Haven♾High | Completed

- 34 -

[Hyunjin POV]

"I know that feeling.. being sexually harassed. Nung middle school ako may teacher ako lagi ako hinahawakan. Akala ko nga rin unintentionally lang iyon but.." -napabuntung hininga ako at napayuko

"Dumating ako sa punto pinagsisihan ko lumaki ako ganito. i hate my face. Everyone was looking at me na parang gusto nila ako hubaran" -napapailing ako

"naisumbong ko naman iyong teacher na iyon pero dinala ko yung trauma hanggan sa paglaki ko. I ended up hating girls because of that women"

I look at hyebin.

"akala ko nga okey na ako pero yung ginawa mo sakin sa room na iyon" -paalala ko

"I'm sorry- i'm sorry hyunjin" -yukong yuko na sya at nakahawak lang sa tuhod nya habang tumutulo ang luha.

We sit on a chair na pinagharap. Kami dalawa lang sa room. Face to face na pinag-usap.

"sinabi sakin na alam mo may trauma ako. Usually mga fans ko lang may alam nun. So iniisip namin na fan din kita. Kung fan kita nakakarelate ka sa nangyari sakin. Pero ba't ganun" -i let out a sighed again. Gusto ko magalit pero grabe ang takot ko nun.

Nung araw na inagaw ko yung camera kay keiden at nagalit pa ako na nang-iistalk lang sya. I turn it as video saka ko sinabit sa leeg ko. Lumapit ako sa mga bantay na syang hinarangan ako. Pero lumabas yung secretary sohee at inassist ako paloob. I let the cam on video. Iniisip ko lang nun eh tutulungan ko mangstalk sila keiden. Pero nung hinayaan na ako nung sohee umakyat mag-isa. I went upstair. Pagkabukas ko ng pinto its full dark. I got confuse and scared. Pagkabukas ng ilang lights. Like spotlight for us. Iisa babae lang nasa harap ko. She already crying but she manage to scream at pinunit ang blouse nya. She act like i harassed her kahit na hindi ko naman ginawa. Ni hindi ko nga nilapitan. Napahilamos na lang ako sa CR dahil bumalik lahat ng takot ko and i never expect that i will shout at keiden.

"ba't mo ginawa iyon? iintindihin ko- tutulungan kita- we can overcome this fear.. paano ako nakakasigurado roon?" -i said

And look outside the window. Keiden look uneasy and keep walking back en forth outside.

"they promise that they won't leave us until we feel okey- she ended my nightmare~ i like her" -i said

Naalala ko kung paano nya nakuha yung attention ko. Sa may faculty kung saan niligtas nya itong si hyebin. Kung sa middle school pa lang nakilala ko na sya edi sana lumaki ako hindi natatakot sa girls.

"you like her?"

Nabalik ang tingin ko sa kaharap ko. Napailing ako. Fan nga pala sya. Why am i confessing?

"H-hindi.. i mean i like her personality- alam mo naman gusto ko sa babae yung honest. If you can tell me the truth.." -i speak

"even i tell you the truth she already took your heart" -she said and stop crying "masaya ako makita ok ka na"

"mas mapapanatag ako kung magiging ok ka din- pls. sabihin mo na" -nakikiusap na ako

Napabuntung-hininga sya. Inayos ang tindig ng pagkakaupo nya. Pinunasan ang basa sa pisngi nya.