Organize

39. Bölüm

"J beni duyuyor musun?"

"Evet patron duyuyorum da herhangi bir gelişme yok. Duran beş arabayı saymazsak. Tabi hepsi yanlış alarm. Garip garip bahaneler uydurarak binmedim arabalarına. Özellikle bir karı koca çok uğraştırdı beni. Yolda kalmış bir trans birey olmadığıma inandırana kadar akla karayı seçtim."

"Biraz daha dayan J. Er geç beklemekten sıkılıp evine gitmek isteyecektir. Senin gibi bir fıstığı da es geçeceğini sanmam."

"Aman ne fıstığım ya?"

"Sabırlı olmaya çalış. Ben şimdi seni beklediğini sandığı bara gidiyorum az kaldı. Oradan kalktığı zaman seni haberdar ederim. Donmamaya çalış."

"Söylemesi kolay tabi, hele de böyle mini bir etekle ve incecik bir kürkle. Sanırım bu mini etekten giren soğuk yüzünden ileride bir çocuğumolmayacağını varsayabiliriz."

Dylan barın otoparkına yanaşırken fark ettiği kırmızı honda arabayı nereden tanıdığını düşündü bir müddet. Tekrar J'yi arayarak telaşlandırmak da istemiyordu ama bara girememişti. İçini bir kurt kemirmeye başlamış bir an ne yapacağını bilememişti. Tam Jason'ı arayacağı sırada barın kapısında beliren görüntüye takıldı gözleri. Memur Megan ve o çam yarması birlikte sarmaş dolaşa yakın denilebilecek bir vaziyette bardan çıkarak adamın arazi pikabına biniyorlardı. Hemen elinde tuttuğu telefonun tekrar aramasını tıklamıştı.

"J."

"Efendim patron. Daha 3 dakika önce görüştük. Bu kadar çabuk aramanı beklemiyordum doğrusu."

"Plan degisti J."

"Nasıl yani? Yerime sen mı geçeceksin?" diyerek sesli ve şuh bir kahkaha atmıştı Jason.

"Bırak makarayı şimdi. Müfettiş burada."

"Lucas mı?"

"Hayır, işin garip yanı da o ya. Megan burada ve bizim adamla sarmaş dolaş onun aracına bindi."

"Nasıl yani sevgili miymişler?"

"Ne safsın J. Müfettiş de adamın peşinde. Şimdi sıkıntı büyük işte. Onları takibe alıyorum. Dua et de geçtiğimiz yol senin beklediğin noktadan geçsin. Yoksa gerçekten birinin arabasına binmek zorunda kalabilirsin. Şimdi kapatıyorum dostum."

Jason cevap vermemişti. Bugün şanssız günlerindelerdi. Ve daha başlarına ne kadar ne kadar şanssızlık gelebileceğini kestirmeye çalışıyordu. Ellerini soğuktan donarcasına ovuşturarak bir kaç kez ağzıyla sıcak hava üfledi. Gerçekten aşırı soğuktu ve mini eteğinin altından yükselen soğuk hava dalgası bütün vücudunu titretiyordu. Beklerken, ne işim var benim burada, diye hayıflanmıştı. Dylan ise önündeki araca fazla yakınlaşmadan takip etmeye çalışıyor bir yandan da adamla Megan'ın, Jason'ın beklediği noktaya gelmeden, bir sapaktan çıkmamalarını ümit ediyordu.

Hava iyice kararmış, uzun kış gecelerinin soğuğu hissedilir derecede artmıştı. Parlak ay ışığı, bir gecelik gibi karla örtülmüş çam ağaçlarının üzerini aydınlatıyordu. Aracın 300 metre kadar ilerideki benzin istasyonuna girmek için sinyal verdiğini fark ederek yavaşladı. Benzin istasyonu, yaklaşan Noel nedeniyle ışıl ışıldı. İstasyonun yol kenarına bakan kısmında pelüşten bir Noel baba maketi kızağının üzerinde olduğu halde geyikler tarafından çekilerek uçuyormuş görüntüsü verilmişti. Dylan bu görüntünün çok hoş olduğunu düşünerek küçük oğlunu hatırlamıştı yine.

Yavaşlayarak yol kenarına park etti. Farlarını söndürerek beklemeye başladı. Fazla araç geçmiyordu. Yol sakin olduğu için adamın onu fark edebileceğini düşünmüştü. İçeri giren araç pompaya yanaşmamış lavaboların olduğu yere doğru ilerlemişti.