1.Bölüm 🖤

1.3K 74 27
                                    

İyi okumalar 🖤

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Gökhan
Yine işe boğulmuş bir haldeydim ve klinikteki tadilat henüz bitmediği için, danışanlarımı evde çalışma odamda ağırlıyordum. Yine bir araştırma yaparken, zilin sesi yankılandı evde. Daha sonra kapıma vuruldu birkaç kez. Saate baktığımda,  birkaç gün önce randevu alan ailenin geldiğini anladım ve içeriye davet ettim. Sadece karı koca gelmişti. Başta evlilik terapisi diye düşündüm ama mesele daha farklıydı.

"Buyrun hoşgeldiniz." dedim ayağa kalkarken ve ikisiyle de tokalaştım.  "Ben Gökhan." dedim, önce adamla tokalaştık.

"Asım, memnun oldum." dedi gülümseyerek. Aynı şekilde karşılık verip eşiyle tanıştım.

"Gül, memnun oldum." dedi o da gülümseyerek. Ona da aynı şekilde karşılık verip yerime oturdum ve onlar da masanın karşısında bulunan uzun koltuğa oturdular.

"Bir şey içer misiniz?" diye sordum. İkisi de kahve isteyince, evdeki yardımcıdan üç kahve istedim ve ellerimi masanın üstünde birleştirip konuşmaya başladım tekrar. "Buyurun sizi dinliyorum." dedim. Birbirlerine baktılar önce. Daha sonra Asım bey konuşmaya başladı.

"Gökhan bey, biz size oğlumuz için geldik. Uzay..." dedi. O sırada kapı tıklatıldı. Yardımcı ablanın geldiğini düşünerek içeri çağırdım ve kahveleri bırakıp gitti.

"Devam edin lütfen. Dinliyorum." dedim. Asım bey bana baktı ve başını salladı ağır ağır. Konuşmaya devam etti.

"Oğlumuz Uzay 18 yaşında. Lise sona gidiyordu. Yalnız, bir şeyler oldu. Okula gitmemeye başladı. Sınavlar falan bitmişti zaten de. Çocuk okula gitmiyor. Doğru dürüst yemiyor,.içmiyor. Bizimle de paylaşmıyor derdini. Hani bir de siz deneseniz?" dedi. Çocuk birden içine kapanmış. Ne yaşadığını da bilmiyor aile.

"Bir tahmininiz dahi yok mu? Yani neden birden içine kapandı?" diye sordum. Annesi konuştu bu kez.

"Oğlumuz eşcinsel. Okulda duyulduğunu ve şiddet gördüğünü düşündük ilk başta ama okul yönetimi kesinlikle şiddet gibi bir durum olmadığını söyledi. Yani biz de bilmiyoruz. Birden bire oldu böyle. Belki size anlatır. Bize asla anlatmıyor. Bütün gün odasında. Size de gelecek mi bilmiyoruz aslında. Eğer onu gönderemezsek siz gelir misiniz?" dedi. Gerekli bilgileri not aldım ve başımla onayladım anneyi.

"Oğlunuza güzel bir dille anlatın önce. Sizinle konuşmadığı için ne kadar üzgün olduğunuzdan bahsedin. Sakın zorlamayın ama. Şu an depresyonda da olabilir. Malûm son sene sınav stresi falan ağır gelmiş de olabilir. Dediğim gibi siz konuşmaya çalışın ve eğer ikna olursa yarın gelsin. Fikrini değiştirmemesi için hemen gelmesi daha iyi." dedim ve randevu defterine not aldım. "Yarın öğleden önce 11 buçukta burada olsun."  dedim. Asım bey ve Gül hanım ayağa kalktılar. Ben de onlarla birlikte ayaklandım.

"Çok teşekkürler doktor bey. Umarım Uzay size anlatır derdini. Onun için çok endişeleniyoruz." dedi Asım bey.

"Merak etmeyin. Buraya gelmeye ikna ederseniz, bu meseleyi halletmeye çalışacağım." dedim ve teşekkür edip çıktılar.

Şu çocuğu merak etmeye başlamıştım doğrusu. Yarın göreceğiz bakalım Uzay bey nasıl biriymiş?

Eveeet başlıyoruz. Umarım takılmadan yazmaya devam edebilirim.

Yorumlarınızı bekliyorum 🤗

Sizleri seviyorum 💚

SENİ DERT ETMELER (BxB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin