Shiro
Blood sucker
"Faster! Walang pa bagal-bagal! Walang mag papahinga at lalong walang hihinto sa pag hakbang ng mga paa." Even if it's an open field, Prof wyatt's voice thundered in the whole place. "Another laps!"
I felt my feet getting numb as I continue running, bahagyang naka awang ang aking labi upang maka kuha ng hangin. Kakaumpisa pa lang ng klase ngunit ito agad ang bumungad sa aming lahat. Kaya pala ang iba kong classmate ay dismayadong dismayado ng makitang pumasok si Prof dahil alam nila na ito ang pagagawin niya.
Bahagya kong tinaas ang pants na nalalaglagna dahil sa aking pag takbo. I think I can no longer make it, ubos na ubos na ang enerhiya ko!
Unti unti akong humina sa pag takbo at handa ng mamahinga ngunit biglang sumigaw ulit si Prof.
"50 push ups for those who can't make 20 laps!" Dahil doon ay hindi natuloy ang aking pag tigil. Tatakbo nalang ako kaysa mag push up!
"5 laps to go!" He shouted again.
5 laps nalang, malapit na, pero pagod na pagod na talaga ko.
"Shiro! Kaya pa?!" Nagpantay ang pag tagpo namin ni Sebastian— 'yung nag tanong sa akin sa bus noon at naglipat sa higaan. Hindi ko akalain na magiging classmate ko siya. Well, mabuti nalang talaga at mabait itong si Seb.
The situation I've imagine was so far from reality. I thought, liam and I would be classmates or tres, pero hindi nangyari! Halos ako lang ang mag isa sa iilang subject— dalawang beses ko lang magiging classmate si liam and Tres, dalawa kay uno and leora.
Ngumiti ako kay Seb. "Yup, ayokong mag push up!" Aniko ay ngumiti.
I ran and ran until I can no longer feel my feet on the ground, my mind got pre occupied by leora. Since the day of fear test after I runaway— liam told me the news that leora was rushed to the clinic, ilang araw na ang lumilipas pero hindi parin siya nagigising.
Doon lang siya sa clinic ng academy at ayaw siyang palapitan sa amin. Kaya naman ako na ang kumuha ng uniform at schedule ni leora para pag gising niya ay ibibigay nalang dito.
When we finally finished the 20 laps, prof wyatt let us lie on the ground. Parang ito ang unang beses na makahiga kami dahil sa dami ng tinakbo— gosh, this field is huge! Halos double ng quadrangle ang laki ng field na ito.
While lying on the ground and breathing heavily, I was looking at the blue skies and saw the sun was hiding behind the clouds— pakiramdam ko nahiya sa akin. Though, malamig sa school, but my skins are still sensitive.
"Shiro, may naghahanap sa'yo." Ani ni Seb. Tinulungan niya ako upang maka upo ng maayos. "Naks, mukhang malapit ka sa SSG officer 'no?"
Nakita kong kumakaway sa malayo si liam kasama si tres— uno maybe he's still on his class, that's why.
Bumaling ako sa kaniya at tumango. "Hindi ko rin inakala na may posisyon silang ganong— I mean, sa unang tingin hindi halata diba?" I joked.
Seb chuckled as he shook his head. "Well, hindi naman sila mapupunta sa gano'ng posisyon para lang sa wala." He replied then he leaved.
Bumaling ako kay liam at tres at sinensyasan na sandali lang dahil hindi pa tapos ang klase namin. Pinapila kami ng Prof in single file habang sabay sabay na naglakad papunta sa Locker room/Shower room.
Tama nga naman si Seb. Siguro ay hindi basta bastang tao sila liam at tres, may dahilan kung bakit sila nasa ganong posisyon at wala na akong balak alamin pa. My mother always told me that 'the less you know the better'
BINABASA MO ANG
Blue stone Academy: The Cursed Child
Fantasy"The moment I realized I am not the protagonist of my own fairytale." Solving crimes within the academy is like navigating a complex puzzle or a high-stakes chess game. Here, hatred consumes, love blinds, and emotions overpower. Students believed th...