This Is Not Strange

Chapter Twenty Eight

Bridgette

Me and my parents are eating our dinner when Tito Martin entered our dining room at hinihingal ito. My parents greeted him in confusion, at siya naman ay bumati pero halatang wala ito sa wisyo niya. He looks distressed na ikinakaba ko dahil ang anak niya agad ang pumasok sa isip ko.

  Gosh, what if it's about Ella?

  Agad akong tumayo at lumapit sa kanya para magmano. He then took a seat sa isang upuan malapit sa kinatatayuan namit at tumikhim.

  “Bridgette, may alam ka ba sa sitwasyon ni Ella and ang ginagawa niyang pag-imbestiga sa Principal ninyo?”

  Kinabahan agad ako and I nodded. Mom and Dad stared at us confused sa tinutukoy ni Tito pero we didn't explain.

  “Kailangan namin ng testigo. Nasa police station ngayon si Ella dahil nakitaan daw nila ng packs ng drugs. Alam namin na tinanim ito sakaniya, pero wala kaming ebidensiyang mahanap,” paliwanag niya.

  Muntik na akong matumba sa narinig. Si Ella? In the station? Gosh, I can't be standing here. I need to go and see her. Ito na nga ba ang sinasabi kong consequences.

  Mabilis akong tumayo. “Mommy! Daddy! Puntahan natin si Ella!”

  Naiiyak na ako sa iniisip kong situation niya. Gosh, I should've done all I can para istop siya sa ginawa niya noon.

  “Naguguluhan ako sa nangyayare, Martin. Bakit nila tinaniman ang anak mo? At tsaka, ang seryoso ng case na ito.”

  I didn't listen to Dad's question, instead, I ran upstairs to get my phone and shoes.

  “Mamaya ko na ikekwento. Pwedeng puntahan muna natin ang anak ko? Hindi ko na alam ang gagawin.”

  Tito Martin's expression made my heart break. Alam ko na we are having both afraid na baka lumala pa ito and hindi namin mailusot si Ella sa nangyayare. What if walang mahanap na testigo? What will happen to her? Gosh, this is my fault.

  It took us five minutes to drive sa station kung saan napansin namin ang sasakyan ni Sir Bob sa parking lot. Hindi na kami tinanong at pinapasok na sa loob kung saan nakaupo si Tita at Ella sa isang couch, habang sa kabila naman sina Sir Bob, Ma'am Rev, at ang guidance counselor namin. I ran towards Ella's way and hugged her. Napansin ko rin na may posas ang kamay niya na agad kong ikinagalit.

  I turn to look at the other two na alam kong may pakana nito. “You planned this, noh? You implanted that drug na nakita kay Ella? Alam namin na may galit kayo kay Ella because she found out about your affair!” mabilis kong sigaw.

  Napansin kong tumaas ang kilay ni Ma'am Jacky, the guidance counselor, habang namula naman si Ma'am Rev na naiinis na rin ata.

  “We don't know what you are accusing Bridgette. Council President ka pa naman sa school, and you are defending her?”

  Mas uminit ang ulo ko sa sinagot ni Sir Bob. Pero bago pa ako makasagot ay naunahan na ako ng isang officer.

  “Susunduin siya mamaya ng isa sa taha social welfare staff at doon muna siya magpapalipas ng gabi. Kung ano man ang katotohanan, malalaman din natin ito as soon as matapos ang pag iimbestiga namin. But it will help us if magpapakita ang tumistigo sainyo kanina, sir. At kung may mag tetistigo rin sa estudyante,” the officer explained.