Παιχνίδια της μοίρας

ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΗ

Ηρακλής pov:

Δεν θα πω σε κανέναν για την συνάντησή μου με τον Μάριο μέχρι να ανακαλύψω τι συμβαίνει με την πάρτη του. Θα πρέπει να μαζέψω αρκετά στοιχεία που να το ενοχοποιούν. Ειδικά την Νεφέλη θα είναι πολύ δύκολο να την πείσω ότι ο Μάριος δεν είναι το καλό παιδί που νομίζει...

Νεφέλης pov:

Δεν είχα το μυαλό μου στην δουλειά σήμερα. Οι σκέψεις μου γύριζαν στα τελευταία γεγονόντα. Αύριο ούτε δουλειά έχω, ούτε πανεπιστήμιο. Οπότε θα είναι μια καλή ευκαιρία να ασχοληθώ με το θέμα που με βασανίζει. Και με την Πηνελοπη που παλι χωρισε...

Γυρνάω σπίτι και βλέπω τον Ηρακλή με μια πετσέτα γύρω από την μέση του έτοιμη να του πέσει. Εντάξει δεν έχω συνηθίσει αυτήν την εικόνα και ούτε θέλω να την συνηθίσω.

"Το ξέρεις ότι δεν πρέπει να κυκλοφορείς έτσι μπροστά μου" του είπα και χαμογέλασε. Τόσο αστείο του φάνηκε?

"Είσαι γλυκούλα όταν θυμώνεις."

"Ηρακλή πήγαινε να αλλάξεις σε παρακαλώ"

"Άλλες θα με παρακαλούσαν για το αντίθετο"

"Οι άλλες προφανώς δεν έχουν γούστο"

" Καλαααα! Εγώ προσβλήθηκα να ξέρεις"

(...)

-Νεφέλη: Αύριο θα έρθει η κολλητή μου και θέλω το σπίτι όλο δικό μου γιατί χώρισε πάλι και καταλαβαίνεις...
-Ηρακλής: Αύριο θα έχω δουλειά. Οπότε θα έχετε όσο χρόνο θέλετε να κλάψετε και να θάψετε τον καημένο που έπεσε στα δόντια σας.
-Νεφέλης: Δεν φταίμε εμείς που όλοι είστε ίδιοι.
-Ηρακλής: Και εσείς είστε όλες ίδιες. Γι αυτό δεν κάνω σχέσεις. Σας βαριέμαι.
-Νεφέλη: Ευτυχώς που μας αφήνεις ήσυχες!!
-Ηρακλής:Τώρα εμείς γιατί τσακωνόμαστε?
-Νεφέλη: ΔΕν ξέρω...
-Ηρακλής: Που θα κοιμηθώ?
-Νεφέλη: Στον καν...
-Ηρακλής: Με τίποτα. Ακόμα πονάει η πλάτη μου.
-Νεφέλη: Καλά. Έλα να κοιμηθούμε μαζί. Αλλά μην παίρνεις θάρρος. Αύριο θα φέρεις το κρεβάτι σου εδώ.
-Ηρακλής: Αύριο είναι Κυριακή και θα αφιερώσω την μέρα στον κολλητό μου που έχω να τον δω καιρό.
-Νεφέλη: Ηρακλήηη!
-Ηρακλής:Εγώ κοιμάμαι από την δεξιά πλερά πάντως.
Νεφέλη: Νομίζεις. Η δεξιά πλευρά φωνάζει το όνομά μου...Αν θες και εσύ την δεξιά πλευρά να φέρεις το κρεβάτι σου...
-Ηρακλής: Καλαααα...

(...)

--------------------------------------------------------------------------
Η νύχτα κύλησε πολύ ήσυχα. Η Νεφέλη ένιωθε ηρεμία και ασφάλεια δίπλα στον Ηρακλή. Κι ας μην το παραδεχόταν ούτε στον ίδιο της τον εαυτό.
--------------------------------------------------------------------------