Gjithmonë Gati Për Një Aventure Të Re

120

"Tortën me kater kate"

"Këto dritat varini sipër duken bukur."

Ndodheshim në oborrin e pasëm të shtepisë.Kishim gjithë diten që merreshim me zbukurimin e vendit.Neser ishte dita,dita kur do martoheshim.

"Do shkojmë edhe te Dimëroret ti japim ftesen"

"Oii mezi po pres!Më ka marrë malli për ta."-thotë Beatrix e lumtur.

"Edhe mua"

"Eh unë kam më shumë se dy vjet qe nuk i kam parë"-flet Kayla e cila,po mbante një kuti me zbukurime.

"Embelsire pse i mban ti këto??Je shtatezanë."-vjen Aleksi me shpejtesi drejt saj dhe i merr kutinë.

"Ajo nuk është e rëndë,Aleks."

"Kë do ftojmë tjeter?"-pyet Joeli.

"Emm...kush na ka pasur zili mua dhe Tajlerin?"-mendohem unë.

"Aaaaa e gjeta!Karinën kshu...Katerinën ftoje"

"Emilin dhe prinderit e saj"

"Eee kam disa shoqe në kompani do i ftoj dhe ato...Romeon dhe prinderit e tij."-mendohem kush ka ngelur tjeter pa ftuar.

"Uuu Anhela,ju thatë qe Antonio ishte në të njëjtin qytet me Anhelën apo jo?"

"Po dhe e kemi ftuar."

"Atehere nuk ka ngelur njeri pa ftuar."

"Po shkoj të marr gurin për të shkuar te Dimërorët"-i them unë atyre dhe shkoj në dhomë.I Pari ma kishte lënë mua gurin për tu kthyer te ata.

Mora gurin dhe shkova te te tjeret.

"Brandon eja"-u bashkuam të shtatë,unë,Tajleri,Tranksi,Ela,Beatrix, Brandoni dhe Kayla.Mbyllim sytë dhe themi me zë të ulët "Shkolla e Dimëroreve"

"Waw sa më kishte munguar"-thotë Kayla.Gjendeshim përpara portes se madhe te shkolles se Dimëroreve.

"O Zot, kë po më shohin sytë?"-degjojmë zerin e Vaneses mbrapa nesh dhe ne kthejmë kokën,ne vajzat shkojmë te ajo dhe e mbysim në përqafim.

"I Pari do të gëzohet shumë"

"Më prisni këtu"-flet ajo dhe futet brenda në shkollë.

"Më dëgjoni të gjithë"-degjojmë pas pak minutash zerin e Vanese,po fliste me autopolant.-"Dilni jashtë të gjithë te dera e shkollës keni disa miq qe do të gëzoheni kur do ti shikoni."-përfundon ajo dhe ne buzeqeshim.

"Wow kush qënkan??Më keni bërë shumë të lumtur.Menduam mos na kishit harruar."

"I Parë"-shkojmë te ai dhe i japim një përqafim.

"Jo,si mund ta mendoni këtë ju?"-them unë dhe shoh qe nga dera po dilnin të gjithë dimërorët.Sapo na panë me një buzeqeshje i mbiu në fytyrë.

"Pra,cfare ka ndodhur gjate kesaj kohe?"-po ecja me Te Parin në koridoret e shkollës siç bënim dikur.

"Fjala juaj doli."-lëshoj një buzeqeshje unë.Më pati thënë që në fillim që unë dhe Tajleri do të ishim bashkë.

"E kur nuk më ka dalë fjala mua?"-qesh ai.

"Asnjëhere."

"Po ndonjë kolopuç kemi?"

"Ëë..kemi"-ai kthen kokën nga mua dhe buzeqesh i lumtur për atë që degjoi.

"Po nga shoqet e tua?"

"Po nga Beatrix,Ela,Kayla dhe unë"

"E keni bërë me plan ju që të ngelni njëheresh?"-qesh ai.

"Hahaha,mos thuaj gjë sepse Tranksi,Brandoni dhe Tajleri nuk dinë gjë."

"Kur do t'ia tregoni?"

"Kam menduar t'ia tregojmë neser"

"Keni pasur probleme me Veroret?"

"Kemi pasur...Artea eshte përjashtuar nga Dimërorët bashkë me njerin prej Veroreve."-bën ai një buzeqeshje te trishtë dhe syte e mi mbushen ne lotë.

"Qe do te thotë ajo nuk mban mend asgjë.Vetem ne e mbajmë mend atë."-them unë dhe ai pohon ne kokë.-"I Par nuk ka ndonjë mënyrë??"-pyes unë atë.

"Për fat te keq,jo."

"Hey, ju te dy cfare bëni këtu?"-vjen Vanesa drejt nesh ndersa unë fshij lotët.

"Po bisedojmë.."

"Si e kam bebusin?"-pyet ajo.

"Mirë,po nga ti kemi ndonjë të re?"

"Ee ashtu, ashtu.."-më thotë ajo me zë të ulët ne vesh.

"Hh..cfare u bë me drejtuesin ose drejtuesen e Dimëroreve?"

"Zgjodha Vanesen"

"Aa urime Vanes"

"Faleminderit Deni!"

"Deni dua te te them dicka"

"Po?"

"Vanesa eshte vajza ime"-thotë I Pari dhe unë hap sytë e shokuar.

"Cfare??"

"Ashtu si e degjove"

"Nuk më besohet!Pse nuk e ke thënë më parë?"

"Epo ja e thashë tani"