11.Bölüm 🖤

644 66 12
                                    

İyi okumalar 🖤

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Uzay, seans sonrası sahile gelmişti. Sahile doğru yürürken, aklında, Gökhan'ın kollarında huzurlu ve güvende hissettiğini düşündü. Gökhan'ın, ona dediğini de düşündü. 'Sen ağladıkça, burama bir şeyler oluyor.' demişti Gökhan kalbini göstererek. Gökhan'ı düşününce, hissettikleri onu ne kadar korkutsa da, iyi de geliyordu. Gökhan, ona iyi geliyordu.

Sahile giriş yaptığını farkedince, kumların üstüne oturup, denizi izlemeye başladı. Dizlerini kendine doğru çekip, ellerini de dizlerinin önünde birleştirmiş bir şekilde denizi izliyordu.

Birden aklına, birkaç ay öncesi geldi. Gözleri uçsuz bucaksız denize dalmış bir sekilde, eski anılar beyninde dönmeye başlamıştı bile.

Flashback
Uzay yeni okuluna, düşündüğünden daha çabuk alışmıştı. Sıra arkadaşına da öyle. Hem çok iyi biriydi, hem de iyi anlaşıyorlardı. Murat yardımsever, güleryüzlü ve oldukça hoş biriydi. Zamanla iyi arkadaş olmuş ve birlikte takılmaya başlamışlardı. Zamanlarının çoğunu birlikte geçiriyorlardı. Sık sık birbirlerine gidip geliyor, dışarıda da takınıyorlardı ve bu sık görüşmeler, ikilinin birbirlerinden hoşlanmasına yol açmıştı.

Yine Murat'ın evinde ders çalışmak için buluştukları bir gündü. İkili saatlerce ders çalışmıştı ve ders çalıştıktan sonra, bir şeyler izlemeye karar vermişlerdi. Uzay, laptoptan film ararken, Murat film izlerken atıştırmak için cips, kola vesaire şeyleri hazırlayıp odaya getirdi. Uzay'da o sırada güzel bir film bulmuştu.

Murat, Uzay'ın yanına, yerdeki büyük mindere oturdu. İzledikleri film romantik bir filmdi. Uzay, savaş filmlerinden pek haz etmediği için, romantik bir film seçmişti. Uzay, büyük bir dikkatle filmi izlerken, Murat kaçamak bir şekilde Uzay'a bakıyordu. Bu kez, biraz uzun bakmış olacak ki, Uzay üstündeki bakışları hissedip, başını sola doğru çevirmiş ve Murat'la burun buruna gelmişti.

O kadar yakınlardı ki, birbirlerinin nefesleri dudaklarına çarpıyordu. Sessizce, bir şey demeden durdular birkaç saniye. Murat, dudaklarını Uzay'ın dudaklarına bastırdı. Kıpırdamadan durdular bir süre. Uzay, şaşkınlıktan tepki veremiyordu. Kalbi de çok hızlı atıyordu. Bir anlığına dudaklarını aralayınca, Murat bu hareket üzerine, dudaklarını hareket ettirmeye başladı ve elini Uzay'ın boynuna attı. Uzay'ı kendine daha da çekerken, daha bir istekle öpüyordu. Uzay, acemi bir şekilde karşılık verdi öpücüğe.

Bir süre sonra nefes nefese bir şekilde, ayırdılar dudaklarını. Murat dudaklarını, Uzay'ın kızarmış dudaklarına sürterek fısıldadı.

"Seni seviyorum Uzay." dedi. Uzay, gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı. Cevap veremedi. Önce sakinleşmeliydi.

Flashback Sonu

Uzay, aklına üşüşen anıları dağıtmak için hızlı bir şekilde kalktı ve pantolonunu silkeledi. Sahilin çıkışına doğru yürümeye başladı.

Tam sahil çıkışında karşısında gördüğü bedenle, adımları bıçak gibi kesildi. Kalbi göğüs kafesini dövmeye başlamıştı bile. Ama bu heyecandan değildi. Uzay, bariz bir şekilde, korkuyu damarlarında hissediyordu.

Sizce Uzay kimi gördü karşısında?

Yorumlarınızı bekliyorum

Sizleri seviyorum 💙

SENİ DERT ETMELER (BxB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin