Gjithmonë Gati Për Një Aventure Të Re

133

"Si pëllumb je bërë po ik tani"-flet Enea drejt Rajanit ,i cili po u rrogullonte para pasqyres.

"Mirë jam?"

"Mire je re po ik mos ma lë kunaten në pritje"

"Do bëj dicka qe do e djallos e di këtë"-flet Rajani para se te dilte.

"Nuk bën gjë po ik se më plase..."-kthen kokën nga pasqyra dhe pa që ai kishte ikur.-"iku ky?Nejse te takoj pak amoren unë"-thotë ai dhe del në ballkon.Kalon në ballkonin e dhomës se saj dhe shikon atë që po lexonte një libër.

Hap deren e ballkonit dhe ajo kthen kokën nga ai.

"Përseri ti?Pse dreqin vjen?"

"Erdha se më mori malli amore dhe ti mos bëj sikur nuk u gezove qe më pe"

"Nuk u gëzova"

"Ehe"

"Mos je gjë maniak i fiksuar pas meje ti?"

"Ndoshta"-thotë ai dhe ulet në krevat pranë saj.

"Ca po lexon ti?"-pyet ai atë që ishte e përqendruar te libri.

"Libër"

"Për cfare flet?Ma jep ta lexoj"-thotë ai dhe bëhet t ja marri por ajo ngrihet në këmbë.

"Nuk të intereson,ik nga dhoma ime."

"Më intereson"-kap atë prej beli dhe e përplas me trupin e tij pastaj i kap librin dhe ia merr.

"Majmun ma jep librin"-bertet ajo,ai e lëshon dhe shkon pak më tutje ta lexoj.

"Më puth-thotë ai bruni..."-lexon fjalinë e parë Enea.

"Ma jep këtu te thashe"-bërtet ajo dhe po përpiqej ti merrte librin.

"Merre amore"-buzeqesh djallëzisht ai dhe dergoi doren te rripi pantallonave.

"O maniak"-fillon i gjuan në kokë dhe nga kurrizi.

"Si thua ti heqim këto rroba zemer?Dukesh më e mrekullueshme pa to.Ai fillon ti heqi rrobet dhe po e prekte në të gjitha pjeset e trupit...bla bla bla"-thote ai duke kaluar disa rreshta dhe vazhdon përseri te lexoj.Ajo u ul në shtrat e dorezuar dhe kishte mbuluar fytyren me duar.-"...ai pomponte brenda saj ndersa ajo renkonte..."-mbyll librin dhe e vendos në komendinë

"Amore kështu gjerash lexon ti"-buzeqesh ai djallëzisht ndersa ajo mbulonte fytyren e saj te skuqur nga turpi.

Ulet pranë saj dhe ia largon duart.

"O ti ha faqet e tua te kuqe unë"-i kap faqet dhe në atë moment dikush troket në deren e dhomës së saj.

"Bijë mund te hyjë?-degjon zerin e një gruaje qe foli shqip.

"Enea fshihu"-flet ajo me zë të ulët drejt tij ndersa ai del jashte në ballkon.-"po ma eja"-flet me zë të lartë që ta degjojë e ëma.

"Erin e ka ftuar një shok në festen e ditelindjes së tij dhe ti duhet te shkosh me të pasi unë kam punë"-fliste mamaja e saj dhe po shkonte drejt deres se ballkonit.

"Joo...Aaaaa"-bertet ajo dhe e ema ndalon dhe kthen kokën e trembur nga e bija.

"Aurela ca ke moj goc qe bertet?"

"O maaa oh sa më dhemb...u vravaaa"-nisi aktrimin.

"Ku u vrave?"

"Te krevati o ma oiii gishti vogel."

"Thashe se cfare kishe...dhe mos harro te shkosh me vellain te festa"-i thote ajo dhe del nga dhoma ndersa Aureljana shfryen.

"Mir o ma mir"-thote dhe mbyll deren.

"Qenke shqiptare amore.."

"Po dhe quhem Aureljana"

"Edhe unë shqiptar jam amore"

"A-u-r-e-l-j-a-n-a"-germëzon ajo shkronjë për shkronjë.

"Si the amore?"-qesh ai dhe ajo i bie ballit me dore.

"Me fol me ty eshte sikur ti flasesh murit,nejse unë kam punë dhe pacim,ik nga dhoma ime"-e kap prej dore dhe e terheq drejt ballkonit,e nxjerr jashte dhe mbyll deren me celes.

Enea i jep një puthje në ajër ndersa ajo i nxjerr gishtin e mesit,ai qesh djallëzisht.

Ai nuk iku nga aty,po shikonte amoren e tij e cila,po qendronte para dollapit e nuk po dinte cfare te vishte.Pasi i gjeti u bë gati tu zhvishte për të veshur ato,kur shikimi i shkoj nga ballkoni e pa Enean qe ishte mbështetur e po e shikonte.

"Akoma ketu ai maniaku"-mërmëriti ajo dhe shkoi mbylli perden.

.

"Ckemi"-e përshendet me dore ajo dhe buzeqesh.

"Sa e embel qe je"-mendoi me zë ai ndersa ajo u skuq.

"Hmm..ee ku dëshiron te shkojmë?"-flet ai.

"Se di ku te duash ti"

"Ikim ndonjë xhiro e pastaj shkojmë në ndonjë restorant?"

"Në fast food ose në restorant ku do ti"-thote ne siklet ajo.

"Në fast food pra"-buzeqesh ai dhe te dy  filoyan të ecnin,nuk po fliste asnjëri.Nuk dinte asnjëri si ta nisnin një bisede..një bisede te gjate e jo te shkurter.

"Je dashuruar ndonjëhere Maria?"-pyet ai dhe ajo e shikon.

"Jo..ti?"

"Jo"-u përgjigj ai dhe heshtje përseri.

"Këtu jeton apo?"-pyet ajo pas pak.

"Jo kam ardhur sa për pushime,jetoj në shqipëri"

"Edhe ti shqiptar?"

"Po"

"Po pse nuk thua ti!"-flet ajo shqip dhe te dy qeshin.

"Qenka pak ftohte sonte"

"Po"-thotë Maria ndersa Rajani heq xhaketen dhe ia jep asaj.

"Merre"

"Jo po ti?"

"Nëse je ti ngrohte jam edhe unë"-flet ai dhe ajo buzeqesh.

"Me cfare merresh Rajan?"

"Vrasje,trafikim droge,armësh.."-thotë ai e ajo qesh.

"Hë tani e kam seriozisht!"

"Edhe unë"

"Çfare?!"-e shikon e habitur.-"ti nuk dukesh si një i tillë ke një fytyre engjëlli."-thote ajo dhe ai qesh.

"Për disa kam fytyre engelli për disa kam fytyre djalli."

"Po ti me cfare merresh?Këtu jeton apo sa për pushime?"

"Unë punoja në një butik por më pushuan nga puna dhe tani ndihmoj gjyshen te dyqani i saj."

"Vetem me gjyshen jeton?"

"Jo dhe me gjyshin dhe mamin"

"Je femijë i vetem"

"Po"

"Po ti më ke ke ardhur me pushime?"

"Me dy shokët e mi."

"Do qendrosh shumë?"-pyet ajo me shpresen qe ti thoshe 'po'.

"Edhe një muaj"-thote ai dhe pas kësaj heshten përseri,ngadalë-ngadalë afroheshin të dy derisa ceknin pak duart.