SON NEFES

8. Bölüm

Urandan;

Kucağımda götürürken Kuzey önümde durup "Bana ver ben hallederim." Diyerek kucağına aldı Nefesi. Hiçbir şey yapamayıp öylece baktım.

Kuzeyin hızlı telaşlı hali beni şaşırtmıştı. Onun için endişelenmesi gözlerindeki korku beni şaşırtmıştı içimde bir sinir oluşmuştu nedenini bilmesem de.

Okula doğru yürüyüp Adayı aramaya başladım. İlkan'ı görünce "Ada nerde?!" Eliyle işaret etti "Bak orada." Dediğinde omzuna vurup Adanın yanına ilerledim.

Adayı kolundan tutup sürüklemeye başladım. "Bırak beni Uran." Diye cırtlak cırtlak bağırmaya başladı. "Sus!" Dedim gözlerinin içindeki ürkek bakışlarına sert bir şekilde bakınca gözlerini kaçırdı.

Sessizce hızımı yakalamaya çalışıyordu. Bodrum kata doğru inerken Ege ile Berke'ye göz işareti yaptım bizim arkamızdan gelmeye başladılar.

Demir kapıyı açıp içeri girdim. "Nereye götürüyorsun beni Uran?" "Rahat olabileceğimiz bir yere." Dediğimde gülümsedi. Aptal kızlardan nefret ederdim kendini onunla beraber olabileceğimi hayal eden kızlardan da nefret ederdim aklımdaki tek kız varken başka bir kıza bakmayacağımı biliyordum herkes biliyordu.

Ardından bir kapıyı daha açarak benim yerime gelmiştik. Berke ve Egede odaya girince kapıyı kapattılar. "Bağlayın." Dedim. Bulduğum bir sandalye bulup oturduğum yerde sigaramı yakarken Ada'yı Berke'nin bağlamasını izledim. Berke Adayı bir sandalyeye bağladıktan sonra yanıma geldiler karşımda bağıran Adayı umursamayıp bizim çocuklara baktım.

"Sizde çıkın." Dedim Berke yürümeye başladı. Ege kolumu tutup "Onun kız olduğunu unutma yavaş ol." Dedi elini ittirip "Çık ben hallederim." Dedim.

Oda kapıya doğru yürüyüp dışarı çıktı. Adanın karşısına geçtim gözlerinden bir sürü yaşlar düşüyordu güldüm. "Uran lütfen beni bırak!" "Yalvarırım ne istersen yaparım." "Ne istersem mi?" "Evet yalvarırım bırak."

Güldüm biten sigaramı alıp Adanın elmacık kemiğine bastırım acıyla bağırdı. "Yapacaksın ama." Dedim gülerek "Yapacağım Uran lütfen!" Dedi ağlamaya devam ederken.

"Nefesten nefret ediyorsun." "Evet." Dedi "Neden?" "Çünkü sen onunla ilgileniyorsun. Uran körsün ben her zaman seni sevdim senin yanında gezen her kızı harcamaya hazırım."

"Hazırsın ha?" Dedim gülerek. "Evet hazırım." "Ben seni harcarsam?" "Uran hepsini senin için yaptım." "Umrum da değil ne yaptığın Nefese yaklaşmayacaksın!"

"Onu mu seviyorsun?" Dedi hıçkırıklarının arasında "Seni ilgilendirmez." Dedim dubanın içinde yanan ateşe demir sopa uzatıp ucunu biraz körelttim ve yakıcı hale getirdim.

Elime alıp Adaya doğru yürüdüm. Tam boynuna yaklaştım "Lütfen Uran lütfen!" Diye bağırmaya devam etti.

Demiri boynuna "N" harfi çizecek şekilde yavaş yavaş oynadım. "Bunu çok seveceksin." Diyerek güldüm. Masadaki aynayı elime alıp Adaya doğru tuttum.

Ada aynada boynunu görünce ağlaması da arttı. "Piç kurusu bunu ödeyeceksin!" Dedi aynayı hızımı alamayıp Adanın suratına sertçe çarptım.

Ne yaptığımı anladığımda geri çekildim. Ayna parçaları yüzünün her yerine batmıştı. Acıyla inlemişti. Ellerini bağlayan ipi açtım. Elleriyle yüzündeki batan aynaları temizlemeye başladı.

"Senden nefret ediyorum!" "Bunu ödeyeceksin!" Diye konuşmaya devam ediyordu. Yüzü hem batık hem kan içindeydi ve sigara izi oldukça kırmızı gözüküyordu.