Peace Minus You

20

Pakiramdam ko ay nawala ang gutom ko habang papalapit sa kaniya. That's the Pochi's magic.

"Pochi!"

Masaya akong bumati pagkalapit sa kaniya. I want to hug her but I refused to do so. Kung puwede nga lang.

Sinalubong niya rin ako ng may ngiti sa labi. Umupo ako sa katabing chair.

"I thought you were in Ilo-Ilo?" I asked dramatically while smirking.

She bit her lower lip. Damn.

"Uhm, napadaan lang?" hindi niya siguradong sagot.

I raised my left eyebrow.

"Sure?"

With a shy smile on her face, she shook her head from left to right.

"May ibubulong ako sa'yo. Lapit ka," utos ko.

Inilapit niya ang chair at tinagilid ang mukha sa harap ko. Nakalugay ang kaniyang buhok, marahan kong nilagay ang tikwas patungo sa may likod ng tenga. She's wearing a simple black-stud earring. Perhaps I can give her a set or collection of earrings?

"Tagal." She demanded. Ni hindi lumingon sa akin.

"Wait, I... I forgot." I whispered.

"Seriously, Falcon? You better say it, pinagtitinginan na tayo," nahihiya niyang bulong.

"Ready?" pang-aasar ko.

"Just say it!"

"Galit ka na niyan?" pang-aasar ko pa.

I saw how her face frowned from the side view. Nakakatuwa siya mainis.

"I'm not galit," tanggi niya kahit iba ang nakapinta sa mukha.

"Okay, sasabihin ko na. Count one to three, then I'll say it."

"Pagbibilangin mo pa ako," another reklamo from her.

"Just count," ako naman ang nagdemand sa kaniya.

"One, two, three."

Medyo nabilisan ako sa kaniyang bilang.

"Bagalan mo ng slight."

She sighed before counting again. I can't help myself. Ang sarap niya asarin.

"One...two... three." She slowly counts.

"I missed you. Can I kiss you?" I whispered.