Blue stone Academy: The Cursed Child

Kabanata 13

Shiro

His Name

No one can tell who you will become if the hatred, fear and madness conquer your whole system. It can wake up the demon sleeping inside your mind and start to get vengeance that can hurt someone, physically and emotionally. 

They say, you need to get rid the demon inside you but the truth you just need to control. Because people are naturally born evil.

understand their situation and I understand tuazon for being impulsive that time, I understand why he wanted Everly gone but even I convinced myself that I understand him; it doesn't change the fact that what he did was wrong. May mali si Everly at kailangan niyang pagbayaran iyon ng tama, kailangan niya rin mag dusa at hindi lang kamatayan ang dapat niyang matamo. May pag durusa na higit pa sa kamatayan.

Paghihirap.

Holding the four book to my both arms I went down the stairs and leave the building. Nauna na si leora sa akin dahil mas maaga ang klase niya saakin, ni hindi na nga siya nakakain ng umagahan kaya naman ay pinagbalutan ko nalang siya ng pagkain at inilagay sa bag.

Actually, books are not necessary in this academy. Naisipan ko lang naman halungkatin ang mga libro ko dahil matagal na rin ako hindi nagbabasa at isa pa, balak kong ipahiram ito kay ted. Naisip ko kasi habang ang daming nangyayari si labas— si tedson ay naka kulong sa isang painting at ang tanging natataw niya lang ay ang mga pananim doon. So I decided to give him a book para may mapag libangan siya.

But upon walking upstairs hindi ko inasahan ba makasalubong si Nery sa hagdanan. Normal na siya ngayon hindi gaya ng sitwasyon niya noon sa clinic. Naka hinga ako ng maluwag. Akala ko ay napatay na siya ng dugo ko.

Umiwas ako ng daan at yumuko ngunit humarang siya sa dinaraanan ko. This time, I raised my chin and faced her.

"I'm—" Before I uttered my sorry she cut me already.

"I am the one who need to say sorry," nag-iwas siya ng tingin ngunit pinanatili parin ang katarayan sa kilay. "Kasalanan ko kung bakit nangyari sa akin 'to, so... sorry, I just want to figured out something and you look like a good prey so..."

I give her a genuine smile. She stunned.  "It's fine, but please don't do that again—"

"I won't promise." She paused. "But I'll try." Hindi na ako nakapag salita pa ng dali-dali itong umalis sa aking harapan. Napailing nalang ako sa kawalan. She isn't that bad.

Nagpatuloy ako sa pagpanhik sa hagdan at sumilip muna ako sa room kung may tao na ba pero may ibang klase pa na nag-aaral dito kaya minabuti kong dumiresto muna kay Tedson.

Pero sa hindi inaasahang pangyayari ay naka salubong ako ng kumpol na estudyante sa hallway, hindi ko alam kung may gulo ba o may pinagkakaguluhan sila. Gumilid pa ako para hindi nila ako masagi ngunit sa sobrang dami nila ay nasagi parin nila ako. My books fell on the ground and I can't do anything but to helplessly stare at my books.

"T-tabi please..." usal ko at pinilit na abutin ang mga libro ko. "May tao dito sa lapag—"

"Athan, man libre ka ang swerte mo sa card!" Dinig kong sigaw ng isang lalaki.

Nang sa wakas ay maka usad silang lahat ay nakuha ko narin an mga libro ko sa lapag. Ngunit ang nakakuha ng pansin ko ang isang E-card na nasa lapag. Kulay ginto ito kumpara sa ibang E-card na nakikita ko. Hindi ko pa kasi nakukuha ang akin pero ang alam ko ay kulay silver ang akin— pero ito ay ginto.

"Kanino naman kaya 'to? 'Paka burara." Tinignan ko ang name na nakalagay. "Athan..." Nice name. Ito sana ang gusto kong pangalan kapag nagka anak ako ng lalaki, but nevertheless that won't gonna happen.