[Keiden POV]Isang mahigpit na yakap ang ibinigay ko kung pwede nga lang hindi na bitawan. Kumalas na ako sa pagkakayakap sa kanya at pinagmasdan ang naluluha mata nya.
"Sigurado ka ba magiging ok ka lang mag-isa?" -tanong ni eomma na may pag aalala
Ngayon kasi sila byabyahe ni Jeyden patungo sa rest house na pinahiram samin. Hinatid ko sila sa train station di ko na kasi tinanggap yung offer na ihahatid sila nung manager ng skz. Nakakahiya na kasi. Manager nila iyon hindi driver ng kung sino-sino.
"Magiging ayos lang po ako~ Nandyan naman po sila lyzein. Kayo po, lagi po kayo mag-iingat doon" -habilin ko
She nodded. This time si Jeyden naman ang kinausap ko.
"magpakabait~" -i said at ginulo ang buhok nya
"magkikita pa rin tayo di ba ate?" -tanong nya with those innocent look
Napatango ako at ngumisi kahit na ooverwhelmed ako ng lungkot. Pinigilan ko ang sarili ko umiyak. Sumakay na sila sa train at pinanuod ko umalis iyon. Nang hindi ko na tanaw saka lang ako umalis sa kinatatayuan ko.
Nakayuko lang ako habang naglalakad ng may bumusina ng sasakyan. Nagulat ako roon at napatingin sa kotse nasa side ko. Binaba nya naman yung window.
"sakay na~ ihahatid na kita" -chan
Napatingin muna ako sa paligid. Gabi na rin naman kaya wala na iba nakakakita samin. Umikot na ako at sasakay na sana ako sa likuran ng mapansin ko yung tingin nya at sumenyas nasa side ng driver daw ako sumakay. Sinara ko yung pinto sa likod at lumipat sa tabi nya. Kinabit ko na rin yung seatbelt saka sya nagpatakbo ng sasakyan. Tahimik lang sa buong byahe ng ihinto nya yung sasakyan sa convenient store.
"may gusto ka ba bilhin?" -he asked
At sa wakas nagawa ko na sya tignan at may nagsalita na rin. He staring at me waiting for my response. Umiling ako. Kahit magsalita tinamad na tuloy ako. Siguro dahil pagod at inaantok na ako. Bumaba pa rin sya at pumasok roon. Sumandal na lang ako ng maayos hanggan sa maramdaman ko ang pagbagsak ng mata ko. Di ko na nilabanan at tuluyan na nga ako natulog.
****//****
Nagising ako bigla pero di ako nakagalaw dahil sa seatbelt. Napatingin agad ako kay chan na tahimik lang gumagamit ng phone nya.
"Sorry nakatulog ako~" -i said
He look at me expressionless pero inalis nya rin yung tingin nya.
"nandito ka na" -sabi nya
Napasilip naman ako sa labas at nakita yung building na nga tinitirhan ko. Ilang minuto ba ako natulog? Inalis ko na yung seatbelt ko saka ako napatingin sa kanya.
"salamat sa paghatid" -sabi ko
lumabas na ako pero nakita ko sya lumabas din. Umikot sya para makalapit sakin.
"kunin mo ito~" -dumiretso sya sa door sa likod ng sasakyan at naglabas ng dalawa supot na puno ng kung ano-ano pagkain. Pinahawak nya sakin pareho iyon.
"ahm.. para.."
"para sayo yan-" -he said kinda cold pa din at bumalik na rin sa side ng driver seat.
BINABASA MO ANG
Haven♾High | Completed
General FictionHaven means a safe place and school should be the second home.. But What if the place they used to know as safe and feel like home become the most dangerous, feel like hell and start of agony to each one of them. Meet the students of haven high! St...