SON NEFES

17. Bölüm

Ondan nefret ediyordum her anında her saniyede yanımda olduğu için ondan nefret ediyordum. Yatağımda otururken odanın kapısı açıldı içeriye Berke girdi.

Şaşırmış bir şekilde ona baktım. Yanıma yaklaştı "Çok çirkin olmuşsun." Dedi saçlarımı karıştırarak.

Gülümsedim haftalardan sonra ilk defa gülümsedim. "Hep çirkindim." "Hayır hep güzeldin." Dedi. İçimde bir kıpırtı oldu gözlerinin içine bakamamıştım.

Heyecanlanmıştım. "Nasıl girdin buraya?" "Zor olmadı." "Uran zorluk çıkarmadı yani öyle mi?" Dedim gülerken. "Çıkaramaz bana bir borcu var." "Borç?" Dedim gülerken.

"Boşver sen bunları giyin ve aşağı in." "Nereye gidiyorum?" "Kaçırıyorum seni." Dedi odadan çıkarken.

Elim ayağım buz kesmişti Berke aslında çok yakışıklı biriydi aslında çok soğuk biriydi Uran kadar soğuk değildi.

Dolabıma yönelip mavi kot pantolunu çıkardım üstüme de siyah bir tişört giydim merdivenlerden aşağıya indim.

Berke koltukta yayılmış sigarasını içiyordu. "Geldim." "Hadi çıkalım." Diyerek önden yürümeye başladı bende onu takip ettim.

Kapıyı açıp dışarı çıktık hava bugün biraz soğuktu yine kollarımı birbirine sarıp Berke'yi takip ettim.

Arabasına binince bende kapıyı açıp bindim. "Nereye gidiyoruz?" "Ne yapmak istersin?" "Şey ben bilmiyorum." "Karar ver." İntikamım için bir şeyler isteyebilirdim.

"Bıçak iyi kullanabiliyor musun?" Dediğimde kahkaha attı. "Uranı öldürmek için benden yardım mı istiyorsun?" "Onu öldürmeyeceğim ona acı çektireceğim."

"Beni karıştırma." Dedi arabayı sürmeye başlarken. "Öğretecek misin?" Başıyla onayladı. Arabayı durdurup arabadan indi. Bende indim.

Peşinden usulca yürüdüm. "Tekin baba n'aber?" Dedi adama sarılırken. Gülümsedim bayadır aile tablosu ya da böyle bir sarılma görmemiştim.

"Nerelerdesin oğlum sen çok özledik, Aysu annende seni çok özledi." Dedi gözlerine şefkatle bakarken.

"Göreceğim onu da." Dedi Berke. Adam bana bakınca gülümsedim "Gel kızım yabancılık çekme." Dedi adam beni yanına çağırdı sarıldı bende şefkatle sarıldım.

Göbeğim ve omzumdaki dikiş acımıştı belimdeki dikişi söylemiyorum bile. Ama belli etmeden gülmeye çalıştım.

Beraber içeri doğru yürüdük. Büyük eve yaklaştıkça yüzümde gülümseme yerleşti. Tahta evin içine girince içerisinin yanan şömineyle ne kadar güzel bir ortam oluşturduğu yere baktım.

Yaşlı bir kadın "Oğlum." Dedi Berke'ye sarılırken. "Nasılsın sultanım?" Dedi Berke bıraksalar şuan ağlardım.

Kadın bana bakınca yanına yaklaştım bana sarıldı bende ona sarıldım. "Bu güzel kızımızda kim Berke?" Dedi beni süzerken.

"Arkadaşım." Dedi bana bakarak. "Hoş geldin kızım hadi masaya geçelim yemek hazırlamıştık tam da bizde." Dedi Aysu anne.

Hep beraber masaya oturduk. Herkes yemeğini yerken babası sandığım adamla Berke konuşuyordu kahkahalar eşliğinde sohbete devam ederken Aysu anne bana döndü.

"Berke'nin bizim yanımıza getirdiği ilk kızsın." Dedi gülümserken. Berke'ye baktı Aysu anne "Değerli olmalı senin için oğlum." Dedi annesi soru eşliğinde sorarken. Gözlerim Berke'nin üstündeydi annesinin üstünden gözlerini çekip benim gözlerime baktı.