"ကိုယ့္ရဲ႕ ထူး...ေမာနင္း..."
အိပ္ရာထက္မွ ေခါင္းအုးံမ်ားၾကား အိပ္ေပ်ာ္ေန႔သည့္
ခ်စ္ရသူအား လက္ကေလးျဖင့္ အသာေလး လႈပ္ကာ ႏိုးေတာ့
အအိပ္ဆက္သည့္ ေကာင္ေလးက မ်က္လုးံမ်ားကို ပြတ္ကာ
"ေနာက္ ငါးမိနစ္ ေနမွ ႏိုးပါလား"
အိပ္ခ်င္မူးတူး အသံျဖင့္ ေျပာလာသည့္ ခ်စ္ရသူ။
ဟုတ္မွာပါေလ။ ညလည္း ညဥ့္နက္သြားသည္ဆိုေတာ့။
လည္တိုင္ျဖဴျဖဴေလးေပၚမွာ အနီကြက္ကေလးေတြနဲ႔။
"အဲဆို ကိုယ္ မနက္စာ လုပ္ၿပီးရင္ ျပန္လာႏိုးမယ္ေနာ္"
ဦးေခါင္းထက္မွ ဆံပင္ေလးမ်ားကို နမ္းရင္း ေျပာကာ ေခါင္း
ၿငိမ့္ျပလာတာေၾကာင့္ အခန္းထဲမွ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
ေထြေထြထူးထူး မခ်က္တက္တာမို႔ လမ္းထပ္က မနက္စာေရာင္းသည့္ ဆိုင္ကပဲ ႐ွမ္းေခါက္ဆဲြ ႏွစ္ပဲြဝယ္ၿပီး
ျပင္ဆင္လိုက္သည္။
ထူးကို ႏိုးဖို႔ အခန္းထဲ ဝင္သြားေတာ့ ေရခ်ိဳးၿပီး အဝတ္စားလဲရန္ ျပင္ေနသည့္ ခ်စ္ရသူ။
အၾကည့္ကေလးက တစ္ခ်က္ထဲနဲ႔ ဒိုင္းကနဲ႔ မ်က္ေစာင္ေလးေလ။
"ေတြ႔လား... အမွတ္ေတြ မခ်န္ခဲ့ပါနဲ႔ဆုိ"
"ကို္ယ့္အမွားပါ...ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္"
ခႏၶာကိုယ္ ေသးေသးေလးကို ရင္ခြင္ထဲ ျမဳပ္သြားေအာင္
ထည့္လိုက္သည္။
"ျပည့္ ထူးကို ေဆးပလာစတာ ယူၿပီး ကပ္ေပးအုးံ။ အေနာက္ဘက္ကို သိပ္မျမင္ရလို႔။"
ခ်စ္ရသူ၏ စကားအတိုင္း လျပည့္ဝန္း ေဆးပလာစတာကို
ယူၿပီး အေနာက္ဘက္ လည္တိုင္ေလးကို ကပ္ေပးလိုက္သည္။
"ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းလိုက္တာ..မြမြ"
ပါးတစ္ဖက္ကို ကိုက္ၿပီး ဆဲြနမ္းလိုက္သည္။
ေရာက္လာျပန္ေသာ မ်က္ေစာင္းေလး။
"မနက္စာ ျပင္ၿပီးၿပီလား"
"ျပင္ၿပီးပါၿပီ ကိုယ့္ရဲ႕ မင္းသားေလး"
"ဒါဆို...စားရေအာင္ေလ... ျပည့္ ဗိုက္ဆာတယ္"
BINABASA MO ANG
Right Person (Complete)
Fantasyတစ္ခ်ိန္တစ္ခါေတာ့ လူေတြက ေရြးခ်ယ္ျခင္းမွာ မွားယြင္းတတ္တယ္...! အခ်ိန္ေတြသာ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ခြင့္ ရမယ္ဆို မင္းကိုပဲ ျပန္ေရြးခ်ယ္ရမလား...? ခက္ဆစ္ အခ်ိန္တန္ရင္ ေမာင္ဆီပဲ ျပန္လာမို႔ ေမာင္ေစာင့္ေနမယ္... ခက္ ေမာင္ဆီျပန္လာ...
