YASAKSIN BANA

15•

Gözlerimi araladığımda yine bir yataktaydım. Etrafıma baktığımda bu sefer evdeydim. Rüzgarın evindeki odamdaydım. Yattığım yatakta doğrulup oturur pozisyona geldim. Bir kaç saniye sonra olup biteni hatırlayınca hızla yataktan çıktım. Aniden ayağa kalkınca gözlerim karardı, yatağın kenarından tutunarak destek aldım. Ellerimle gözlerimi ovuşturup etrafa baktım. Kapı açılınca gözlerimi kapıya çevirdim.

"Uyanmışsın." Diyen Rüzgar'a döndüm. Onu ilk defa eşofman takımıyla görüyorum. Gri bir eşofman, üzerine de siyah bir tişört giymişti. Saçlarına bakılırsa o da yeni uyanmış, saçları dağılmıştı.

"Nasıl yangın çıktı?" Diye sorduğumda yanıma oturup omzuma dokundu. Gözlerime bakıp kısık sesle konuştu.

"İyi misin?" Diye sorduğunda kaşlarımı kaldırıp şaşırdım. Bu iki oldu ama, beni düşünmesi tuhaf geliyordu bana.
Başımı olumlu anlamda sallayıp cevap verdim.

"Evet iyiyim." Dedim kısık bir ses tonuyla. Kollarını göğüsünün altında birleştirip düz bir ifadeyle yere bakarak konuştu.

"Bilmiyorum, ama kasıtlı bir şekilde olduğu belli. Evin arka tarafında bir çakmak buldum birileri kasıtlı yapmış." Dediğinde gözlerimi kısarak elimle saçlarımı kulaklarımın arkasına alıp cevap verdim.

"Kim, neden bile bile evi yakmak ister ki?" Diye sorduğumda aklıma Koray geldi. Ama bunu niye yapsın, beni öldürmek istemiyordu bunu biliyorum. Takıntılı manyağın tekiydi o.
Rüzgar derin bir nefes alıp bana döndü.

"Bilmiyorum, büyük ihtimal düşmanlarımdan birinin işidir." Dediğinde başımı salladım. Bilmiyorum ama, eğer Koray yaptıysa durmayacaktır. Mutlaka devamı gelecektir eminim. Rüzgar tekrar omuzuma dokunarak ona bakmamı sağladı.

"Ben aşağıdayım, birşey olursa seslen." Dediğinde bir kaç saniye durup cevap verdim.

"Bende geliyorum, sıkıldım burada." Dediğimde başını olumlu anlamda salladı. Rüzgar'la odadan çıktığımızda merdivenlere doğru ilerlediğimiz sırada aklıma o gün yerde kanlar içinde gördüğüm adam gelmişti. Durup derin bir nefes alıp tedirgin bir şekilde Rüzgar'a sordum.

"Rüzgar, o adama ne oldu?" Dediğimde Rüzgar durup gözlerini kısarak bana baktı. Sanırım anlamamıştı, bende sorumu tekrarladım.

"O gün yerde kanlar içinde gördüğüm adama ne oldu?" Durup kollarını göğüsünün altında birleştirip kısık gözleriyle bana bakmaya devam etti. Acaba kızacak mıydı? Aman kızlarda kızsın, nasıl bir adamın evinde kaldığımı bilmek istiyorum. Ayrıca zaten kendimi toparlar toparlamaz, yaralarım iğleşince gideceğim.

"Ben sana o olaya karışma demiştim, sorgulama birdaha." Arkasını dönüp merdivenlerden inerken olduğum yerde derin bir nefes alıp kendi kendime arkasından taklidini yaptım. Ona yetişmek için hızlı adımlarla merdivenden indim.
Son basamağa geldiğinde aniden durunca bende durmak zorunda kaldım ve birden durduğum için yavaşlayamayıp ayagim.merdivene takıldı. Tam düşüyordum ki Rüzgar beni belimden tutup yakaladı. Ellerimi Rüzgar'ın omuzuna koyup gözlerine baktım. Çok derin bakıyordu, yeşil gözleri benim için bir anlam ifade etmiyordu. Bir kaç saniye öylece baktıktan sonra konuştu.

"Dikkatli ol, bir dahakine tutmam." Cevap vermeden gözlerine bakmaya devam ettim. Sonra halâ belimden tuttuğunu hatırlayınca konuştum.