Nefarious Love

Chapter 20

Chapter 20

Deal



What we did was so embarrassing! Alam ko na normal na gawain lang ng magkasintahan ang halikan pero... nakakahiya pa rin! Hindi pa nakakatulong na paulit-ulit itong lumilitaw sa isipan ko.

Mabuti nalang at wala na akong masyadong trabaho na kailangan gawin. I don't think I can function properly with all the thoughts about the kiss we shared. Damn it!

Nag-alala pa ang mga kasama ko nang umalis ulit ako para kumuha ng maiinom sa pantry. They think my weekly report didn't go well. Kung alam lang nila ang tumatakbo sa isip ko.

Sitting on the table facing the glass window, I sipped on my drink. Pinapakalma ang sarili. Come on, Fayre! It's just a kiss! No need to overreact! First time ko 'yon, oo. Pero first time palang din naman niya 'yon 'di ba? So there's no need to be embarrassed.

Remembering how he lead our kiss skillfully made me think twice. But why does it feel like it's not? Sabi niya, hindi pa siya nagkaka-girlfriend so it must be his first time kissing someone too, right? Nguni't bakit parang alam na alam na niya ang ginagawa niya? O masyado lang akong ignorante sa gano'ng bagay?

My forehead creased as I took another sipped on my drink. Hindi, e. Parang alam na talaga niya paano humalik. Maybe it's not his first. Baka marami na siyang nahalikan bago ako. Puwede 'yon. Seeing the kind of friends he has, hindi malabong marami na siyang nakahalikan. Simpleng make out lang with some random girls he meets at the club. Nakaramdam ako ng inis sa kaisipang iyon.

Yeah, maybe he did make out with a number of girls before. I mean, paano nga naman siya magiging maabilidad sa paghalik kung hindi iyon gagawin ng paulit-ulit? Isa pa, hindi ba't sa club kami nagkita noong araw na nagkaroon kami ng kasunduan. Baka nakikipag halikan na siya doon o ano nang makita niya ako!

Images of Samuel kissing another woman passionately filled my mind. Ang kahihiyan na nararamdaman ay mabilis na napalitan ng iritasyon.

Kinagabihan ng araw na 'yon, tumulak kami ni Daddy at Mommy kanila Tito Lucio. Since the older Austrias don't want us, their children, in front of the media, they decided to have family dinner at their house instead.

I read Samuel's message habang nasa biyahe. Kanina pa ito. Ngayon ko lang binasa dahil sa inis ko sa mga naisip.

Samuel:

I'm done with my meeting. Please don't exhaust yourself with work.

Pilit kong kinunot ang noo ko. Ang labi'y nakanguso, tinatago ang ngiting gustong kumawala.

Ako:

Okay.

Is what I was about to send. Pero dahil sa mga naisip kanina, nagtipa pa ako.

Ako:

Saan ka na pupunta ngayon? Hangout with your friends?

He replied quickly.

Samuel:

Hindi. Uuwi na, Faith.

Ako:

Talaga? Maybe you just changed your mind because I asked.

Samuel:

Hindi, Faith.

He messaged again after a few minutes.

Samuel:

Nakauwi na ako. May problema ba?

I sighed and pouted more. Sabagay, bakit nga ba ako nagagalit. Hindi pa naman kami noon. Isa pa, hindi ba dapat matuwa ako dahil magaling siyang humalik? Ako ang magbe-benefit dahil ako ang girlfriend niya. Ako lang ang puwede niyang halikan.