Haven♾High | Completed

- 56 -

[Chan POV]

3 days concert here in paris. Day one pa lang. We already have so much fun. The loud cheer from the crowd makes us forget all our problems, worries and pain.. pain na pinili ko tanggapin at maramdaman. If it's the only way to know her more.

Pagbaba namin ng stage nasalubong namin si manager niel hyung. Mapait nya kami nginitian at sinabihan that we did a great job pero sa itsura nya i know there is something wrong. Pagbalik namin ng hotel sinabi nya all phones are taken dahil gusto ng company na makapagpahinga ng maayos ang lahat. I didn't gave a doubt dahil alam ko naman na kailangan talaga ng iba iyon. Naging abala na lang ako sa laptop ko and didn't mind kung ano oras na. Naisipan ko rin icheck ang mga kaibigan ko sa kanya-kanya nila room. Huminto ako sa room ni hyunjin. Nakatayo lang ako sa pinto and stare at him na nakatalikod mula sakin. I am wondering if his in deep sleep. I hope he is..

May humawak sa balikat ko kaya napalingon ako.

"pwede ka ba makausap chan" -hyung niel

Napatango ako at sinara na ang pinto. Nagtungo na lang kami sa dulo ng floor na kinalalagyan namin kung saan may malaki bintana salamin na tanaw ang labas. Mag-uumaga na pala.

"keiden passed away yesterday"

Nagbalik ang tingin ko sa kanya. I saw his sad eyes and avoided mine. Parang bigla may tumusok sa puso ko sa narinig ko.

"hyung?" -gusto ko bawiin nya yung sinabi nya. Sabihin nya nagbibiro lang sya but he keep lowering his head. Wala ako masabi hindi ko rin alam kung ano tamang isipin. Mas lalo sumasakit ang puso ko sa katahimikan nya.

"hindi ko sinabi agad dahil baka mawala kayo sa concentration nyo sa stage.." -he said

Napabuga ako ng hangin saka ako nagbingi-bingihan sa iba pang sinabi nya. Yung mga rason nya ba't di nya sinabi agad. Umalis ako sa harap nya. Malalaki ang hakbang ko tumungo kwarto ko at pumasok roon. Inilabas ko sa isang closet yung luggage ko at pinagdadampot ang ilang gamit ko sa lamesa. Agad nya naman nahawakan ang braso ko para hilahin at pigilan.

"Chan tumigil ka nga!" -sita nya

Marahas ko binawi ang braso ko.

"Uuwi na ako! I want to see her! Not in the way na sinabi mo.. i won't believe that!" -galit ko sabi at umupo para buksan ang bag ko pero my tears are starting to fall habang ginagawa ko iyon. Nagsisimula na sya magsink sa isip ko and i can't..still can't accept it.

"Sinabi ng company tapusin nyo muna yung three days. Kaya hinold muna yung phone nyo para di nyo malaman at makapagfocus kayo" -he said

Tumigil ako at tinignan sya.

"tingin mo makakapagfocus pa ako!" -pasigaw ko bitaw

Pinipigilan nya maiyak. Pero naiintindihan ko rin kung ba't pinagsabihan sya wag sabihin pero sinabi nya pa rin sakin.

"Isipin mo si hyunjin- tingin mo mahahandle nya agad if malaman nya" -he said

Napaisip ako sa sinabi nya.

"Pacancel mo yung ngayon saka bukas!" -buo desisyon ko

"hindi nyo pwede talikuran na lang yung mga fans na nag-aantay sa inyo" -sagot nya