açtı. Dolabını açması ile karşısında gördüğü ile şaşkına uğradı genç kadın. Eli hızla dolabının içindeki kar küresine gitti. Kar küresini eline alıp gülümsedi genç kadın. Kar küresinin içindeki dans eden kız ve erkeğe baktı Nazlı. Aklına hemen Ali ile ilk dans ettiği gün gelmiş ve yüzüne kocaman bir gülümseme oturmuştu. Bu kesinlikle Alinin işi olmalıydı. Ali onu nasıl mutlu edebileceğini iyi biliyordu. O an kendini çok şanslı hissetti. Ali'ye sahip olduğu için içi minnetle doldu. Sonra genç kadının gözüne küçük bir zarf çarptı. O da Ali'den miydi yoksa? Nazlı kalp atışlarının hızlandığını hissedebiliyordu. Kar küresini dolabın içine geri koyup zarfı eline aldı. Zarfı heyecanla açıp içindeki notu okudu genç kadın. 'Bu kar küresini gördüğüm gibi aklıma dokunmadan dansımız geldi Nazlı. O yüzden bu küreyi çok sevdim ve sana hediye etmek istedim.' Nazlı notu tekrar tekrar okuyup gülümsedi. "Ben de çok sevdim Ali." diye fısıldadı genç kadın. Daha sonra üstünü değiştirip soyunma odasından çıktı genç kadın. Hastaneden çıkıp karşısında Ali'yi görmesi ile afallamış ama yüzüne yine bir gülümseme konmuştu. Hızlı adımlar ile onun yanına gelip ona baktı. "Ali senin ne işin var burada?" diye sordu Nazlı. Genç adam ona bakıp tebessüm etti. "Kız arkadaşımı iş çıkışından almaya geldim." dedi. Nazlı onun dediği ile kocaman gülümsedi. "Çok iyi düşünmüşsün. Bende keşke yine beraber yürüseydik diye istemiştim çıkarken." dedi genç kadın. Ali ona bakıp kocaman gülümsedi. "Ben senin tüm isteklerini gerçekleştiririm Nazlı." dedi Ali kocaman gülümseyerek ve elini uzattı. "O zaman gidelim mi evimize?" diye sordu bu sefer. Nazlı ise ona bakıp kocaman gülümsedi. Evimiz... Ali ile barıştıklarından beri aynı evde yaşıyorlardı. Yine de Alinin ağzından evimiz kelimesini duymak onu hala heyecanlandırıyordu. Onların evi. Bu ne mükemmel bir şeydi. Sonra bakışlarını Ali'nin eline çevirip sıkıca tuttu o eli. Bir daha hiç bırakmayacaktı bu eli. Ali ona bakıp başını hafifçe eğdi. Sonra sessizce yürümeye başladılar. Kar tutmuş. Her yer bembeyazdı. Şu an bile hafif hafif kar yağıyor ve bu genç kadını inanılmaz derecede heyecanlandırıyordu. "Ne güzel kar yağıyor değil mi Ali? Ben kar yağınca çok mutlu oluyorum." dedi heyecanla Nazlı ve bakışlarını ona çevirdi. "Her yer bembeyaz oluyor ne de güzel oluyor." diye devam etti genç kadın. Ali ona bakıp gülümsedi sonra gözlerini kaçırdı. "Ben de senin yanında çok mutlu oluyorum." dedi. Nazlı onun dediği ile kocaman gülümsedi sonra Ali'ye yaklaştı yavaşça. "Sen de beni kardan daha çok mutlu ediyorsun." diye fısıldadı. Ali onun dediği ile gülümseyip önüne döndü. Bir süre durup sonra yavaşça Nazlıya döndü tekrar. "Nazlı ben sana bir şey sormak istiyorum." dedi genç adam. Nazlı ona bakıp başını olumlu anlamda salladı. Ali yavaşça montunun önünü açtı ve kırmızı gülü çıkardı. "Ali..." diyebildi sadece genç kadın. Gülümseyerek sevdiği adamın gözlerine baktı. Ali gülü ona uzatıp derin nefes alıp verdi. "Nazlı ben seni bir ömür sevmek istiyorum. Bir ömür sevebilir miyim?" diye sordu genç adam. Nazlı aklına gelen anı ile hem kocaman gülümsemiş hemde duygulanıp gözleri dolmuştu. Sanki o günü dün gibi hatırlıyordu. O an ne hissettiyse aynılarını hissediyordu genç kadın. Hiç tereddüt etmeden kocaman sarıldı sevdiği adama. Ali de hiç vakit kaybetmeden ellerini onun beline sıkıca dolamıştı. Bir süre öylece durdu. Gözlerinden akan sevinç yaşlarına engel olamıyordu genç kadın. "Ben de bir ömür seni sevmek istiyorum Ali. Çok sevmek istiyorum." dedi genç kadın mutlulukla.