Peace of the Heart (Cacher Series #1)

Kabanata 20

Kabanta 20

Propose

"I'm just sad about it because I've waited for that moment in my life. I even imagined myself giving speech, holding my diploma, receiving my medals... Do you get it?" I lowered my voice.

Gabi na at nandito lang kami sa beranda, pareho kaming nakatalikod sa tanawain at nakatayo lamang, hinaharap ang glass wall. Hindi kami masyadong nakapasyal ngayong araw at mas pinili lang namin na kumain na lang sa kwarto. Sinabi ko sa kan'ya ang pinapasabi ni Aldrin and it turns out, he knew about it already. He asked me if that was fine with me so I voiced out my thoughts.

He was full ears while I am trying to explain what I feel.

"And yeah... the Dean is sick... but there are many possible solutions..."

His eyes narrowed.

"Then what are your solutions?"

"Maybe he can attend through video call, maybe he can provide his presence through video, maybe his secretary can work it up for him. There are just too many possible solutions that's why I see it unfair cancelling this once in a lifetime event," I pointed out.

Katahimikan ang namalagi sa amin. Umihip naman ang malamig na hangin. Naka-puting camisole top ako at short kaya madali ko itong naramdaman. Ang kasama ko naman ay naka sandong black lang, bagong ligo pa kaya basa ang mahaba niyang buhok.

"Baka isumbong mo ako sa Lolo mo, ah," pagbabanta ko sa kan'ya at ngumisi siya.

"Why would I? You clearly have a point."

Tinignan ko siya. Kanina pa siya tumitingin sa maliit na bag sa lamesa na alam ko naman ang laman.

"Alam ko na kanina mo pa tinitignan 'yan. You can smoke. I don't really mind."

Nagulat siya panandalian sa sinabi ko pero hindi na rin nagtagal pa para abutin ang bag. Naglabas siya ng isang stick at lighter. Hindi niya agad sinindihan, tinignan niya ulit ako.

"Are you sure?" He asked gently and I nodded.

Sinindihan niya ang stick ng sigarilyo at hinithit ito bago ibuga.

"Balita ko... may balak kang mag-aral sa ibang bansa. Tama ba?" I challenged.

Our gazes met and he couldn't speak.

"Ano'ng balak natin?" Dagdag ko pa.

Nakatitig lang siya sa akin habang naninigarilyo. He tilted his head before he blew out the smoke.

Pero hindi pa rin siya nagsasalita at nakatitig lang siya sa akin ng seryoso habang umiigting ang kan'yang panga.

"Kung tutuusin... tapos na rin ako ng Senior High school. Wala na 'yung issue."

Isang hirap na lunok ang aking ginawa.

"Bakit hindi pa natin tapusin?" Pambibigla ko.

Humithit siya sa sigarilyo at nag-iwas ng tingin. Binuga niya ito sa malayo. Hindi ko makita ang ekspresyon niya.

Tama naman ang sinasasbi ko ngayon. Masyado kaming natuwa sa company ng isa't isa at nawala sa utak namin kung bakit kami narito. Ngayon, nandito ako para ipaalala sa kan'ya kung bakit kami nagsimula. I really don't want to open this topic but I'd love to hear his side. Nasa kan'ya ang desisyon, ang mali ko lang ay nagkagusto ako. Nahulog ako sa ganitong sitwasyon.

"What do you want to happen?" Marahan niyang tanong ngunit halata ang pagka-balisa.

I gulped.

"Ikaw? Ano'ng gusto mong mangyari?"