Papatya ve Gökyüzü'nün hikâyesi.
Gökyüzü: İlk bakışta aşk mı olur?
Gökyüzü: Yoktur öyle şey
Gökyüzü: Kandırıldım a dostlar
Gökyüzü: Varmış öyle şey
Gökyüzü: Gelin, görün halimi
Gökyüzü: İstanbul beyefendisi severken seni, İstanbul hanımefendisi gib...
Neredeyse bir haftayı geride bırakıyorduk. Yarın haftasonundan önce son okul günümüzdü. Şimdi de yarın için olan ödevlerimi yapıyordum.
Bu kısacık zaman içerisinde Pars'a daha da alışıyordum. Tabii ki Burak ve Kuzeye de aynı şekilde. Aramızdaki bağ bizi birbirimize çekiyordu ve bu karşısını alamayacağımız kadar büyüktü. Karşısını almak isteyen kimdi ki?
Bu hafta sonu sözleştiğimiz üzere Mert ile buluşacaktık. Berrin ile ilişkileri bizim aksimize daha hızlı ilerliyor, birbirlerini tamamladıklarını düşünüyorlardı. Tabi daha fazlasını hafta sonu Mert'ten duyacaktım.
Düşüncelere dalmışkan, bunu bölen bildirim sesiydi. Burak'ın açtığı "3 böcek, 1 çiçek" grubuna o kadar çok mesaj geliyordu ki, bazen telefonun internetini tamamen kapatıyordum. Ama hoşuma gitmiyordu değil.
Ama bu sefer Gökyüzü'den mesaj gelmişti. Her defasında olduğu gibi, sanki ilk kez mesaj yazmışçasına heyecanla bildirimi açtım.
Gökyüzü: Güzelim,
Gökyüzü: Mervelere diye çıkıp bana gelesin yok mu hiç?
Eylül: Yok.
Gerçekten, yok.
Gökyüzü: Ney?
Gökyüzü: Neden?
Eylül: Merve diye arkadaşım yok çünkü.
Gökyüzü: Allah canını almaya, Eylül.
Gökyüzü: Mervesi yoksa, Fatması var.
Gökyüzü: Ne biliyim, Ayşesi falan var.
Eylül: Dıııt, yanlış cevap.
Gökyüzü: Of, Allahım.
Gökyüzü: Tamamen bir gününü bana ayırmanı istiyorum.
Gökyüzü: Önceden verdiğim sözü tutmanın zamanı geldi hem de.
Önceden verdiği söz? Unutmuştum, sanırım. Ama şimdi ona sorarsam üzülebilir ve söylediklerini umursamadığımı düşünebilirdi. Bu yüzden dilimi tuttum.
Dilini değil, parmaklarını tutman gerek.
Neyse, ne.
Eylül: Bilmiyorsun sanırım,
Gökyüzü: Neyi?
Eylül: Benim hiç kız arkadaşım yok.
Gökyüzü:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
