ShiroThe whole field was filled with shining lights glimmering at the time when the sun started to fall and the moon was rising. I am well aware that this field is huge, but I am still shocked because of all the student fits here, and there is also space for a buffet and a ballroom. Just how wide is this school?
Nasa bandang ginta ang aming lamesa malapit sa gilid kung saan matatanaw mo ng mabuti ang mga palamuti na naka dikit sa mga halaman at puno. Gusto kong pagmasdan ng mabuti ang mga kumikinang na ilaw pero dahil may kalabuan ang aking mga mata ay napilitan akong tumayo at lumapit dito saka pinagkatitigang mabuti ang pinagmumulan ng liwanag.
My lips were wide open and my eyes were filled with awe when I realized that the lights came from the fireflies. I roamed my eyes over the whole field, mesmerized by the million fireflies around the area. Bukod sa malaking ilaw na nakalutang sa itaas, ang mga alitaptap ang nagsilbing liwanang sa gabing ito. Hindi ko makakalimutan ang ganito kagandang senaryo kahit na mamatay ako.
I hope this light will last forever, but sadly, fireflies have a small life span. They won’t last.
Napaka ganda, Mababatid na pinag-isipan at pinaghandaan talaga ng mabuti ang araw na ito.
“Shiro, nandito na si Liam." Tawag sa akiin ni Leora.
Naabutan ko si Liam na naka upo na sa aming upuan katabi si Tres. Naka itim na tuxedo ang kambal, putting polo at green na necktie, maging ang tela na nakalagay sa pocket ng kanilang bulsa sa tux ay kulay green at ang pin sa necktie nila. Suot din ngayon ni Uno ang kulay green na gloves na binili ni Uno sa shop.
“Oh my gosh, Shiro. Ang ganda mo! " tila mangiyakngiyak na usal niya ng maka upo ako sa kaniyang tabi. "Bagay na bagay sa’yo ang damit mo! Saka itong bracelet at kwintas. Saan mo ito nabili?"
Hinawakan ko si Aqua at piangkatitigan ang mga bracelet. "Regalo sa akin."
"Bagay na bagay, "turan niya.
"You look good, shiro," sabat ni Tres. "How do I look? Mas gwapo ako kay Uno diba? Walang wala ang itura ni Uno sa akin." Pagmamayabang niya at kumindat pa.
Nataawa ako at nagkunwaring nag-iisip.
"Hmm, I can’t tell. Magkamukha kasi kayo, same din kayo ng damit ngayon." Pagbibiro ko na ikina simangot niya. “But I know Adler and Athan are both handsome today," I said, which surprised them.
"C-can you say it again, Shiro?" binatukan ni Liam si Tres.
"Do you have some weird name fetish, Adler?”"Fetish—what? No! na-excite lang ako. This is the first time that Shiro called us by our names. Shiro is still making progress.”
Napaka-isip din ako sa sinabi niya. Oo nga naman, sa tagal naming magkakilala ay ngayon ko lang sila tinawag sa kanilang panglan. Hindi naman kasi ako komportable sab tawagin sila sa kanilang pangalan lalo na at ang pinakilala nila sa akin ay ang kanilang palayaw lang.
I sipped the juice I was holding and wandered my eyes around, looking for someone. But I failed to see even his shadow. Hindi ba siya nag-attend? I was hoping to see him today and ask for forgiveness. Hindi ko alam kung bakit kailangan ko manghingi ng tawad, pero pakiramdam ko ang kailangan iyon. Hindi ko naman maitatanggi na naging manhid ako sa kaniya. Because I was busy helping others, I forgot about my own happiness.
"Anyway, I think this is the last day that we will see each other." Biglang usal ni Leora. "I hope, no matter what happens, we will still be friends."
"We never know, Leora. Malay mo tayo pala ang magkakasama sa loob? Don’t lose hope, Leora." Liam cheers her up."Alam n'yo na ba kung sino ang isinumpang bata?"
They all looked at me and shook their heads.
"But I think it’s Nero." Sabi ni Uno. My father always says that the cursed child is 99% sure to be born under the Lyncen bloodline.
BINABASA MO ANG
Blue stone Academy: The Cursed Child
Fantasy"The moment I realized I am not the protagonist of my own fairytale." Solving crimes within the academy is like navigating a complex puzzle or a high-stakes chess game. Here, hatred consumes, love blinds, and emotions overpower. Students believed th...