Παιχνίδια της μοίρας

CLUB

Έχουν περάσει κάμποσες μέρες από τον τσακωμό μας με τον Ηρακλή. Την Θάλεια και τον Θωμά τους βλέπω όταν αυτός λείπει. Πλεόν δεν τους λέω κ.Θωμά και κ.Θάλεια. Εξάλλου είναι κάτι σαν γονείς μου.

Το βράδυ η Πηνελόπη είχε την ιδέα να πάμε σε κλάμπ μιας και είχαμε καιρό να βγούμε έξω. Πρότεινα και στον Μάριο να έρθει και με τα χίλια ζόρια δέχτηκε.

Με τον Μάριο δεν έχουμε και πολλά κοινά. Είναι πιο εσωστρεφής και σοβαρός. Εγώ είμαι λίγο (πολύ) ζωηρή. Μου αρέσει ο κόσμος, ο αυθορμητισμός. Με την σοβαρότητα δεν τα πάω και πολύ καλά. Μόνο σε ειδικές περιπτώσεις την χρησιμοποιώ. Μάλλον δεν έχω μεγαλώσει. Μέσα μου είμαι ακόμα παιδί.

Παρ´όλα αυτά δέχτηκε να έρθει μαζί μας γιατί είχε καιρό να με δει.Είχαμε πολύ καιρό να συναντηθούμε και μάλλον του έλειψα. Εγώ δεν ξέρω αν μου έλειψε. Μάλλον μου έλειψε. Δεν ξέρω τι νιώθω για τον Μάριο. Τον αγαπώ, αλλά δεν τρελένομαι. Όχι δεν είμαι ερωτευμένη. Αν είναι αυτό έρωτας τότε θα πεθάνω από την βαρεμάρα.

Εμένα ο έρωτας δεν θα μου χτυπήσει ποτέ την πόρτα έτσι που πάω. Εξάλλου έχω και μια καριέρα να κοιτάξω. Πανεπιστήμιο, δουλειά, οικογένεια, φίλοι.... Που χρόνος για έρωτες? Που χρόνος να ψάξω το άλλο μου μισό?

Με τούτα και με κείνα πέρασε η ώρα. Πρέπει να πάω να ετοιμαστώ. Η Πηνελόπη ήρθε σπίτι,βαφτήκαμε, ισιώσαμε τα μαλλιά μας και ντυθήκαμε σχεδόν το ίδιο.
Η Πηνελόπη φόρεσε ένα κοντό,κόκκινο φόρεμα και έμοιαζε με φωτιά με τις κόκκινες γόβες της.
Εγώ φόρεσα ένα κοντό, μαύρο φόρεμα και επειδή δεν είμαι ικανή να κάνω ούτε ένα βήμα με τις γόβες έβαλα κανονικά παπούτσια.

Σε 10 λεπτά θα περάσει ο Μάριος να μας πάρει. Οπότε βάζουμε κολώνια, παίρνουμε κλειδιά, λεφτά, κοιταζόμαστε για λίγο στον καθρέπτη, εντυπωσιαζόμαστε από τους εαυτούς μας και αφού ψωνιστήκαμε για τα καλά, κατεβήκαμε κάτω.

Ο Μάριος έφερε και έναν φίλο του μαζί, κάτι για το οποίο δεν είχα ιδέα. Αλλά το προσπέρασα.  Τίποτα δεν θα μου χαλάσει την βραδιά απόψε. Έχω καιρό να βγω και θέλω να το απολαύσω.

Ααα ξέχασα να σας πω. Τον φίλο του Μάριου τον λένε Αλέξη.

Μέσα στο κλαμπ δεν έπεφτε ούτε καρφίτσα. Εεε βέβαια. Ξέρει να διασκεδάζει ο κόσμος!

Βρήκαμε με το ζόρι ένα άδειο τραπεζάκι. Η Πηνελόπη και εγώ παραγγείλαμε το αγαπημένο μας ποτό. ΒΟΤΚΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ!!

Κάποια στιγμή ο Άλεξ έφυγε και πήγε στο δίπλα τραπέζι για να χαιρετίσει κάτι γνωστούς. Δεν του έδωσα σημασία. Δεν τον πολυσυμπαθώ τον φίλο του Μάριου. Δεν ξέρω γιατί. Και τώρα που είπα Μάριος.....

--------------------------------------------------------------------------
Δεν μπορείτε να φανταστείτε ποιός καθόταν στο διπλανό τραπέζι...
Βασικά μπορείτε...
Θα σας δώσω ένα στοιχειο: Αυτός που έφερε τους 12 άθλους εις περας;)
Νομίζω το βρήκατε!!!!!!