20.Bölüm

549 25 0
                                        


Gözlerimi açtığımda Uran hala yanımdaydı. Gitmemişti ona bakmaya başladım o kadar kusursuz vücudu yapılı korkusuz Uran karşımda minik bir kuşa benziyordu.

Saçları oldukça şekilli güzel ya da bana öyle geliyordu aşık olduğum için. Artık bunu kendime söyleyebiliyordum ama Urana söyleyemiyordum.

Onunla biraz daha zaman geçirmek istiyorum. Her anımı güzel anımı kötü anımı onunla biraz geçirdikten sonra ona beni öldürmesi için müsaide edecektim.

Sadece tek isteğim ölmeden biraz güzel vakit geçirmek. Uranda gözlerini yavaşça araladı. "Günaydın." "Bugün çok işimiz var." Dediğinde ürktüm beni o odalara tekrardan gönderemezdi dimi?

"Korkma küçük sana bir şey yapmayacağım." Rahatlamış bir şekilde Urana baktım. "Akşam yemeğe çıkacağız hazırlan seni aldırırım." Diyerek yataktan kalktı.

Gülümsedim biz şimdi onunla neydik? İkimizde intikamları için ölen birbirimizi öldürmek isteyen iki cesur insandık.

Şimdi ise sadece ölmeden ona doymak istiyorum yanında olmak istiyorum.

**

Koruma beni siyah bir arabaya bindirip hızlı şekilde sürdü. Hiç sesimi çıkarmadım.

Araba durunca koruma kapımı açtı yüzüme bakmıyordu başı eğikti. Düz yürümeye başladım resteurant gibi bir yer vardı zaten başka bir şeyde yoktu aşağısı deniz sağı solu ormandı buranın.

Kapıyı elimle ittirdim içeri girdiğimde yavaş bir müzik çalmaya başladı. Bir tane masa vardı ahşaptan masanın üstünde bir sürü çeşit yemek vardı ve rakı tabaklarda da balık vardı.

Karşımda siyah takım elbisesiyle Uran duruyordu gözlerim kamaştı bu kadar yakışıklılık fazlaydı gözlerimi ondan alamazken o bana doğru yürümeye başladı.

Elini belime koyup beni sandalyeme oturttu. "İlk ve son." Dedim gülerek. "İlki daha öncede yaşadık." Dedi oda gülerek.

Yemeklerimizi yedikten sonra çalan şarkıda beni dansa kaldırdı ilk başta uzak olsak ta sonra beni daha da kendine çekip kafasını saçlarımın arasına gömüp bir öpücük bıraktı.

Bende başımı onun göğsüne yasladım sert erkeksi kokusunu içime çektim sondu belki de. "Beni öldürecek misin?" Gerildiğini hissedebiliyordum.

Vücudu kaskatı olmuştu kalp ritimleri de hızlanmıştı benim girdiğim kapı hızlı bir şekilde açıldı Uran beni tek eliyle arkasına çekti.

Kapıya baktığımda Peri arkasında iki korumayla birlikte içeri girmişti. Uran beni koruyan elini benden çekmişti o elini çektiği anda bütün dünyam alt üst olmuştu sanki her şeyi unutmuştum.

"Peri." Dedi Uran kısık sesiyle. "Geri geldim sevgilim." Peri koşarak Uranın boynuna sarıldı. Peri bana kötü kötü bakmaya devam etti ben kazandım duygusu vardı sanki gözlerinde bir kaç adım geriledim.

Onların sarılmasını izledim Uran hala sarılmamıştı birden ellerini Perinin beline doladı sıkıca sardı. Döndürmeye başladı "Döndün." Dedi birden durdurup dudaklarına yapıştı.

Karşımda onları öyle görünce gözümden akan yaşlara engel olamadım. Uran benim burada olduğumu unutmuştu ben yokmuşum bu gece sanki ikisi için hazırlanmıştı.

"O kız?" Dedi Peri geri çekilirken. Uran bir den gözlerini bana çevirdi gözlerindeki karmaşa duygusuzluk içimin yanmasına sebep olmuştu.

"Önemsiz." Dedi tekrar Periye dönerken. Perinin arkasındaki görevlilere "Onu evine bırakın." Dedi bana söylemişti beni bırakıyor muydu? Bu kadar mıydı her şey?

"Tamam efendim." Diyerek korumalar bana yöneldi. Kapıya kadar yürüdük tam arkamı döndüğümde Uran Perinin saçlarını okşuyordu.

Gözlerimi sıktım oradan çıktım siyah arabaya bindim. Ağlıyordum kendime acıyordum ona nasıl aşık olmuştum kaptırmıştım.

Araba aylardır gelmediğim sitenin önünde durdu. Korkuyla aşağı indim araba hızlıca basıp uzaklaştı.

Kapıdan içeri girdim evime doğru yürüdüm kapımdaki masanın altına sakladığım anahtarı alıp kapıyı açtım.

İçerisi oldukça tozluydu bir kaç kere öksürdüm ağlamaya devam ederken. Odama çıkıp kendimi direk yatağıma attım onun için hayat Periydi Periden başkası yoktu bana da yer yoktu.

Gözlerimi sıkıca sıktım tozlu pis yatağıma yatarak rahatlamaya çalıştım.

**

Dün geceden beri hiç uyumamıştım Periyle Uranın sarılması gözümün önünden gitmiyordu.

Ben ona gerçekten aşık olmuştum neler yaşadığım neler çektiğimi bir kenara bırakarak ona aşk kapılarımı açmıştım sorgusuz sualsiz.

O ise beni tek bir anda silip attı. Kapı çalınca zar zor kapıya doğru yürüdüm. Kapıyı açmamla gördüğüm kişi babamdı.

Yüzümde donuk bir ifade vardı sadece babama bakıyordum hiç bir tepki vermeden gözümden yaşlar akmaya başlamıştı.

"Git buradan!" Dedim bağırarak. "Kızım." Dedi sarılırken işte baba kolları her zaman güvenliydi huzur doluydu güzel mis kokusunu içime çektim.

Ardından onu geri ittirdim benim için zor olsa da. "Sen her şeyi mahvettin!" "Benim hayatım bitti!" "Kızım her şeyi anlatacağım." "Senden nefret ediyorum!" Hıçkırıklarım devam ederken.

Yere çöktüm "Herkesten nefret ediyorum!" Dedim bağırarak ağlamaya başladım. Babamda benim gibi yere çöküp bana sarıldı.

"Güzel kızım." Dedi içtenlikle "Ölüyorum baba ben!" Dedim babamın kolunu sıkarken. "Her gün bitiyorum baba!" "Gücüm yok!" Dedim ağlamaya devam ederken.

Nefesim kesiliyor gözlerimin şişkinliğinden hiç bir yeri görmüyorum zaten şimdi ise tamamen gitmiştim göz kapaklarımın daha fazla dayanamayacağını anlayıp onları zorlamadan bilincimin gitmesine yardımcı oldum.

SON NEFESHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin