15

24 1 0
                                    


Maaga pa lang ay nakaupo na ako rito sa may dalampasigan. Pochi and I decided that we'll leave the place by seven in the morning. But I woke up a quarter to five to see the sunrise in here. The sunset yesterday was full of laughter and of course, me being thrown off by a coconut. The reason why I made sure that I'm not near any coconut trees now.


Tumayo ako to do some jumping jacks and stretching. I did little jogs on the shore. Pinuntahan ang mga bagong dating na mangingisda sa may malayo-layong part ng private beach. It's the direction where the sun rises. Habang papalapit ako ay ang pagliwanag ng kalangitan ang sumasalubong sa akin.


Marahan akong naglakad nang papalapit ako sa isang bangka. Nginitian ko ang isang lalaking mukhang nasa fifties. Agad siyang namangha nang makita ako. Ang gwapo ko talaga.


"Fa-Falcon?" medyo gulat niya pang tanong. Binaba nito ang hawak niyang isda sa bangka bago hinugasan ang kamay sa dagat, at nagpunas sa isang towel. Kung siya ay nagulat sa akin just awhile ago. Mas nagulat ako sa kaniya nang buksan nito ang isang maliit na bag at kinuha ang alcohol bago nagspray sa kamay. Mukha ba akong may germs?


"Magandang umaga, po." Bati ko sa kaniya nang kinamayan niya ako. I shook it firmly.


"Good morning, Falcon. Pwedeng magpapicture na kasama ka? Patay na patay sa'yo ang anak ko," maligaya niyang sambit.


"Sige po, walang problema," ngiti ko rin agad.


Matapos iyon ay nagkaroon kami ng mumunti at masayang usapan. Nakangiti akong naglalakad pabalik.  I can see Pochi from afar. She's in a meditation pose at nakapikit. Nang makalapit ay nakapikit pa rin siya. Hindi man lang nagmulat. I silently sat in front of her. Pinili kong mag-indian sit.


Nakalugay ang kaniyang buhok, gaya nang sa kahapon ay sumasayaw ito dahil sa hangin. Her skin was in golden color. The sunrise done its magic. Her thick eyebrows were perfect. Kahit hindi na drawing-an. And as expected her eyelashes curled up so well. I pouted when I looked at her full lips. Mamula-mula iyon.


I took the chance to get my phone in my pocket silently.


"Morning," mahina kong bati at patuloy na kinuhanan siya ng litrato.


"Good morning," she smiled but didn't open up her eyes. That's when I took a selfie with her, a nice shot.


Ayos lang na nakapikit siya sa unang selfie namin. Ang sunod kong ginawa ay pumikit din ako para parehas kami nakapikit sa picture. Bigla akong napamulat nang may umagaw ng aking phone sa kamay.


"Is that how you take a selfie? Nakapikit?" she cutely chuckled.


Nahihiya akong napakamot sa aking batok. Akala ko ay may balak siyang i-delete sa mga pictures sa phone pero nilagay niya lang sa aming harap.


"This is how you take a selfie with someone," she smiled at the camera but I stayed looking at her.

Peace Minus YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon