ΕΝΑ ΑΥΡΙΟ

9 2 0
                                    

Ξύπνησα την επόμενη μέρα.

Προσπάθησα να φορέσω το πιο θετικό και ευδιάθετο χαμόγελο μου.

Έφτιαξα το σπίτι, μαγείρεψα, διάβασα, πήγα πανεπιστήμιο, γύρισα, έφαγα και πήγα δουλειά.
--------------------------------------------------------------------------
Αυτή ήταν η ρουτίνα μου για 1,5 χρόνο περίπου.

Που και που πηγαίναμε καμια βόλτα με την Πηνελόπη και τον Στάθη.

Αλλά κανείς δεν ανέφερνε το όνομα του.

Ήταν σαν να μην είχε περάσει ποτέ ο Ηρακλής από τις ζωές μας.

Η Πηνελόπη προσπάθησε να μου γνωρίσει φίλους της ώστε να ξεχάσω μια για πάντα τον Ηρακλή.

Αλλά ποτέ δεν πήγαινα στα ραντεβού.

Δεν είχα όρεξη.

Γενικά μόνο η δουλειά και το πανεπιστήμιο μού έδιναν ζωή.

Τώρα το τελείωσα το πανεπιστήμιο, οπότε θα πέσω με τα μούτρα στην δουλειά.

Ααα ναι, ξέχασα να αναφέρω καποιές μικρές λεπτομέρειες.

Πήρα πτυχίο!!

Ο πρύτανής μου με ξεχώριζε ανάμεσα στους φοιτητές του. Έτσι όταν τελείωσα το πανεπιστήμιο παρακάλεσε τον αδερφό του να με πάρει δοκιμαστικά στο κανάλι που έχει.

Με πήρε δοκιμαστικά έναν μήνα και ήταν ευχαριστημένος με τις υπηρεσίες μου. Έτσι με προσέλαβε.
--------------------------------------------------------------------------
Που και που πιάνω τον εαυτό μου να γυρίζει στο παρελθόν.

Ενα μιση χρόνος έχει περάσει που έφυγε.

Έκανα άπειρες προσπάθειες να τον ξεχάσω, μα δεν τα κατάφερα.

Η απουσία του μου έχει στοιχείσει.

Νιώθω σαν ουρανός χωρίς αστέρια.

Σαν ωκεανός χωρίς ψάρια.

Σαν δάσος χωρίς δέντρα.

Σαν σιντριβάνι χωρίς νερό.

Η ζωή μου είναι μισή.

Η δουλειά μου με κάνει χαρούμενη.

Αλλά όταν φεύγω από αυτήν, γυρνάω πάλι στην μιζέρια μου.

Ο Ηρακλής τον ενα μιση αυτόν χρόνο κατάφερε να γίνει ένας διάσημος και επιτυχημένος τραγουδιστής.

Μόνο για την δουλειά του μαθαίνω.

Δεν λέει τίποτα για την προσωπική του ζωή...

Αχχ...άραγε θα ξανά κερδίσω το μόνιμο χαμόγελο στα χείλη μου?

Άραγε θα ξανα πάρω την παλιά μου ζωή πίσω?

Ποιός ξέρει?

Ο χρόνος θα δείξει....



Παιχνίδια της μοίραςHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin