Παιχνίδια της μοίρας

ΚΛΑΜΑ, ΚΛΑΜΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΛΑΜΑ

Λοιπόν. Από εδώ και πέρα θα σας αφηγούμαι μόνο την ζωή της Νεφέλης και όταν έρθει η ώρα θα επιστρέψουμε να δούμε τι γίνεται με τον Ηρακλή.

Άραγε θα ξανα συναντηθούν αυτοί οι δυο?
--------------------------------------------------------------------------
Επόμενενη μέρα:

Ξύπνησα το μεσημέρι με έναν φρικτό πονοκέφαλο.

Κοίταξα γύρω μου και παρατήρησα ότι βρίσκομαι στο υπνοδωμάτιο της Πηνελόπης.

Μα πως?

Το μόνο που θυμάμαι από χθες είναι το γράμμα του Ηρακλή.

Πήγα στην κουζίνα και είδα την Πηνελόπη να διαβάζει.

Τώρα που το θυμήθηκα, πρέπει κάποια στιγμή να πατήσω το πόδι μου στο πανεπιστημιο.

Τέλος πάντων...

Η Πηνελόπη μού έδωσε ντεπόν για να μου φύγει ο πονοκέφαλος και μου έφτιαξε καφέ ώστε να ξυπνήσω.

"Είσαι έτοιμη να συζητήσουμε τα χθεσινά?" μου λέει και έρχεται να κάτσει δίπλα μου.

"Πως βρέθηκα σπίτι σου?"

"Ήρθες μόνη σου και μεθυσμένη. Σε πήρα, σου έφτιαξα καφέ και στο τέλος κοιμηθήκαμε μαζί"

"Συνήθως δεν σου αρέσει να μοιράζεσαι το κρεβάτι σου. Τι έγινε τώρα?"

"Ήσουν χάλια. Δεν μπορούσα να σε αφήσω έτσι. Άντε λέγε τώρα πού ήσουν αυτές τις μέρες"

Άρχισα να της διηγούμαι τα γεγονόντα των τελευταίων ημερών.

Της είπα τα πάντα και αυτή με άκουγε με απόλυτη προσοχή.

"Μάλιστα... Περίεργο"

"Περίεργο ποιό?"

"Περίεργο που δεν σε χαιρέτησε και το γράμμα του είναι όλο γρίφους."

"Γιατί ο Μάριος που έβαλε να με απαγάγουν και να με γυρίσουν συγκεκριμένα σήμερα"

"Χθες ο Στάθης έκανε μπάνιο"

"Αυτό που κολλάει"

"Είχε αφήσει το κινητό του στο δωμάτιο. Άκουσα να του έρχεται ειδοποίηση, το ανοίγω και βλέπω ότι έχει μήνυμα από τον Ηρακλή και του έλεγε να πάει σπίτι του στις 3."

"Άρα ο Ηρακλής έφυγε χθες?"

"Πιθανόν ναι. Και ο Μάριος είναι εξωτερικό."

"Τιιιιι???"

"Ανέβασε στόρυ στο ίνστα"

"Πηνελόπη, δεν με νοιάζει τι έκανε τον Ηρακλή να φύγει. Το θέμα είναι ότι  έφυγε και εγώ δεν θα τον ξαναδω."

"Δεν θα γυρίσει. Οπότε κι εσύ θα πρέπει να συνεχίσεις την ζωή σου."

"Η ζωή μου είχε νόημα μόνο με τον Ηρακλή. Μπορεί να μην είμασταν μαζί, αλλά..."

"Αλλά?"

"Αλλά τον αγαπάω ρε γαμώτο"

Δεν άντεξα. Έπεσα στην αγκαλιά της Πηνελόπης και άρχισα να κλαίω.

"Πηνελόπη, πρέπει να φύγω"

"Που θα πας σε αυτά τα χάλια"

"Στους γονείς του. Αυτοί σίγουρα θα ξέρουν"

"Εγώ λέω να ηρεμίσεις πρώτα. Δεν πρέπει να μάθουν τι έγινε αυτές τις μέρεςς"

"Γιατί?"

"Γιατί δεν θα καταλάβουν και θα καλέσουν την αστυνομία. Και αυτός ο άγνωστος άντρας ξεκαθάρισε να μην μπλέξουμε την αστυνομία."

"Μωρε Πηνελόπη, αξίζει να ζω?"

"Μην το ξανα ακούσω αυτό. Φυσικά και αξίζει. Έχασες κάτι, αλλά θα έρθει κάτι καινούριο κάποια στιγμή. Θα πονέσεις, θα πέσεις, θα χάσεις τον εαυτο σου, αλλά θα ξανα σηκωθείς. Έτσι είναι η ζωή.Μας τυρρανάει, αλλά τα καλύτερα μας τα επιφυλάσσει για το τέλος."

"Αχχ ρε Πηνελόπη.."
(...)

Αφού ηρέμησα, ξεκίνησα τον δρόμο προς το σπίτι της Θάλειας και του θωμά.

Σπίτι Θάλειας και Θωμά:

Θάλεια: Νεφέλη μου,πότε γύρισες από το πατρικό σου?
Νεφέλη:Γύρισα χθες το βραδυ και ήρθα σήμερα να σας δω.
Θάλεια:Ααα κρίμα... Και δεν πρόλαβες τον γάμο του Ηρακλή.
Νεφέλη:Τον ποιόν?!
Θάλεια:Νεφέλη κορίτσι μου, τι έπαθες?
Νεφέλη:Τίποτα. Τίποτα. Μήπως μπορείς να μου πεις περισσότερες λεπτομέρειες?
Θάλεια:Τι να σου πω. Ο Ηρακλής και η Ιωάννα είχαν μια επαφή από όσο κατάλαβα τον τελευταίο καιρό και χθες παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο.
Νεφέλη:Με...με την Ι..Ιωάννα???!!!!
Θάλεια:Άσε με γιατί καθόλου δεν την εγκρίνω αυτήν την κοπέλα. Αλλά αφού θέλει να φάει τα μούτρα του, ας τα φάει. Ποτέ δεν μας άκουγε αυτό το παιδί..
Νεφέλη:Πρέπει... πρέπει να φύγω..
Θάλεια:Που πας? Κάτσε να φάμε. Σε λίγο θα επιστρέψει και ο Θωμάς από τις δουλειές του.
Νεφέλη:Θα το ήθελα πάρα πολύ, αλλά πρέπει να πάω στο...στο πανεπιστήμιο. Θα τα πούμε..

Μόλις έφυγα από το σπίτι της Θάλειας πήγα με κλάμματα στο σπίτι της Πηνελόπης....

Γιατί μου το έκανε αυτό?????