16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın.
Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözler...
Bugün uyurken ağladın, keşke kabuslarını senden çekip alabilsem ama bu imkansız. Üzülüyorum, her şey çok çaresiz hissettiriyor, keşke ikimiz de çocuk olmasaydık.
Büyüdüğümde senin için çabalayacağım, kabuslarını yok edeceğim.
Saat: 14.25
Lâl!
Bugün çok güzel bir şey oldu, senin için oldu! Çok mutlu olacaksın!
Kardeşin seni gülümseyerek izleyecek! Kabuslarını senden alacağım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KOZA
Rehabilitasyon Merkezi
Birkaç sene öncesi...
Göğüs kafesinde büyük bir boşlukla yaşayan bir çocuğun hangi çocuk parkında kalbini unuttuğunu bilemezsiniz.
Belki annesi tarafından bir çocuk parkında terk edilen çocuk, belki kardeşi kadar sevilmeyen bir çocuk, belki diğer çocukların anne ve babalarıyla olan sevgilerini kıskanan bir çocuk...
Belki de bütün bunların dışında Pazar sabahı 08.46'da neden sırtına hançer yediğini bilmeden şeytana emanet edilen bir çocuk.
Öyle ya da böyle, bir çocuk parkında kalbimi unuttuğumu hissettiğim zamanlarda Nil ile tanıştım. O kalbini bir çocuk parkında unutmamıştı çünkü çocuk parklarını sevmediğine emindim, ona ürkütücü gelirdi öyle yerler, güvenmezdi de ama bir yerlerde kalbinin kırık olduğunu bileğindeki kesik izinden anlayabiliyordum.
Rehabilitasyon merkezindeydik, benim iyileşmek dışında bir amacım vardı, o ise gerçekten iyileşmek için buradaydı ya da ben öyle sanıyordum, bilemiyordum.
Uzun bir süre hiç konuşmadık ama ikimiz de kim olduğumuzu biliyorduk, geçmişten. Bir sokakta kurtardığım ikizlerden kız olanıydı, sarı saçlı, yeşil gözlü, korkulu ama cesur.
Biz Nil ile bir kere tanışmadık, defalarca tanıştık, hepsinde de birbirimizi tanıyorduk ama her seferinde ilk defa tanışmış gibi davranmıştık. Kaderin gerçekliğine inancım yoktu ama varsa da Nil ve benim için birlikte yazıldığına emindim. Ne şekilde olduğu önemli değildi, benim bacaklarım ona gidiyordu, onun kesik bilekleri benimle birlikteydi.
