SENİ DERT ETMELER (BxB)

28.Bölüm 🖤

İyi okumalar 🖤

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Gökhan
"Beni tekrar buraya getirdiğin için çok mutluyum. Çok teşekkür ederim." dedi kollarımda yatan küçüğüm. Onunla yine, Furkan'ın evine gelmiştik. Furkan ve Baha kesin olarak dünya turuna çıktıkları için, uzun bir süre uğramazlardı buraya.

"Seninle başbaşa kalmak istedim bitanem. Teşekküre hiç gerek yok." deyip şakağından öptüm. Arka fonda müzik çalıyordu ve aklıma gelen şeyle, Uzay'ın kulağına doğru fısıldadım. "Benimle dans eder misin sevgilim?" dedim. Bakışlarını yüzüme çevirip, gülümseyerek cevapladı.

"Çok isterim." diye fısıldadı benim gibi. Yattığım yerden kalktım ve müziğin sesini yükselttim biraz daha. Elimi Uzay'a uzattım gülümseyerek. O da yüzündeki gülümsemeyi silmemişti henüz. Elimi tutarak kalktı. Ellerimi beline atıp, kendime doğru çektim. O da kollarını boynuma doladı ve yavaş yavaş dans etmeye başladık. O kadar mutlu ve huzurlu hissediyordum ki şu an, yeryüzünde benden daha mutlusu olmadığına emindim.

Yüzümüzde gülümsemeler eşliğinde birbirimize bakıyorduk.

"Hep birlikte olacağız değil mi?" diye sordu dans ederken. Gülümsememi yüzümden silmeden cevap verdim.

"Tabii ki. Ben hep yanında olacağım. Sen benim karşıma sebepsiz çıkmadın Uzay. Ben buna inanıyorum. Bizim karşılaşmamızın bir sebebi vardı. Bu yüzden Tanrıya şükrediyorum seni karşıma ne sebeple olursa olsun çıkardığı için." dedim. Başını, göğsüme dayadı.

"Sen de benim şükür sebebimsin. Benden vazgeçmediğin, her zaman yanımda olduğun, en önemlisi de beni iyileştirdiğin için sana çok teşekkür ederim." dedi ve başını göğsümden kaldırdı. Gözünden tek damla yaş düşerken, dudaklarımla durdurdum. Uzunca öptüm yanağından. Elimin biri, çenesini kavradı ve dudaklarına uzun ve derin bir öpücük bıraktım. Uzay'ın da karşılık vermesiyle, nefessiz kalana kadar öpüştük dans ederken.

Dudaklarımız, nefes alma ihtiyacıyla birbirinden ayrıldı ve Uzay yanaklarımdan tutup, alnını benim alnıma dayadı. Derin ve hızlı nefesler alıyordu. Benden biraz kısa olduğu için, başım biraz öne doğru eğik duruyordu. Derin ve titrek bir nefes alıp yutkundu ve dudakları aralandı.

"Seni çok seviyorum Gökhan. Tüm kalbimle ve ruhumla seni çok seviyorum." dedi. Bunu zaten öyle güzel hissettiriyordu ki, bakışlarında bile görebiliyordum.

"Seni çok seviyorum Uzay. Nasıl ki, gök içinde uzayı barındırıyorsa, ben de seni öyle barındırıyorum kalbimde. Seni, bütün hücrelerimle seviyorum." dedim ve dudaklarımız tekrar adeta birbirine çekildi.

Sanırım iki bölüm sonra final olacak. Çünkü Uzay iyileşti ve her şey yoluna girdi artık 🤗

Ay bir de, aslında ben bu bölümü üç gün önce yazmışım ama atmayı unutmuşum ya resmen. Şimdi farkettim.

Yorumlarınızı bekliyorum

Sizleri seviyorum 💙