Αγαπητοί μου αναγνώστες και αγαπητές μου αναγνώστριες.
Ήρθε η στιγμή να δούμε πως εξελίχθηκε και η ζωή του Ηρακλή μετά τον γάμο του.
Και ξεκινάμε...
Ηρακλής pov:
Η Ιωάννα είχε ήδη βρει ένα διαμέρισμα στην Αθήνα.
Δεν την αντέχω αυτήν την γυναίκα.
Κατάστρωσε σχέδιο και τα είχε κανονίσει όλα.
Και το χειρότερο είναι ότι έπεσε σε όλα μέσα.
Λες και ήξερε πως θα δεχόμουν.
Επίσης, ξέρει ότι δεν δίνω δεκάρα για πάρτι της.
Παρ'όλα αυτά συνεχίζει να με τυρρανάει και να μου καταστρέφει την ζωή.
Αν είχε λίγη αξιοπρέπεια θα σεβόταν τις επιλογές μου.
Αλλά όχι! Η Ιωάννα άμα θέλει κάτι δεν υπολογίζει τίποτα.
Υπό άλλες συνθήκες θα γοητευόμουν.
Αλλά όχι τώρα.
Τώρα ανήκω στην Νεφέλη. Σε καμία άλλη.
Μόνο σε εκείνην.
Με το που πατήσαμε το πόδι μας στο σπίτι "μας", η Ιωάννα άρχιζε να μου τα πρίζει για γάμους και παιδιά.
ΕΛΕΟΣ!!
Πόσα να αντέξω ο άνθρωπος.
Δεν θέλω να κάνουμε οικογένεια μαζί.
Δεν θέλω τα παιδιά μου να έχουν για μάνα μια αδίστακτη και κακιασμένη γυναίκα.
Η Νεφέλη είναι η μόνη γυναίκα που θα ήταν άξια για τα παιδιά μου...για τα παιδιά μας.
Είναι τόσο γλυκιά...τόσο κουκλάρα... τόσο αυθόρμητη...τόσο...
Ωωωω Ηρακλή σταμάτα!
Με το να την σκέφτεσαι δυσκολεύεις τις ζωές όλων.
Πρέπει να την ξεχάσω.
Εαυτέ μου επανέλαβε μετά από εμένα: Πρέπει να την ξεχάσω.
Πρέπει να την ξεχάσω...
Άραγε με σκέφτεται καθόλου?
Καλά σε λίγο που θα βγω να ψάξω για δουλειά, θα πάρω τηλέφωνο τον Στάθη να μάθω νέα.
Είναι που θα προσπαθούσα να την ξεχάσω...
--------------------------------------------------------------------------
Αφού ξεφορτώθηκα με τα χίλια ζόρια την Ιωάννα, αποφάσισα να μπω στην πρώτη καφετέρια που θα ψάχνει για δουλειά.
Στάθηκα τυχερός και έτσι με πήραν.
Θα κάνω το delivery.
Δηλαδή θα είμαι delivery boy?
Λογικά ναι.
Αύριο ξεκινάω.
Όπως είπα και πριν, η Ιωάννα είχε οργανωμένο σχέδιο. Οπότε υπήρχαν τα έπιπλα στην θέση τους και δεν χρειάστηκε να τραβήξω όλη αυτήν την κουραστική διαδικασία της μετακόμισης.
--------------------------------------------------------------------------
Η πρώτη μου μέρα στην δουλειά πήγε καλά.
Όπως πήγαν και οι υπόλοιπες.
Όταν σχολούσα έπαιρνα τον Στάθη τηλέφωνο.
Δυστυχώς, τα νέα της Νεφέλης ήταν τα ίδια.
Ο Στάθης μου είπε ότι είναι χάλια ψυχολογικά.
Ακόμα και η απουσία μου της κάνει κακό.
ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΜΑΛΑΚΑΣ???!!
Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω πίσω.
Μακάρι να μπορούσα να φωνάξω σε όλον τον κόσμο πως είμαι ερωτευμένος μαζί της.
Μα δεν μου επιτρέπεται.
Είχαν περάσει 5 μήνες περίπου και η κατάστασή της δεν άλλαξε καθόλου.
Έπρεπε κάτι να κάνω..
Έτσι της έγραψα ένα γράμμα.
Ελπίζω να διορθώσει λίγο τα πράγματα....
Η δουλειά μου ως delivery boy συνεχίστηκε για κανένα 6μηνο, ώσπου μια μέρα...
YOU ARE READING
Παιχνίδια της μοίρας
Random!ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ! Ένα κορίτσι που δεν είχε ευχάριστη εφηβεία, αλλά είχε όνειρα και πεποιθήσεις. Μεγάλωσε σε ένα απομονωμένο χωριό και το μόνο που ήθελε ήταν να φύγει από εκεί και να πάει κάπου αλλού και να ξεκινήσει μια καινούρια ζωη. Τι λέτε θα...
