Nazlı dinlenme odasında oturmuş vakayla ilgili makale okuyordu. O kadar yorulmuştu ki bugün hemen evine gidip dinlenmek istiyordu. Daha fazla okuyamayacağını anlayıp bilgisayarı kapattı. Sessizlik ona tuhaf gelmişti. Hastanenin kargaşasına o kadar alışmıştı ki. Ali neredeydi acaba? Şimdi burada yanında olmasını istiyordu. O sırada kapı hızla açıldı ve içeri Ali girdi. "Nazlı!" dedi Ali heyecanla. "Ali?" dedi Nazlı masadan kalkarken. Ali hızla onun yanına geldi. "İşin bitti mi?" diye sordu Ali. "Bitti bende şimdi çıkıyordum." dedi Nazlı. "Benimle gelir misin?" diye sordu Ali masumca. Nazlı onun bu haline gülümsedi. "Gelirim tabi. Nereye gideceğiz?" diye sordu Nazlı. Ali bir süre durdu. Nazlı ise iyice meraklanmaya başlamıştı. "Yaşadıklarımıza beraber alışacağımızı söylemiştik. Korkularımızı da beraber yenelim mi?" dedi Ali. Nazlı bir süre öylece Ali'ye baktı. Hayrandı Ali'ye. Öyle ince düşünüyordu ki kalbini eritiyordu Nazlının. Gülümsedi Nazlı. "Yenelim." dedi Nazlı yumuşak bir sesle. Ali ise çocukça gülümseyip elleriyle oynadı. "O zaman gidiyoruz." dedi Ali ve kapıya ilerledi. "Bir dakika. Nereye gidiyoruz Ali?" diye sordu Nazlı. Ali ona döndü. "Sürpriz. Ben sürprizleri sevmem. Bana sürpriz yapılmasından hiç hoşlanmam ama Adil hocam insanların sürprizlerden hoşlandığını söyledi. Ben de sana sürpriz yapmak istedim. İyi yapmış mıyım?" dedi Ali. Nazlı yine mutlulukla gülümsedi. Ali ona öyle iyi geliyordu ki... Tüm zamanını Ali ile geçirebilirdi. "Çok iyi düşünmüşsün Ali. Teşekkür ederim. "dedi Nazlı. Birlikte hastaneden çıktılar. Nazlı nereye gittiklerini çok merak ediyordu ama Ali'ye soramıyordu. Çünkü söylemeyeceğini çok iyi biliyordu. Lunaparkın önüne geldiklerinde Ali durdu. "Geldik." dedi Ali. Nazlı lunaparka bakıp kocaman gülümsedi. Çocukluğundan beri lunaparkları çok severdi. "Ali burası çok güzel! Ben lunaparkları çok severim. Haydi gel çocuklar gibi eğlenelim!" dedi Nazlı heyecanla ve içeriye doğru ilerledi. "Hayır Nazlı hayır. Buraya neden geldiğimizi unuttun mu? Aaa! Buraya eğlenmeye gelmedik. Korkularımızı yenmeye geldik." dedi Ali. Nazlı ise ona anlamaz gözlerle baktı. "Nasıl?" diye sordu Nazlı. "Dönme dolaba bineceğiz." dedi Ali. Nazlı olumsuz anlamda başını salladı. "Hayır Ali yapamam o çok yüksek." dedi Nazlı. "Hayır bir cevap değil. Hayır bir cevap değil. Bineceğiz." dedi Ali. "Ali ısrar etme yapamam." dedi Nazlı. "Yapacağız. Yapacağız. Yapacağız." diye sayıklamaya başladı Ali. Nazlı teslim olurcasına ellerini havaya kaldırdı. "Tamam. Tamam bineceğim." dedi Nazlı. Birlikte dönme dolaba doğru ilerlediler. Dönme dolaba bindiklerinde Nazlı korkudan titremeye başlamıştı ve aşağı bakamıyordu. "Aşağısı çok güzel. Aşağı baksana Nazlı." dedi Ali. "Ciddi misin Ali? Gözlerimi açık tutabildiğime şükret." dedi Nazlı. "Neden şükredeyim?" dedi Ali. Nazlı onun cevabına gergince gülümsedi. Gergindi çünkü gittikçe en tepeye çıkıyorlardı. Hızla gözlerini kapadı. "Gözlerim kapalı olsa bu seferlik olur mu?" diye sordu Nazlı ve derin nefes alıp verdi. Kalbi hızla çarpıyordu. Hem korkuyordu hemde deli gibi heyecanlıydı. Neden heyecanlı olduğunu bilmiyordu bile. "Olur." dedi Ali. Bir süre sessizlik oldu. "Yıldızlar ne kadar güzeller. Yıldızlara ilk kez bu kadar yakından bakıyorum. İlk kez lunaparka geliyorum. İlk kez dönme dolaba biniyorum. Ben küçükken lunaparkın ışıkları beni korkuturdu. Gelemezdim. Hala daha içim biraz kötü oluyor ama sana korkularımızı beraber yeneceğiz dedim. Yıldızlar çok güzel. Yıldızlara bakmayacak mısın? "dedi Ali. Dönme dolap en tepede durmuş olmalıydı. Nazlı gözlerini açmaya cesaret edememişti. Ali onun için bir korkusunu yenmişti ama Nazlı hala korkuyordu. " Gözlerini aç Nazlı. Yıldızlar bakılmayı hak ediyorlar. Aynı senin gibi. "dedi Ali yumuşak bir sesle. Alinin dediği ile nefesini tuttu Nazlı. Hızla atan kalbi iyice hızlanmıştı ve yüzüne kocaman bir gülümseme yayılmıştı. Tuttuğu nefesini verdi ve yavaşça gözlerini açmaya başladı. Ali'ye baktı. Ali öylece yıldızlara bakıyordu. Nazlı da başını yukarı çevirdi ve yıldızlara baktı. Yıldızlar karanlık gökte ışıl ışıl parlıyorlardı. "Çok güzel." diye mırıldandı Nazlı. Sonra ikiside sessizce yıldızları seyrettiler. Bir anda dönme dolabın hareket etmesiyle Nazlı hızla Alinin elini tutup gözlerini kapadı. Elinin altındaki sıcaklığı hissetmesiyle gözlerini açtı Nazlı ve ellerine baktı. Alinin elini tutmuştu. Ali'ye dönüp baktı. Gözlerini kapamış öylece duruyordu. Ali elini çekmiyordu. Nazlının da elini hiç çekesi yoktu. Sanki ait olduğu yerdeydi.
Herkese iyi okumalar! İstek sahnesi olanlar yorumlara bıraksın bende elimden geldiğince yazarım. 💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mucize - #AlNaz
RomanceAlNaz'ın yaşamasını istediğimiz her şeyi kısa hikayeler şeklinde burada yazıyorum. İyi okumalar!