Ah be bu da biteyo manyak üzülüyom şu an...
Aklımda başka bir proje daha var ama o ne zaman gelir hiçbir fikrim yok... Jikook yazıyorum. Bu arada kapağı değiştirdim nasıl olmuş?
Son süprüz bir bölümüm daha var ondan sonra kitaba zırlayarak veda edicez ballarım
Oylar verildiyse
Keyifli okumalar:)
----------(Jung Hoseok)
Turuncu saçlarımı elimle iyice kabartıp ıslık çalarak evden çıktım. Uyuyamamıştım ve sıkıntıdan patlamamak için sabah yürüyüşüne çıktım.
Yoongi soruma yine cevap vermemişti. Acaba beni sevmediği için mi kaçıyordu? Yoksa korkuyor muydu?
Umutsuzluğa kapılmak istemiyorum. O da beni seviyordu ama korkuyordu bence. Ya da öyle düşünmek istiyordum.
Yumrularımı saklayan bol hoodiemi düzeltip kapıyı açtım. Yağmurun geleceğini haber eden rüzgar yüzüme çarptı.
Eve çabuk dönsem iyi olacaktı.
Okula yaklaştığımda öğrenciler sohbet ederek veya koşarak okula giriyorlardı. Bu tatlı telaşı tatmayalı uzun zaman olmuştu.
Biri omzuma çarpıp koşarak uzaklaştı. Neden okuldan bu saatte çıkıyordu ki?
Takmayıp ıslık çalarak yürümeye devam ettim.
Bir dakika bu...
Yoongi?
Yoongi idi yanımdan geçen kişi.
Arkamı dönüp ona baktım, neden ters yöne koşuyordu?
İçimi bir huzursuzluk kapladı ve peşinden koşmaya başladım.
Nereye koşuyordu?
*
Aralıksız yarım saattir koşuyorduk ve sonunda Han nehrinin yakınlarında bir apartmana geldik. Evine geri mi dönmüştü? İyi de neden?
Kapıyı görebileceğim kadar yakın bir yere saklandım. Şifreyi girip etrafına bakındı ve içeri girdi.
İçeri girse miydim?
Beklemeliydim, belki de bir şeyini unutmuştur.
*
Tahmini bir saat olmuştu ve Yoongi hâlâ çıkmamıştı. İçimdeki sıkıntı büyüyordu. Kalbimi sıkmaya başlamıştı.
Daha fazla dayanamayıp kapının önüne geldim.
Şifreyi doğru girmiş olayım lütfen...lütfen.
Doğru!
Eve girdiğimde içerisi sessizdi. Küçük bir apartman dairesinin bu kadar sessiz olması normal miydi? Üstelik içeride biri varken.
"Yoongi içeride misin?"
Ses yok.
Odaları gezmeye başladım. Koridorun sonundaki oda kaldı.
Orada mıydı?
"Yoongi burada mısın? Geliyorum."
Kapıyı açtığımda oda boştu. Neredeydi bu? Ben fark etmeden çıkmış mıydı?
Tam çıkacaktım ki odadaki başka bir kapı dikkatimi çekti.
"Yoongi?"
Kapıyı tıklattım ama ses yoktu. "Yoongi orada mısın?"" dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Without Me | Sope
FanfictionAğır depresyonda olan bir çocuk ve onu anlayıp, ona umut olmak isteyen bir diğer çocuğun hikâyesi. " "Utanacağın ya da korkacağın bir şey yok." Biraz daha yaklaşıp saçımı öpüp, kokladığında sesli bir şekilde ağlamaya başladım. " Tüm telif hakları so...