Yakamoz

7.Bölüm: Fotoğraf

------------------

Geceki yorgunluğumun ağrılarıyla gözümü yeniden açtım bu dünyaya. Dokuz ay boyunca gözümü açmak için can attığım bu dünyada, son 8 yıldır gözümü açtığım her güne lanet ediyorum.

Yaşadıklarıma,yaşanmışlıklarıma ,tanıdıklarıma,tanıyamadıklarıma. Gözümü açtığım her an kendime bu günün güzel geçecğine söylememe rağmen neden en berbat günümü yaşıyorum her gün. Bu ne tür bi imtihan. Eğer bu yaşadıklarım gerçektn benim bu hayattaki imtihanımsa, ben bu imtihandan geçbilcek miyim? Yoksa her zaman yaptığım gibi bununda mı içine edicem? İkinici şık daha mantıklı gelirken yataktan kalktım.

Gözümü günün ilk ışıklarıyla açmıştım. Okula gitmek için hazırlanmak yerine yatağımın yanında ki pufa oturdum. Elime yavaşça gitarımı alıp tellerine değdirdim ince parmaklarımı. Neydi bu Saraçlı? Kimdi bu Saraçlılar? Bu yaşıma gelne kadar hep ailemin gizemini çözmek için çalışırken, gizemli numaranın dediği gibi hiç aramamış mıydım aslında ailemi? Öyle mi olmuştu? Öyle olmuştu her şeyden korktuğum gibi öğreniceğim şeylerden de korktuğum için hiç bi zaman ailemin sırrını çözmeye çalışamadım. Sadece çözmeye çalıştığımı, kendime inandırıdım.

Gitarda tutuğum iz şarkısının melodisini kesen çalan kapımın sesiyle, başımı kapıya çevirdim. Gelen benim gibi erken uyandığı gözlerindm belli olan Yosundu.

"Günaydınnn." Anneannem daha uyuduğu için sesice konuşup kapıyıda arkasından kapattı.

"Günaydınn. Sende mi erken uyandın?" Ben soru sorarken o kendini çoktan hâlâ toplanmamış yatağıma atmıştı.

"Bayadır uyanığım bende. Aslında hala uyuduğunu düşünerek gelip rahatsız etmiyecektim fakat banyoya giderken kapından gelen gitar sesini duyunca seninde uyanık olduğunu anlayıp geldim."

" İyi yapmışsın bende günün ilk ışıklarıyla uyandım." Sesiz kalıp tavanı izlemeyi seçmişti Yosun. Ona dün olan olayı anlatıcak mıydım? Eğer anlatırsam eminim ki asla ama asla o pastaneye gitmem izin vermezdi. O yüzden ona daha sonra anlatmaya karar verip ayağa kalktım.

"Ben duşa giriyorum istersen sende rahatlamak için banyoyu kulanabilirsin." Tamam dercesine başını sallayıp doğruldu yataktan.

"Afra," Yosun'a döndüm.

"Efendim Yosun?"

"Sence Hayrullah abinin yaptığı plan işe yarıycak mı?"

"Hihhh Yosunn bu konuşmayı Hayrullah abi duysa bizi keser. Der ki..." Yosunun yanına yaklaşarak Hayrullah abiyi taklit ettim.

"Sen benim planıma güvenmediğini mi söylüyosun Yosun hanım." Yosun'a yaklaşıp onu gıdıklamaya başlayınca o da gülmeye başladı. İkimizde keyfimizin yerine gelmesiyle hoşnutla gülerken doğrulup dolabıma ilerledim.

"Hadi git sende hazırlan okula geç kalmayalım bi de Hayrullah abi bırakır bizi zaten hiç servisi çekmek istemiyorum."

"Tamam üstümü değiştirip aşağı inerim ben."

"Tamam bende duş alıp hemen giyinirim." bana dudaklarının arasından öpücük yollarken göz devirerk banyoya girdim. Biliyodu ne kadar nefret ettiğimi o hareketten. Ah be Yosun hiç bir kötülüğü hak etmeyen benim Yosun'um.

*******************************

Okula dediğim gibi Hayrullah abiyle geldik. Şansımıza kapıdan tam girerken Egeyle karşılaşmıştık. Fakat Ege'de bi haller olduğu belliydi. Çok farklıydı benim suratıma bile bakmayıp günaydın deyip gitmişti. Yosunla biraz şaşırsakta o an ki tek dileğim dünkü sebepten dolayı olmamasıydı.