5.Bölüm 🖤

741 77 39
                                    

İyi okumalar 🖤

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Uzay
Bugün yine terapi vardı. Aradan geçen bir hafta içinde, kendimi eskisi kadar kötü hissetmediğimi fark ettim. Son 1.5 aydır ilk kez bu kadar iyi hissediyordum kendimi. Odamda, cam kenarındaki tekli koltukta otururken, gökyüzünü izliyordum. Sabah olmuştu. Güneş etkisini gösteriyordu. İnsanlar yine koşuşturmaca içerisine girmişlerdi. Buna ev halkı da dahil.

Annem, odamın kapısına hem yavaşça vuruyor hem de konuşuyordu.

"Oğlum uyandın mı?" diye sesi geliyordu. Hâlâ dışarıyı izlerken cevap verdim.

"Uyandım anne." dedim sadece. Hemen ardından odaya girdi. Koltuktan kalkıp yatağıma oturdum. Annem de yanıma oturup, elimi elinin arasına alıp konuşmaya başladı.

"Biz babanla şirkete gideceğiz de, nasılsın diye görmek istedim gitmeden önce." dedi. Gülümsemeye çalıştım. Ne kadar becerebildim bilmiyorum?

"İyiyim anne. 1.5 aydır ilk kez bu kadar iyi hissediyorum. Aklınız bende kalmasın." dedim. Doğru söylüyordum. İyiydim.

"Tamam. Bugün terapi var. Seninle gelmemizi ister misin?" diye sordu bu kez. Başımı iki yana sallayarak reddettim.

"Gerek yok. Ben giderim. Siz işinize gidebilirsiniz." dedim.

"Tamam o halde. Ecrin hanım evde olacak. Bir şeye ihtiyacın olunca halleder." dedi ve yanağımdan öptü. "Seni seviyorum oğlum. Küçük de olsa güldüğünü görmek çok güzel. Kendine dikkat et." dedi gülümseyerek. Bu kez içimden gelerek gülümsedim.

"Ben de sizi seviyorum anne. İyi ki varsınız." dedim. Annem gülümseyerek çıktı odadan. Duvardaki saate baktım ve terapi saatinin yaklaştığını fark ettim. Kalkıp hazırlanmaya başladım.

✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒✒

Gökhan
Randevu defterini tekrar kontrol ettiğimde, Uzay'ın randevu saatinin yaklaştığını fark ettim. İçimde, anlam veremediğim bir heyecan baş göstermeye başlamıştı. Aklımı başka şeylerle meşgul etmek için, Baha'nın tedavisi için işime yarayacak yöntemler bakmaya başladım. Çünkü bu heyecan son günlerde sürekli uğramaya başlamıştı. Özellikle Uzay her aklıma düştüğünde...

Yaklaşık yarım saat kadar araştırma yaptıktan sonra, evde yankılanan zil sesiyle bilgisayar ekranından çektim bakışlarımı. Birkaç dakika içinde, kapıya hafif bir şekilde vurulduğunu duydum ve içeri gelmesi için seslendim. Biliyordum ki Uzay gelmişti.

Kapıdan içeri girince, yine tepeden tırnağa siyaha bürünmüş çocuğa baktım. Sanki yas tutar gibiydi. Sürekli siyah giyiniyordu. Açıkçası çok da yakışıyordu.

"Hoşgeldin Uzay." dedim gülümseyerek. Hafif bir tebessümle cevap verdi koltuğa otururken.

"Hoş buldum." dedi ve oturdu koltuğa. Yardımcı abla, her danışanıma bitki çayı getiriyordu geldiklerinde. Yine bitki çayı getirip çıktı. Uzay, önündeki çayla bakışırken konuştum.

"Papatya çayı. Rahatlatır." dedim. Başıyla onayladı beni.

"Biliyorum. Annem de sık sık yapar bundan." dedi ve bir yudum aldı. Direkt konuya mi girseydim, onun anlatmasını mı bekleseydim? Tam bir çaylak gibi davranıyordum.

"Ee, nasıl geçti haftan?" diye sordum. Çay fincanını bırakıp oturuşunu düzeltti ve cevapladı.

"Bilmiyorum. Yani normalde gunlerim sıkıcı ve boğucu geçiyordu son 1.5 aydır. Bu hafta iyi idare ettim sanırım. Nasıl bu kadar çabuk iyi hissedebildim bilmiyorum?" dedi. Tekrar gülümsedim ve cevap verdim.

"Senin ihtiyacın olan şeyi buldun da ondan." dedim. İnsan konuşmaz, içine atarsa, zamanla düşüncelerinde boğulur. Uzay'da konuşmuyordu ve sürekli içinde birikiyordu anlatamadıkları. Zamanla onu boğuyordu. Biriyle, iki kelime etmek bile onu nasıl da rahatlatmıştı...

"Neymiş o?" diye sordu. Çayımdan bir yudum aldım ve ellerimi masanın üstünde birleştirip cevap verdim.

"Konuşmak. Konuşmadıkça, anlatamadığın şeyler içinde birikip seni sıkıyor, boğuyordu ve sen benimle konuşarak, boynundaki prangaları kırmış oldun."  dedim. Umutla parıldadı gözleri. Bu çocuğun gözleri niye bu kadar güzeldi? Niye böyle şeyler düşünüyordum peki?

"Daha tam kıramadım sanırım. Hâlâ canımı sıkan şeyler var. Kolay olmayacak bence." dedi ve bakışlarımız kesişti. Anlam veremediğim heyecan yine çıktı ortaya...

Evet, kolay olmayacaktı. Zor olacaktı belki ama biz bunu birlikte aşacaktık. Uzay'a söz verdiğim gibi.

Gökhan'a neler oluyor sizce?

Gidişat nasıl?

Yorumlarınızı bekliyorum 🤗

Sizleri seviyorum 💙


SENİ DERT ETMELER (BxB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin