Morpheus Obsession

MO | THIRTY SEVEN

Third Person POV

"It looks like the plan A failed." Lowe said. "What a pain in the arse."

"Mukang nakakaramdam na si Vito. Dumoble na agad ang bilang ng bantay malapit sa hideout ng Inferno." Inalok ni Aurelius ang kaniyang Boss ng sigarilyo ngunit umiling ito.

Bumaba si Morpheus ng ilang hakbang palabas pagkatapos isara ang malaking pinto. "We have to be careful about the next plan."

"And what if we fail again?"

"It's either we already have the Plan C prepared by then..." Lowe stopped for a moment, gazing at the stars but his mind is obviously lost in deep thought, "Or else we have to attack Inferno's hideout whatever it takes."

It's been few days since they found out that Khione was also receiving calls from her dad. Bigla na lamang nagbago ang isip ng ama sa pag-uutos kay Morpheus na bantayan ang unica hija nito na ngayon ay nais ng pabalikin sa tahanan.

Parang napapaso si Khione sa tuwing may susubukang kumausap o lumapit dito at hindi nila maipagkakaila ang sadyang pag iwas nito sa kanila.

Morpheus found out that Khione wants to stay but Vito's not liking the idea of it.

"There's no way I'll let Khione go back to that hell." Morpheus grip tightened after reading the past messages from Vito.

"You're not alone, Bud. Those idiots won't let the devil take Khione back to its place." Aurelius said, pertaining to the other guys.

"Aren't you being too comfortable?" Morpheus joked.

"By calling you 'Bud'? Nah. Nangangalay na yung bibig ko kakatawag sayo ng Lord Lowe, you're not even a god for fuck's sake." Aurelius grimaced before they grin at each other.

Morpheus sighed, "Good old days."

Aces known each other for years. They almost spent their childhood together up until now, they were that inseparable.

The two turned around at the same time as they heard the door creaked.

"Did someone come out?"

"Do you see anyone?" Masamang tingin ang ipinukol ni Aurelius sa sinabi ni Morpheus.

"Funny." Aurelius' sarcastic answer. However,

Oras pa ang lumipas at patuloy parin sila sa pagpaplano ngunit tahimik na umalis ang isang tao mula sa pinagtataguan nitong malalaking halaman at mabilis na naglakad palayo sa lugar na iyon.

Gavriel's POV

"Ano na-contact niyo na?" Gumawa ng tunog ang pagbaba ko ng cellphone sa lamesa.

Saan nanaman ba nagsusuot 'yon? Tinalo pa ni Lowe ang eroplano na kung saan-saan nakakapunta.

Kanina pa namin kino-contact si bossing. Nakakahiya at kanina pa nakabalandra ang kagwapuhan ko sa mga babaeng kaharapan namin.

"Kausap ko na. Pauwi na raw siya." Pinakita ni Keon ang cellphone niya. Totoo ngang kausap niya si bossing.

"Eh kaya pala hindi ko matawagan, anak ka ng tipaklong oh." Agad na lumawak ang pagkakangiti ko ng pasimpleng tabihan si Keito. "Kei.."

Natigil ito sa pakikipagusap sa mga kaibigan ng lumingon sa akin, "Hmm?" Sarap sa ears!

Para akong nasa ulap tuwing nakikita ko siya. Kung ganito lang din naman kaganda ang mga anghel sa kalangitan, Lord kunin niyo na po ako.