TÖRE AŞKI

12. Bölüm

Çınar: Annem, babam yüzünden öldü.

Karya: Anlatmak ister misin?

Gözleri dolmuştu, bana belli etmemeye çalışıyordu.

Çınar: Babamın şu an tek istediği benim ve Beril'in üstüne düşen şirket hisselerini elimizden almak, yani bizi de annem gibi öldürmek istiyor.

Karya: sen ciddi misin?

Çınar: Şaka yapar gibi bir halim mi var.

Napabilirdik ki? Bir insan eşine çocuklarına sırf para için bunu nasıl yapabiliyor. Birden bahçenin kapısından ses gelince Çınar'ın eli direk beline gitse de kapıdaki Beril'i görünce koşarak yanına gittik. Hüngür hüngür ağlıyordu.

Çınar: Noldu güzelim?

Beril: B-babam

Çınar: NAPTI SANA!?

Karya: Çınar sakin ol.

Beril: Eve yeni bir kadın getirdi s-s onra bana d-dedi ki bu senin artık a-annen.

Karya: NE!?

Beril: Bende Mert'i aradım, beni alıp buraya getirdi.

Kapıdan içeri geçen çocuğa baktığımda yemekteki Beril'in yanındaki çocuktu yine.

Mert: Çınar sanırım ikimizin de birbirine ihtiyacı var.

--------------------------------------------------------------

Masada bir sürü dosya ve ayakta durmamızı sağlayan birer çay bardakları duruyordu.

Çınar: Şimdi planı anlatıyorum, yarın Beril ve ben şirkete gidip hisselerimizin hepsini babama devrediyoruz, bunun karşılığında da yüklü bir para alıyoruz daha sonra Yusuf'a gidip şirketteki başarılı bütün elemanlara maaşlarının iki katını teklif etmesini isteyeceğim, muhtelemen koşarak geliceklerdir.

Mert: Sonra da batmakta olan şirketime ortak olucaksın ve ortaya çok güzel bir proje çıkartıcaz bu sayede babanın şirketine sponsor olan bütün iş adamları bize yönelicek ve o da batıcak.

Çınar: Aynen öyle.

Beril'le o kadar yorulmuştuk ki gözlerimiz kapanmak üzereydi.

Çınar: Hadi herkes yatsın artık, yarın çok işimiz var.

Diyip beni kaldırdı, zar zor odaya çıktığımızda kendimi yatağa attım.

--------------------------------------------------------------

Sabah kalktığımda yanımda Çınar yoktu, saate baktığımda 12'ye geliyordu. Aşağı indiğimde sadece Mert vardı.

Karya: Günaydın?

Mert: Günaydın.

Mutfakta kendime kahvaltılık bir şeyler hazırladım ve masaya oturdum.

Karya: Çınar'lar ne zaman çıktı?

Mert: 10'da çıktılar, birazdan gelirler. Geldiklerinde cenazeye gidicez haberin olsun.

Kapı çalınca gidip kapıyı açtım.

Karya: Noldu hallettiniz mi?

Beril: Evet çok kolay oldu, çok sevindi kendisi.

Çınar: Hadi hazırlanın çıkıcaz.

Odaya çıkıp üstüme kuzenlerimin cenazesinde giydiğim siyah kıyafetleri geçirip başımı örtmek içinde bir tane de eşarp aldım.

Çınar: bu kadar siyah kıyafeti yanında taşıyor musun gerçekten.?