Chapter 39
Decision
I took a quick bath as soon as I got inside my room. I didn't take a long time choosing what to wear, not that I have many choices when it comes to clothes anyway. Halos 'di ko na rin napatuyo ng maayos ang buhok ko sa sobrang pagmamadali. My hair is still damped when I went out of my room.Gustong-gusto ko na talagang makabalik sa baba. Kinakabahan dahil baka kung ano na ang sinasabi ni Mommy kay Samuel, lalo na tuwing naaalala ko ang mga sinabi niya kagabi about kay Sam.
I was expecting to witness a small commotion (made by Mom, of course) nang pababa na ako ng hagdan. But to my surprise, they were still like how I left them earlier, talking... calmly. Which is kinda odd considering Mom's outburst last night.
Bumugtong hininga ako, medyo kumalma ako sa nasaksihan. I continued walking down the stairs as I watch them quietly.
Palibhasa'y nakaupo sa couch na nakaharap sa banda ko, mabilis akong napansin ni Samuel. His eyes, from dark and serious, it glimmered a bit when it flew to me. Umaliwalas din ang kaniyang mukha.
The sides of my lips slowly rose up. Ngayon ko lang na-realize na, matagal tagal din pala mula ng huli kaming nagkita and how much I missed him.
Hindi na naalis ang mga mata ni Samuel sa 'kin. Mommy probably noticed it kaya napalingon siya sa aking gawi. She frowned when she saw me, malamang ay dahil sa ngiting nakaukit sa aking labi.
I smiled once more nang tuluyan na akong makalapit sa kanila. This time, Sam smiled back gently.
From my peripheral vision, I saw Mom gazing at me with longing eyes. Bumaling ako sa kaniya. My eyes widened a little nang makita ang maluha-luha niyang mga mata. But before I could even ask about it, she looked away and cleared her throat.
"Narinig ko kay Helen ang plano mo tungkol sa Daddy mo, hija," she said as she stood up.
I turned my heel, humarap sa kaniya. Her eyes drifted back to me. Wala na ang luha sa kaniyang mga mata. Mukha na siyang iritado ngayon dahil sa kung ano.
"Samuel is visiting your father today. Am I right?" she asked him snobbishly.
"Yes, Madame." he answered in a formal tone.
"Sumama ka na sa kaniya,"
Namilog ang mga mata ko sa narinig.
Nag-iwas ng tingin si Mommy. "Eat your breakfast first before you leave. Nagpahanda na ako sa mga kasambahay. It must be done by now,"
I turned around and watched her for a few seconds while she continued to walk towards the kitchen, para sa agahan na kaniyang sinasabi. Hindi ko maiwasang magtaka sa kinikilos niya. This is so unlike her. Though, this is much better rather than how I am expecting her to act in front of him.
Nagtataka sa kaniyang kinikilos, tahimik akong sumunod kay Mommy. Sa aking likuran, ramdam ko ang pagsunod ni Samuel.
I glanced back at him. He was already looking at me when I did. Ngumisi ako.
Binagalan ko ang paglalakad upang magkasabay kami. Kumurap-kurap siya at bahagyang umangat ang kilay dahil sa aking ginawa.
"How long have you been here before I came down?" I asked.
"About an hour and a half," he answered.
My jaw dropped. An hour and a half?! What could they possibly be talking about that took them that long? At hindi naman kaya nagwala na si Mommy kanina n'ong tulog pa ako, kaya ngayon ay kalmado na siya? Oh my gosh!
"Did Mommy said anything rude to you?"
He blinked again. He simply shook his head as answer.
Nakahinga ako nang maluwag doon.

BINABASA MO ANG
Nefarious Love
RomantikFaces of Love Series #2 Faith Reviyre Austria, part of one of the most influential and powerful clan in the Philippines. She is like a living princess with her undeniable beauty. Nilalarawan siya ng mga tao gaya ng apoy. Intimidating, and cannot be...