deniz kızı ile sarhoşlar masalı

42| HİZMET

Ailelerle ayarladığımız yemeğin ardından 1 ay kadar bir süre geçmişti. O süre zarfında birkaç kez daha evlilik konusu açılmıştı ama Nick okulum bittikten sonra düşünülmesi üzerine ertelemişti bu planları.

Bu süre zarfında ilişkimiz tamamen yolunda giderken okulumu da yavaş yavaş düzene sokmuştum. Zar zor karar verebildiğim birkaç okula başvurumu yapmıştım ve kabul edilmeyi bekliyordum. Claire de aynı şekilde benimle aynı durumdaydı.

Nick şirketleri Bash ile ortak yaptığı için işlerine daha az vakit ayırıyordu. Çoğu gece ya o bende kalıyor ya da ben onun evinde kalıyordum. Böyle böyle geçiriyorduk günlerimizi.

"Jenna ile bahçeye çıkacağız, gelecek misin Nina?"

Bir anda Claire'in yönelttiği soruyla bakışlarım ikisini buldu. Neden bana daha önceden söylemediklerine anlam veremiyordum. İkisi çoktan ineceklerdi ve sanki ayıp olmasın diye de beni çağırıyor gibilerdi.

Kendimi ortamdaki istenmeyen kişi gibi hissedip "Hayır," dedim alıngan çıkan sesime engel olamayarak. Kafamı sıraya eğip önümdeki deftere bir şeyler yazıyormuş gibi yaptım. Claire tavrımdan dolayı anlamsızca bana baksa da çok uzatmadan önüne döndü. Sonra da Jenna ile kol kola ayrıldılar sınıftan.

Sınıfta yalnız başıma kaldığım için istemsizce üzülürken kendimi toparlayıp üzerime hırkamı giydim ve sınıfın çıkışına doğru ilerledim. Sabahtan beri bir şey yemediğim için deli gibi acıkmıştım.

Tam merdivenlere doğru ilerleyecekken bir anda hissettiğim göz kararmasıyla duraksadım. Aniden ayağa kalktığım için olsa gerek görüş açım tamamen kapanmıştı. Bir de üzerine kahvaltı yapmadığım için pek de şaşılacak bir durum gibi durmuyordu vücudumun isyan etmesi.

Kollarımla hemen dibimdeki duvardan destek alıp bir süre geçmesini bekledim. Kolumda hissettiğim baskıyla "İyi misin Nina?" diyen sesin Noah'a ait olduğunu fark eder etmez kurtulmak için ileriye adımlayıp "İyiyim," diye mırıldandım. Görüş açımın yavaş yavaş netleştiğini fark edebiliyordum.

"Yardım etmemi ister misin?"

"Hayır."

Adımlarımı merdivenlere yöneltip birkaç basamak aşağı indim. Tekrardan bulanıklaşan gözlerimden dolayı merdivenleri doğru düzgün ayırt edemezken boşluğa adım atmamla birlikte bir anda dengemi kaybedip kendimi öylece bırakıvermiştim.

Ne olduğunu anlayamıyordum ama vücudumda hissettiğim acı her şeyi yeterince açıklıyordu. Bilincim yavaş yavaş kapanırken en son işittiğim sesler Noah'ın bağıra bağıra birilerine seslenişiydi. Sonrası karanlık...

➰

Ağırlaşan göz kapaklarımı zorlukla hareket ettirip gözlerimi araladım. İlk birkaç saniye neler olduğuna anlam veremezken sonrasında idrak edebilmiştim. Okulun revirindeydim. Hemen yanı başımda Claire ile Jenna bekliyor, odanın girişinde de kapıya yaslanmış olan Noah varlığını çok olmasa da belli ediyordu.

Claire uyandığımı fark eder etmez ardı arkasına nasıl olduğuma dair sorular sormaya başlarken onu geçiştirip yattığım yerden doğruldum. Elimi kolumdaki acı hissettiğim yere götürdüğümde inlememe engel olamamıştım.

Yüzüm haricinde kolumda ve sırtımda bir sızı hissediyordum ama göremediğim için durumun ciddiyetini bilemiyordum. Altımdaki siyah külotlu çorabımın diz kısımları da yırtılmış, dizimde yaralar oluşmuştu.

"Nick'e haber verdim. Yoldaymış, birkaç dakikaya burada olur."

Claire'i başımla onaylayıp kafamı tekrar geriye yasladım. Nasıl aptallık edip merdivenlerden düşmeyi başarabilmiştim anlayamıyordum. Onları da boşu boşuna endişelendirmiştim.