BÖLÜM-27

2.4K 240 440
                                    

"Mahperi ile ilgili bir şey isteyeceksen kafanı koparırım senin" diye çıkıştı Burak abim.

Gökhan gözlerini devirdikten sonra konuşmasına devam etti.

"Mahperi'ye mal muamelesi yapmadığımı ve şartlar doğrultusunda onu kendi isteklerimle değil kendi isteğiyle bana gelmesini istediğimi ne zaman anlayacaksınız?" diye isyan etti.

Ay eridim bir dakika.

"ebeni getirip çıktığın yere geri sokmasını sağladığım zaman" diye homurdandığında gülmemi tutmaya çalıştım.

"her neyse... İsteklerimden ilki Seda'yı bir süre boyunca yanınıza almanız. İkincisi ise işime geri dönmek"

Dediğinde Burak abim bir süre düşündü.

"Seda'yı zaten bırakmak gibi bir niyetim yoktu. Ares ve Derya yakında yeni evlerine taşınacaklar. O zamana kadar küçük misafir odalarından birinde kalabilir. Sonrasında Derya'nın şuan kaldığı odasına yerleştiririz. İşine dönme mevzusuna gelince de..."

Boş heyecan yapma abim Acun musun sen?

"kabul ediyorum." dediğinde Gökhan rahatlamış bir yüz ifadesine büründü.

"Seda herhangi bir sıkıntın olduğunda bana söylemekten asla çekinme lütfen" diyen Gökhan ayağa kalktı. Gitmek için kapıya ilerlerken bana kısa bir bakış attıktan sonra kapıyı açarak evden ayrıldı.

"hadi herkes yataklara. Sabaha kadar ayaktaydınız. Mahperi sen benim yanımda yat misafir odası hazır olana kadar Seda senin odanda kalsın."

Burak abimi onaylayarak odamdaki çarşafları değiştirip Seda için temiz çarşaflar serdikten sonra Seda'yı yatması için odama çağırdım.

"kusura bakma Mahperi seni de yatağından ettim." diyen Seda'ya kaşlarımı çatarak baktım.

Bu kaş çatma da abilerimden alışkanlık oldu.

"bir daha özür dilersen çılgın çıkacağım evden he!" diye kızdığında gülümsedi.

"tamam tamam kızma demedim bir şey."

Tam tekrar odama dönecektim ki bir daha adımı seslenmesiyle durup arkamı döndüm.

"Mahperi ben boşanmak istiyorum" dediğinde yüzme şefkatli bir gülümseme yerleştirdim.

"o pislikten bir an önce kurtulman için elimizden gelen her şeyi yapacağımızdan emin olabilirsin. İyi geceler" diyerek odamdan çıktım ve Burak abimin odasına girdim.

"abiciğim?" diyerek müsait olup olmadığını sorguladığımda yatağa girip bana da yanını işaret etti.

"gel güzelim"

Yanına yatıp kaslı bedenine sarıldığımda o da kolunu başımın altından geçirdi ve ellerini belime sardı.

"çok korktum sana bir şey olacak diye" dediğimde daha da sıkı sardı beni.

Galiba nefes alamıyorum.

"korkma güzelim. Bana hiçbir şey olmaz" diye ego kastığında sırıtıp yanağına öpücük kondurdum. Ardından kendimi tutamayıp kocaman esneyince burnuma bir fiske vurdu.

"uyu bebeğim hadi. Çok yoruldun bugün" dediğinde başımı sallayarak kendimi rahat bir uykunun kollarına bıraktım.

Uyandığımda vakit çoktan akşam olmuştu bile fakat abim hala uyanmamıştı. Yavaşça yatağımdan kalkıp banyoya girdim ve elimi yüzümü yıkayıp banyodan çıktım. Abimi uyandırmamak için olabildiğince sessiz olmaya çalışırken odadan çıktım.

ABİMLER BİR MAFYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin