37. Bölüm

377 21 0
                                    


Bileğimdeki sızıyla güne uyanmak oldukça acı vericiydi. Bileğimi yakan kesikleri attığım için kendimden nefret ediyorum.

Bir anlık yaptığım hata sonucu ömür boyu taşıyacağım bir hata olmuştu benim için artık. Bazen de iyi ki yapmışım diyorum ben bunu yapmasam Uran hastaneye gelmeyecekti.

Ben her şeye kanıp ondan uzak durmaya devam edecektim. Keşke inanmasaydım her şeye devam edebilseydim.

Uran sıkıca belimi saran ellerinden kurtulup mükemmel evde tur atmaya başladım bir kaç odaya bakmamıştım dün onlara doğru yürümeye başladım.

İlk odasının kapısını açtığımda yeşil rengine boyanmıştı koyuydu sadece kahverengi koltuk takımı vardı.

Bu odanın kapısını kapatıp diğer odaya geçtim kapısını açtım içerisi boştu duvarlar mavi renge boyanmıştı.

Havuza bakan büyük odayı açtım. Kapıyı ileri itmemle gördüğüm şey karşısında öylece kaldım. Burası bir bebek odasıydı.

Pembe renge boyanmıştı beyaz modern bir beşik beyaz pembe karışımı dolaplar çok güzle duruyordu.

Oyuncaklar vardı hem de bir çok tane çoğu barbi bebekti oldukça güzeldi. Elime bir tanesini alıp oynamaya başladım benim hiç olmamıştı.

"Bunları senin için almadım küçük karım." Dedi Uran yanıma doğru gelirken. "Bu oda tamda çocukluğumda istediğim oda gibi." Dedim sevinçle "Kızımız için yaptım." Dedi gözlerimi bir ona çevirdim gülümsüyordu.

"Sen." Dedim sıkıca boynuna sarıldım. "Çok çok güzel burası." "Küçük bir kızımız olsa her şeyiyle sana benzese." Dedi saçımı kulağımın arkasına atarken.

"Bir oğlumuz olsa gözlerin ona benzese tüm benliğini senden alsa." Dedim gözlerinin içine bakarken gülümsedi.

Beni biraz daha kendine çekip alnıma bir öpücük koydu. "Cennet kapım bizim kızımızın sevgilisi olmayacak." Dedi "Saçmalama Uran."

"Olamaz izin vermem sende kızımızda bana aitsiniz." "Kıskanç bir koca kıskanç bir baba." Dedim baba kelimesini demekte zorlanmıştım.

"Öyleyim bencilim valla kızım benimsin." Cevap vermedim sıkıca sarıldım. "Bugün gelinlik seçelim mi?" "Seçelim." "Seçmesekte olur sana her şey yakışır ama her şeyi yerine göre yapmak istiyorum."

"Buna sevinirim çünkü her kızın hayalidir-" "Beyaz gelinlik giymek." Diye beni tamamladı. "Başka kızların hayalleri seni ilgilendirmez." Dedim kıskançlık damarım tutmuştu yine.

"Ne başka kız ne başka bir kul beni ilgilendirmez cennet kapım." "Uran bundan sonra mutlu olacağız dimi?" "Evet güzelim mutlu olacağız." "Hiç acı olmayacak dimi?" "Olmayacak güzelim olmayacak." "İyi ki varsın." "Güzelim." "Güzel sıfatına en çok gidenim acıktım." "Odusun ya." Uranı ittirip merdivenlere yönelip aşağıya indim.

Arkamdan bir şeyler dese de duymamıştım aşağıya indiğimde kahvaltı hazırdı. Arkamı döndüğümde Uranla dip dibe geldik. Gülmeye başladı karşımda bende güldüm.

"Sen mi yaptın?" "Sadece yapmalarını söyledim." "Bugün yorulursun diye düşündüm bir de bunlarla uğraşma." "Düşüncelisin." "Konu sen olunca hep düşünceliyim."

Gülümsedim oda masaya doğru yaklaşıp oturdu. Bende karşısına oturdum hemen. Tabağına bir kaç parça kahvaltılık aldı ardından bende tabağımı doldurdum.

"Nefes." "Efendim?" Dedim peyniri ağzıma atarken. "Benimsin biliyorsun dimi?" "Evet seninim." Dedim yemeğime devam ederken.

***

Urandan;

"Hadi Nefes kaç saattir ağaç oldum." Kabinlerden birine girmişti sürekli gelinlik deniyordu ama hiç birini beğenmemiştik.

"Geliyorum." Dedi tiz ince hep duymak istediğim bir ses. Kabinden öyle bir çıkmıştı ki yüzü al al o beyazın içinde kusursuz gözüküyordu yavaş yavaş yanıma doğru yürüdü.

Beyazın içinde kimse bu kadar güzel gözükmemiştir ama o bir melek gibiydi. Gözümden bir damla yaş aktı. Hemen o görmeden sildim.

Onu böyle görmek dünyadaki 7 harikayı görmekten daha iyiydi benim tek harikam karımdı karım olacak kızımdaydı.

Yanına yaklaştım "Bir şey söyle Uran bu da mu kötü?" Dedi dudaklarını bükerken yapma böyle.

Elimle yüzünü avucumun içine alıp gözlerine baktım "Benim asil ruhlu, duygu yüklü, kendi gibi güzel yüzlü gelinim benzerin yok şu zamanda." Dediğim de gülümsedi.

"Çok güzelsin." "Uran çalışanlar bakıyor." dedi mahçup sesiyle. "Onların gözlerini oyarım." Kimsenin Nefese dokunmasına dayanamıyordum katil iç güdüm hemen o kişiyi öldürmem gerektiğini söylüyordu.

"Hadi Uran." Dedi utanmış bir hali vardı. "Değiş gel bekliyorum." Dedim rahatlamışçasına kabine yöneldi.

***

Düğün günü odam da aynanın karşısında kendime bakmaya devam ediyordum. Gelinliği giydiğimden beri aklımdan geçen oydu.

Sadece dalmış bakıyordum bunun sadece bir intikam olduğunu da Uranı yerle bir etmek istediğimi de adım gibi biliyordum bunun üzerine de Berke'ye söz vermiştim.

Berke aklıma gelince tekrardan içim acıdı. Onu kendi ellerimle öldürmüştüm bunları sineye çekemezdim bana yaptıkları vücudumdaki yaralar.

Evet onu seviyordum hatta lügatım da olmayan kelimelerle ona karşı duygu besliyordum ama yapamazdım. Gözümden akan yaşı durdurdum.

Gözlerimi kapatıp açsam hepsi gerçek olsa dedim bir an. Şimdi Uran beni alsa aşağıya indirse sonsuzluğa adım atsak ne güzel olurdu.

Odaya geçip gelinliği çıkardım oysa ne kadar çok beğenmiştim. Makyajımı çıkarıp saçlarımın da ki spreyi umursamadan düz bir topuz yaptım.

Gelirken çantamın içine koyduğum siyah jeans ve siyah poları üstüme geçirdim. Poların şapkasıyla başımı kapatıp saçlarımı içine attım.

Ağlamaya devam ederken ayakkabılarımı giydim. Çekmecelerden birinde bir not defteri aramaya başladım küçük bir kağıt parçası aldım.

Ardından da kalem nota "İntikam Atıl, üzerine yemin ettiğim intikam." Yazdım. Elim titremeye başlamıştı bile.

Aynalı masanın üstüne notu bırakıp odadan çıktım. Ön taraf çok kalabalıktı. Arka kısma doğru yürüdüm duvara tırmanıp koşmaya başladım.

****

Urandan;

Heyecanla ve sevinçle dünyadaki cennetimin yanına çıkıyorum. Elim ayağım birbirine dolanıyor ilk defa böyle oluyorum bu kadar heyecan bana bile fazla diye düşünüyorum sonra boşver diyorum heyecanlandırana değiyor diyorum.

Kapıyı tıklattıktan sonra içeriden ses gelmeyince içeri girdim. Gelinlik yatağın üstünde duruyordu uyuşuk karım hala giyinmemişti demek.

"Cennettim herkes kapıda." Dedim gülerek tam lavabonun oraya dönecekken aynalı masanın önündeki kağıt dikkatimi çekti. Masaya yaklaşıp kağıdı elime aldım.

"İntikam Atıl, üzerine yemin ettiğim intikam." Kağıdın elimden tüy gibi yere düşmesiyle aynaya baktım. Beni kandırmıştı.

Kuzeyden;

Uranla Nefes aşağıya inmeyince meraklanmıştım. Eve girip gelin odasına doğru yürüdüm kapı açıktı Uran eli kanlı bir şekilde aynaya bakıyordu.

"Kuzen neler oluyor?!" Diye bağırsam da kırılan cam parçalarına bakmaya devam ediyordu. Yanına yaklaşıp elimi omzuna koydu.

Bana döndü "O gitmiş." Dedi gözlerini sıkıca sıkıp ağlamasını önleyerek. "Beni bırakmış." Dedi gözündeki yaşı engelleyemezken. 

SON NEFESHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin