SON NEFES

4. Bölüm

Okula girdiğimde Uranı görmemek için elimden geleni yapmıştım. Derslere girmemişti zaten bu benim için ödüldü. Son derste bittikten sonra okul çıkışına doğru yürümeye başladım direk eve gitmek istiyordum kimseyle de konuşmamıştım. Konuşmakta istemiyordum dün gece yaşanan şeyden sonra biraz ürküyordum dün kaç kere nefes hapımı çektiğimi hatırlamıyorum.

Bünyem alışkın değildi ilk öpücüğümü de adını bile yeni öğrendiğim birine vermek istemezdim ama zorunda kalmıştım. Ben düşüncelere dalarken kolumdan biri beni çevirdi. Kuzey. "Nereye gidiyorsun Nefes?" "Bizimle gelsene." Dediğinde olumsuz anlamında kafamı salladım. "Yok teşekkür ederim ama eve gitmem lazım." "Bana bir kaç saatini ayıramaz mısın?"

"Şuan eve gitmem gerekiyor." "O zaman gece?" Zorlamasına dayanamayıp "Tamam gece nerede buluşacağız?" "Ben seni evden almaya geleceğim dokuz gibi hazır ol."

Yanağımdan makas alıp onu bekleyen grubunun yanına gitti Uran bana sert sert bakıyordu gözlerimi hemen kaçırıp okuldan çıktım. Durağa doğru yavaş yavaş yürümeye başladım. Otobüsüm gelince direk atladım içine ön tarafta boş yer bulunca hemen oturdum. Çantamdan ilacımı alıp ağzıma getirip hemen içime çektim. Yanımdaki kadın bana acırcasına bakıyordu ben bu bakışlardan hiç hoşlanmıyordum.

Kadın biraz daha yana kaydı benden uzaklaştı sanki bulaşıcı bir hastalık insanların bu çirkin davranışlarından nefret ediyordum dışlanmış hissediyordum. Cam tarafına dönüp dışarıyı izlemeye başladım. Evin oradaki durağa gelince yanımdaki kadından müsade isteyip kapının oraya geçtim. Otobüs durup kapı açılınca kendimi dışarı attım. Eve doğru yürümeye başladım yine eve önüne gelince zile bastım ikinci zile basışımda Oktay kapıyı açtı.

"Hoş geldin abla." "Hoşbulduk canım." İçeride koltukta sarışın bir kız oturuyordu Oktay eve kız mı atmıştı?

Oturma odasına geçince "Abla bu Çisem ders çalışıyorduk." Etrafa baktığımda kitap defter yoktu gülümsedim. "Merhaba Çisem hoş geldin." "Merhaba Nefes abla." Dedi gülümsedim

"Bir şeyler yediniz mi?" "Evet pizza söyledik abla." "Biz odama çıkıyoruz abla." "Tamam canım." Kendime aperatif bir şeyler hazırlayıp yemeye başladım ardından haplarımı içip odama çıktım. Dolabıma yönelip kıyafet bakmaya başladım. Askılıkların arasında en arkada turkuaz mini vücut hatlarımı belli eden elbisemi elime aldım. Halam almıştı ama halamlarda üvey annemi sevmedikleri için artık bize uğramıyorlardı. Gülümseyip yatağıma koydum elbiseyi küçük çekmecemden iç çamaşırlarımı da çıkartıp banyoya yöneldim sıcak bir duş alıp kendime gelmem lazımdı. Banyoya girip ilk işlerimi bitirip suyu ayarlayıp suyun altına girdim vücuduma anında rahatlama hissi geldi.

Bitter jelimi alıp güzelce vücuduma yaydım. Banyo bitter kokunca gülümsedim çok seviyordum bu kokuyu. Bornozumu üstüme geçirip odama yöneldim üstümü güzelce kurulayıp kıyafetimi giymeye başladım. Elbisem vücuduma tam oturmuştu aynada kendime bakınca ben bile bu kadar düzgün fizikli olduğumu bilmiyordum.

Hemen saçlarımı kurutup açık bıraktım sarı saçlarım oldukça dikkat çekiyordu. Yüzüm ede hafif bir makyaj yapıp aynada tekrardan kendime baktım. Uygun topuklu ayakkabım yoktu babamların odasına gidip annemin o harika dolabını açtım milyonlarca kıyafet ve ayakkabı vardı ayakkabı bölümüne bakınca turkuaz arka kısmı siyaha dönük bir topuklu bulunca hemen elime aldım.

Odadaki saatte bakınca 8:30 olduğunu gördüm ayakkabıyı alıp hemen odadan çıktım çantamın içine haplarımı koyup onları da aldıktan sonra Oktay'ın odasının önüne geldim.

Kapıyı tıklatıp içeri girdim "Oktay." "Efendim abla." "Canım ben bir arkadaşımın doğum gününe gidiyorum geç dönerim bekleme uyu." "Kimmiş arkadaşın?" Dediğinde gülümseyerek cevap verdim. "Okuldan Ada diye biri canım." "İyi dikkat et kendine abla." Öpücük atıp odadan çıktım.