Blue stone Academy: The Cursed Child

Kabanata 20

Shiro

Leora pushed the door of the infirmary as we walked inside, but my feet stopped walking when I saw the familiar face inside beside Miss Alexi. His face is full of bruises and there is blood flowing from his left temple down to his cheek. I gasped and found myself running towards him. I held his injured face.

"Seb, what happened?!" I ask nervously. My hands were trembling, gusto ko siyang hawakan ng maigi, pero baka masaktam siya sa paghawak ko. "Ba- bakit? Anong nangyari sa'yo? "

Bakas ang gulat sa kaniyang mukha dahil sa ginawa kong paglapit sa kaniya. Hindi ko rin alam kung ano ang nangyari sa akin at bakit naging ganon ang reaksyon ko pero ang pumasok agad sa isip ko ay masakit ang mga pasangiyon.

"S-shiro," usal niya sa pangalan ko habang hindi pa rin maka galaw. "I'm... I'm-"

Agad na nagsalita si Miss Alexi sa aking tabi.

"He got into a fight-"

"Miss Alexi!" Tila ayaw ni Seb malaman ko ang dahilan kung bakit siya ganito. Bumaling siya sa akin ngunit hindi siya maka tingin sa mga mata ko. "Ano shiro,"kapagkuwan ay bumaling ang paningin niya sa katawan kong balot ng tela at nanlaki ito," ikaw? Anong nangyari sa'yo at bakit ka basang basa? " Tanong niya sa akin pabalik at tila binabaliktad niya ang usapan.

Sinamaan ko siya ng tingin, "Ako an unang nagtanong 'di ba?" asik ko.

"I'm fine, and how about you? Binuhusan kaba ng tubig? May nang bully ba sa'yo?"

"No one," Leora said flatly.

Nang balingan ko siya ay nakita ko na naka crus ang kaniyang braso sa dibdib habang iba ang tingin. Muntik ko nang makalimutan na kasama ko pala si leora ngayon.

"Bakit naman nila i-bu-bully si Shiro? She has a white card, so no one is going to mess with her-"

Sebastian smirked at her. That caught me off guard. Wow, he's so handsome. "Do you think that card can protect her from envious people? Nakakaya nga ng iba na pumatay kahit na may kapangyarihan, si shiro pa kaya na wala? Think, Miss Galilea."

Nangunot ang nuo ni Leora habang naka tingin silang dalawa sa isa't-isa. Ako naman ay nagpapalit Palit ng tingin sa kanilang dalawa. I don't understand what Sebastian was stalking. He was speaking as if he had witnessed someone bullying me.

Bumaling ako kay Miss Alexi na ngayon ay naka hawak sa kaniyang sentido na tila na sakit sa ulo ang nangyayaro ngayon.

Bumalik amg tingin ko sa dalawa, kapagkuwan ay hinawakan ang kamay ni Sebastian.

"Seb, don't worry, bullying is not new to me. Palagi akong binubully sa dati naming tirahan dahil sa istura ko kaya 'di na bago sa akin 'yon-" I gave him an assurance to make him feel at ease, but his reaction was unexpected.

Natigilan at bahagyang napalayo ako ng makita ang namumuong luha sa mga mata ni Seb, while his jaw are clenching in anger. Hahawakan ko sana an kaniyang mukha pero bago mangyari iyon ay umiwas na siya sa akin, padabog na bumaba sa kama at umalis sa infirmary. I have no idea what is on his mind, but he seems so upset about what I said.

Wala naman siguro akong masamang masabi diba? Gusto ko lang na hindi na siya mag-alala na baka may mangbully sa akin dahil kung meron man ay sanay na ako doon. Although it will hurt me inside, at least I know how to handle it.

"He's too old to cry like a baby and act like that," I murmured.

I heard Miss Alexi and Leora's deep sighs. Bumaling ako sa kanilang dalawa.

Miss Alexi grabbed my hand and pushed me onto the bed where Sebastian was sitting.

"I thought you were just clueless, Shiro, but it turns out that you are really naive. Poor Sebastian." She sighed again.