Çınar: Anlaşılmıycak birşey söylemedim. Seni se-vi-yo-rum anladın mı?
Karya: Anladım ama-
Çınar: Tamam arabaya bin eve gidelim çabuk
Karya: Ama-
Çınar: SANA ARABAYA BİN DEDİM !!
Bu asla Çınar değil sanki içinden başka biri varmışta bunu ben şimdi görüyormuş gibi hissediyorum. Arabadan Çınar'ı beklemeden inip odaya girdim hemen üstüme pijamamı giyip yatağa kendimi attım. Kapı birden açılınca ne yapçağımı şaşırıp yanımda duran kitabı alıp okuyormuş gibi yaptım. Çınar üzerini değiştirmek için dolabın önünde duruyordu.
Çınar: Kitabı tersten okuyabildiğini bilmiyordum.
Cevap vermedim. Yani ne diyebilirim ki?
Çınar: Yarın annemlerle alışverişe çıkıcaksınız.
Kitabı yatağa fırlatıp
Karya: Neden?
Çınar: Sence neden olabilir? Hani biz evlenicez ya düğün falan olucak hatırladın mı?
Kahvaltımı yaptıktan sonra odaya çıkıp hazırlandım.
Karya'nın giydiği:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biraz daha kapalı şeyler giymeye çalıştım. Saçımı yukardan topuz yapıp kapının önünde ayakkabılarımı giyerken içeri Çınar girdi.
Çınar: Ben sizi almaya gelicem tamam mı? Başınızda korumalar olucak.
Yüzüne bakmamaya çalışıyordum, aynada yüzümdeki makyajı son bir kez kontrol ettim. Başımızda korumalar mı olucak ne yani kaçarım diye mi bu.
Karya: Korkma kaçmam? Gidecek bir ailem yok zaten.
Bana bakıp hep üstümü inceliyordu
Karya: Ne bakıyorsun birşey mi var?
Çınar: Çok güzel olmuşsun.
Karya: teşekkür ederim.
Diyip salonda bekleyen Yasemin Hanım'ların yanına gittim. Yanındaki 2 kadın hariç benim yaşlarımda olan kız bana bakıp gülümsüyordu aynı şekilde bende ona gülümsedim ve bana doğru gelmeye başladı.
Beril: Merhaba senle hiç tanışamdık ama abim senden bahsetti birazcık. Bu yüzden ben seni azda olsa tanıyorum. Benim adım Beril.
Diyip elini uzattı. Elini sıkıp gülümsemi yüzümden eksik etmedim. Çok tatlı bir kıza benziyor gerçekten.
