16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın.
Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözler...
Size bizim zamanımız yaklaşıyor, diyeceğim demiştim bir ay önce. O zamanlar kitap hakkında yoğun bir çalışma içindeydik ve ben, hem huzurlu, hem yorgun, hem stresli bir dönemdeydim. Gerçekten değerli gördüğüm her şey için savaşırım, hem ruhsal hem de fiziksel olarak ve Sokak Nöbetçileri için büyük bir çaba verdim. İçime sinsin diye, içimize sinsin diye ve seneler sonra rafta gördüğümüzde içimizi ısıtsın diye. Her baktığımızda anlayalım diye, hissedelim diye.
Ve şimdi bizim zamanımız geldi, Sokak Nöbetçileri'nin zamanı geldi!
"Ben yine o kırmızı ışıklı odadayım."
Bu cümleyle başladı benim için Sokak Nöbetçileri. İlk zihnime düşen cümlelerden birisi buydu. Birinci kitabın ruhunu da en çok bu cümle yansıtıyordu. Sokak lambaları henüz yanmadı, Helin Aktan için tek renk, kırmızı ışıklardı. Hiçbirimiz için bir süre sokak lambaları yanmadı. Çünkü biz yine o kırmızı ışıklı odadaydık.
Ve o kırmızı ışıklar, hepsinin oldu. Hepsi paylaştı. Kimisi izledi, kimisi kurtarmak istedi ve kimisi de hiçbir şey yapamadı.
Bu yüzden birinci kitabın içindeki tek renk kırmızı olsun istedim. Seri kitabı olduğundan daha sonra olacak kapaklarda hem hayatları renklenecek, hem sokak lambaları yanmaya başlayacak.
Sokak Nöbetçileri birinci kitabımızın kapağı aşağıdadır. Kapağın fikri, kompozisyonu ve çizimler tamamen hayal ürünümdür. Tek tek anlatarak, bazen bıktırarak bazen "Yoruldum" diye diye çalıştık ama sonucunda tam hayalimdeki gibi bir kapak çıkarabilirdik. Öyle günler yaşadık ki kapağımızı yapan Tugay, beni sakinleştiriyordu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Neyse yorucu ve günlerden bahsetmekten çok hoşlanmadığımı da önceden söylemiştim ama bu geçen birkaç ayda hem editörüme, hem İndigo yayınevine hem de kapak tasarımını yapan Tugay'a büyük sabırlarından dolayı teşekkür ederim... Beni çektiler çünkü...
Ruhunu verebildiysem ne mutlu bana, yine hissettirebilseydim ne mutlu bana. Sevdiyseniz ne mutlu bana. En önemlisi anladıysanız ne mutlu bana.
Kitap ön siparişe bir aksilik olmazsa 17 Şubat'ta açılacak.
22 Şubat'ta ise tamamen çıkmış olacak.
Şubat sonuna kadar kitabı göğüs kafesimize yaslayıp sokak lambalarına doğru kaldırabileceğiz.
Instagram hesabımdan bu duyuruları paylaşıyorum. Hesabımın adı, asliarslaan, hikayelerimde bilgilendirmeler yapacağım ön sipariş için. Sonra indirimlerden de bahsedeceğim. O kadar heyecanlıyım ki, hepinizden önce kitabı sokak lambalarına doğru kaldırıp ilk fotoğrafı ben çekmek istiyorum.
Ayrıca kitabın son sayfasında da size güncelerinizi yazmanız için şöyle bir yer ayırdım. Kitabın son cümlesi, sizin için ayrılsın istedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gelelim Wattpad'e dönüş tarihimize... Yine dan diye söylüyorum...
20 Mart 2021, Cumartesi günü yeni bölümlerle geri dönüyoruz. Kaldığımız yerden aynı şekilde devam edecek, siz o zamana kadar birinci kitabı çoktan almış, güncenize bile yazmış olursunuz.
Birinci kitapta ruhsal olarak çok büyük değişiklikler olmamakla birlikte iyileştirmeler yapıldı, içime sinmeyen bazı sahneleri değiştirip daha güzel şekilde yazdım ama ruhuna dokunmadım çünkü o yazdıklarım da o zaman olan hislerimi yansıtıyordu. Kitap 720 (Yedi yüz yirmi) sayfa bu arada... Dolu dolu 720 sayfa boyunca Sokak Nöbetçileri'ni okuyabileceğiz.
Bir daha gelecek olan bölüm, yeni bölüm 43. BÖLÜM olacak.
Bunun dışında yakın bir zamanda da aklımda olan yeni bir kurguyla geleceğim. Yani mart ayından sonra benden yeni bir kurgu daha okuyacaksınız. Kendimi hazır hissediyordum ama bir süre bütün enerjimi Sokak Nöbetçileri'ne vermek istemiştim, her şey yola girdikten sonra o kurgumla da tanışacaksınız.
Okursunuz değil mi? Okursunuz okursunuz...
Peki düştünüz mü? Düştünüz düştünüz...
Güncemi en çok size olan sonsuz teşekkürlerimle sonlandırmak istiyorum. Varlığınız, desteğiniz, hissettiğiniz ve en çok beni ve onları anladığınız için yeniden sonsuz teşekkür ederim sizlere. Kitabımızı alacak herkese sonsuz teşekkür ederim, alamayacak olanlar için elimden geldiğince instagram hesabımdan çekilişler yapmaya çalışacağım. Almak istemeyenlerin de canı sağ olsun, elbet bir gün yollarımız kesişir.
Ben yazdım, siz vardınız ve gitgide büyüdünüz sonra hep beraber Sokak Nöbetçileri'ni büyüttük. Ellerim daima ellerinizde ve biliyorum, hiçbir zaman son olmayacak.
Hiçbir zaman da son olmasın, istemiyorum. Hep buradayım, hep sizinleyim.
