Çantamdan bilgisayarı getirip masaya koydum ve cebimdeki belleği çıkartıp giriş yerine taktım. Ellerim dosyaya gitmese de bastım, herkes pür dikkat açılan video ya odaklandı. Videonun kadjarında annem vardı, kendi masasında oturmuştu
KARYA- Başlatmalı mıyım?
Çınar benden önce davranıp açtı ve annem o kısık sesiyle konuşmaya başladı.
ANNEM- Güzel kızım, biricik kızım seni çok seviyorum umarım bunu hissediyorsundur, hayatıma girdiğinden beri hep senin mutluluğunu istedim ama bazen herşey yolunda gitmiyor. 2 gün sonra Mardin'e gidicez ve sen bunu bilmiyorsun.
Gözyaşları akmaya devam ediyordu, Çınar elimi sımsıkı tutmuş bir bana bir anneme kayıyordu gözleri.
ANNEM- Herşeyi
Biraz ara verip etrafına bakındı
ANNEM- Baban yaptı, defalarca yalvardım, ayaklarına kapandım ama asla kararından dönmedi, Mardin'e abin için değil senin için gittik. Baban seni onlara verdi para karşılığında.
Çınar'ın avucunda olan elimi çıkartıp dinlemeye devam ettim.
ANNEM- Eğer beni dinliyorsam söylediklerimi iyi dinle, herşeyi Berkan'dan dinle, Çınar'ın babası onu tanıyordur onu bul.
Çınar yerinden kalkıp hızla evden çıktı, bilgisayar kapanmasına rağmen gözlerim hala ekrana takılı kaldı.
CAN- Karya iyi misin?
Beril önüme su koyup yanıma çöktü
BERİL- Karya gel odana götüriyim
Yerimden kalkıp kapıdan dışarı çıktım, etrafta Çınar'ı aradım ama arabası bile yoktu. Cebimden telefonumu çıkartıp aradım
