8•

1.3K 41 48
                                    

Koray hocanın beni öpmesiyle donup kalmıştım adeta.
Hemen onu geri ittim.
O şaşkınlıkla tokat atıp kapıdan çıktım.

Gözlerim dolmuştu. Siteden koşarak çıkıp bir duvarın köşesine geçip, duvara yaslandım.
Ağlıyordum.

Resmen Koray hoca beni öpmüştü.
O benim öğretmenimdi.
Neden böyle birşey yaptı ki?
Ben istemeden beni öptü.
Berbat birşey bu...

Allah'ım neden ben ya? Önce Bartu şimdi de Koray hoca.
Niye ben?
Başka kız mı kalmadı?
Bu böyle olmayacak ben okul değiştireceğim artık.

Birden aklıma, artık bir şirketim olmadığı geldi...

Ablamdan nefret ediyorum! Beni hiç mi düşünmüyor? Arayıp birşey bile söylemedi bana. Ne yapacağım ben? En fazla iki gün. İki gün sonra evimi bile kaybederim. Okulun parasını yatıramayacağım için oradan da atılırım.

Hayatım ne kadar güzel ya...

Derin bir nefes alıp kendime geldim.
Göz yaşlarımı sildim ve eve doğru gideceğim sırada telefonumu Koray hocanın evinde unuttuğumu farkettim.

"Hay Allah kahretsin ya!"

Nasıl gideceğim geri oraya? Asla bakamam onun yüzüne.
Ama telefonuma ihtiyacım var.
Cesaretimi toplayıp geri gittim.
Siteye girdim,
Asansöre binip çıktım.

Kapısının Önüne geldiğimde bir duraksadım.
Derin bir nefes alıp sakinlestim.

"Hadi Andaç sadece telefonunu alıp çıkacaksın. Tek yapman gereken bu."

Motive konuşmamı da yaptıktan sonra kapıyı çaldım.

...

Kapı açıldı.

"Andaç."

"Merak etmeyin telefonum burada kaldı, Alıp gideceğim."

"Andaç bir dinler misin beni?"

Onu dinlemeden içeri girdim.
Telefonumu attığım yerden geri alıp tam çıkacağım sırada, Koray hoca kapıyı kapatıp önüne geçti.

"Hadi canım! Şaka, çekilir misiniz?"

"Andaç beni dinlemeni istiyorum."

"Dinlemek istemiyorum. Gitmek istiyorum!"

"Dinleyeceksin!"

Koray hoca kolumdan tutup salona doğru yöneldi. Resmen zorla tutuyordu beni. Kolumu, kolundan kurtarıp sertçe bağırdım.

"DİNLEMEK İSTEMİYORUM SİZİ! GİTMEK İSTİYORUM."

"Andaç bak sadece konuşacağız."

Sadece konuşacakmış. Allah Allah başka ne yapmayı planlıyordu ki?

"Tamam dinliyorum, ne söyleyecekseniz söyleyin. Sonra da gideceğim."

"Tamam Yeter ki dinle."

Karşısında ki koltuğa geçip oturdum.
O da karşıma oturdu.
Ne söyleyecek hiç umrumda değil açıkçası.

YASAKSIN BANA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin