Gjithmonë Gati Për Një Aventure Të Re

39

Mbaruam së bleri gjithë supermarketin e kur po dilnim për të shkuar drejtë makinës dëgjuam një të qarë fëmije.Ndaluam dhe po shikonim rreth e rrotull ku pamë një vajzë të vogël e pa shoqëruar nga të rriturit,e vogël, e vetme me një arush në dorë.Vrapuam për te ajo dhe po mundoheshim ta qetesoshim.

"Shhh...mos qaj vogëlushe ku i ke prinderit?"

"Nuk e di"-tha ajo mes të qarash.

"Mos ki frikë do ti gjejmë,pa eja me ne"-i tha Kayla por ajo nuk po vinte si duket kishte frikë më kujtohet vetja ime atëhere kur u takova me Të Parin.

《《X:pershendetje bijë më fal por ,degjova se te pëlqen te fluturosh apo jo?-më pyeti ai duke shfaqur një buzeqeshje te ngrohte në fytyren e tij.Duket miqesor,mamaja më ka thenë te mos flas me te huaj... por më duket njeri i mirë.》》

"Eja mos ki frikë nuk të bëjmë gjë"

"Do të ndihmojmë të gjesh prinderit"-thamë ne dhe ajo erdhi ,nuk i vë faj jo ka shumë njerez qe i gënjejnë fëmijët me fjalë të bukura apo me dhurata e pastaj i rrembejnë a ku di unë.Por ne kemi qëllim të mirë ...po ku ta dijë ajo  se cfarë kemi në mendje ne?

"Si quhesh ti?"-pyeti Ela vogëlueshen.

"Emili,po ju?"-tha ajo.

"Ela,Kayla,Deni,Beatrix"-thamë ne duke i buzeqeshur ëmbëlsisht e hipëm në makinë.

"Tani do shkojmë në shtëpinë tonë dhe pastaj do kërkojmë për mamin dhe babin tënd."

"Sa vjece je ti?"-e pyeti Beatrix duke i përkëdhelur flokët e saj të gjatë të zinj.
E ajo nxorri katër gishta.

"Katër vjece"-tha pastaj.

"Po motër ose vëlla ke?"-pyeti përsëri Beatrix,po nuk i mori në pyetje fëmijët e vegjël ajo nuk i rrihet.

"Kam një vëlla 6 muajsh."

"Shumë mirë ja arritëm."-tha Beatrix pasi mbërritëm në vilë.Zbritëm nga makina qeset i morën rojet.

"Waw kështjellë"-komentoi Emili dhe ne qeshëm.

"Princesh eja hyjmë brenda"-thashë unë duke i kapur dorën.

"Wee sa shpejt u bëra xhaxha unë "-tha Joeli kur na pa ne të futemi brenda me Emilin.

"Kush eshte kjo goca?Mos e rrëmbyet?"-shtoi ai përseri...po si nuk rri njëher serioz ore.

"Jo nuk më rrëmbyen erdha me deshirën time"-foli Emili.

"Emili ke ngrënë gjë?"-e pyeti Kayla.

"Jo,më ka marrë uria"-tha ajo duke vendosur dorën e saj të vockël te barku.

"Eja të hamë"-shkuam në kuzhinë e i dhamë supë pasi mbaroi piu edhe një gotë lëng portokalli.

"Milkaaa"-bertiti ajo ,e shkova të marr milkat ku u përballa me fytyrën e merzitur të Kaylës.

"Milkat e miaa"-tha ajo duke bërë një fytyrë bebeje e duke zgjatur duart por që unë i gjuajta te duart.

"Mos bë si fëmij tani"

"Emili rri me teta Marian sepse ne do të shkojmë diku"-i thashë unë duke i dhënë cokollatat e ajo pohoi dhe vazhdoi të shikonte kukullat në televizor.Shkova lartë në dhomë mora fustanin që bleva dhe e vesha ,rregullova flokët dhe vendosa një make-up të lehtë.Dera u hap dhe hyri Tajleri mendjen e kishte në telefon e kur ngriti sytë më shikoi njëher nga koka te këmbët dhe lëpiu buzen.

"Nuk është pak si shumë i çarë aty ai fustan?"-tha ai duke futur telefonin në xhep dhe duke mu afruar.Më kap prej beli dhe më afron pranë vetes.

"Joo"-thashë unë tashmë shumë afer buzëve te tij.

"Po eshte"- tha ai.

"Edhe nese eshte cfarë ka?"- i thash dhe i leshova frymen time ne buzet e tij

"Vetem un dua te te shikoj askush tjeter" - tha ai dhe cekte buzet e tij me te mijat,por nuk i puthte.

"Do më puthesh apo te te puth unë" - i thash e paduruar tashmë.

"Jo se nuk e kisha ne qellim"- dhe beri te largohej.E kapa per jake te kemishes dhe ngjesha buzet e mija me te tijat. Me vendosi duart tek beli dhe un i rrethova qafen me duar. Po putheshim ne nje menyre te bute,i kafshova buzen e poshtme dhe u shkeputa.

"Kotele e eger" - tha ai referuar buzes.Në atë momente u hap dera fuqishëm dhe ne kthyem kokën.

"do vini ju apo jo?"-tha Aleksi.

"Pse nuk vinë vetë Joeli dhe Enea të pyesnin pse të dërgojnë ty?"-i thashë unë pasi e di që ata të dy e dergojnë.

"Cfarë?"-pyeti ai gjasme nuk e kuptoi.