Bölüm 8

33.4K 2.7K 214
                                    

Günümüz

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Günümüz

Ebru son sabrınında taştığını hissediyordu. Artık dayanacak gücü kalmamıştı. İki ay. Koskoca iki ay Mahir'den tek bir haber bile almamışlardı. Bacakları artık onu tutmuyordu. Yaşamak gözüne hiç bu kadar anlamsız görünmemişti. Ölmüş müydü?

"Kocamı istiyorum. Lütfen. Bulun artık onu. Dayanamıyorum baba. Çok kötüyüm ben."

Ebru eve yeni gelmiş olan babasının yeni bir haber getirmediğini görünce yine hayal kırıklığına uğramıştı. Halit Kırımhan kızını kucaklayıp ona sarılırken Ebru onun kollarında ağlıyordu.

"Çok özledim baba. Nefes alamıyorum artık. Düşünmeden duramıyorum. Kafayı yiyeceğim."

"Kızım. Çok az kaldı. Sabret yavrum."

Ebru babasına dayanırken bir an ayaklarının boşaldığını hissetti. Kendini sabahtan beri fazla halsiz hissediyordu. Babasının kollarına yığılan Ebru, yaşlı adamı endişelendirmeye başlamıştı. "Zerda! Koş çabuk!"

En iyisi hastaneye gitmekti. Ebru ne yemek yiyordu ne de kendine bakıyordu. Zerda Hanım aceleyle koşarak eşinin yanına geldi.

"Hih! Olacağı buydu. Ah Ebru'm ah yavrum." diyen Zerda Hanım kızlı bir şekilde eşine yardım etti. Bayılan kızlarını arabaya taşıyıp birlikte hastanenin yolunu tuttular.

Geçmiş

Mahir yaptığı etin pişmesini beklerken bir yandan da yaptığı pilavın tadına baktı. Aniden beline dolanan zayıf kollarla gülümseyerek pilav tenceresinin kapağını kapattı.

"Acıktım."

Arkasını dönüp kadına bakmaya başlayan Mahir yemeğe doğru bakış attıktan sonra etin pişip pişmediğini tatması için Ebru'nun ağzına ufak bir parça verdi.

"Bence olmuş."

"Hım öyle mi diyorsun?"

"Evet."

Birlikteliklerindeki ikinci ayı da geride bırakmışlardı. Birbirlerine iyice alışmışlardı. Ocağın altını kapatan Mahir "O zaman yiyelim." dedi.

Ebru zaten hazır olan masaya oturup yemeğini beklemeye başladı. Mahir tabakları masaya koyup kadının karşısına oturdu.

Ebru yemeğin tadına bakıp Mahir'e beğendiği anlamına gelen bir el işareti yaptı. Genç adam gülümseyerek kendi yemeğini yemeye başladı.

"Babam haftaya buraya gelecekmiş." dedi Ebru. Mahir'in belki de bundan haberi vardı. Çünkü babası iş için geleceğini söylemişti.

"Evet haberim var."

"Ee birlikte akşam yemeği yemek istiyor." dedi Ebru. Babası bu isteğini çok fazla bir ısrarla belli etmişti. O da bunu şimdi Mahir'e söylüyordu. Mahir'in tepkisi ise başını yukarı ve aşağıya sallayıp onu onaylamak olmuştu.

Yürek HarbiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin